Site-archief
The magic zone
Jammer van de NWO en NSE, Marcel. Ik zou dit benoemen als meetlat-teleurstellingen 😉 Je weet dat ik niet zo’n fan ben van allerlei criteria waar we zo vaak langsgelegd worden. En of dit nu gaat om een product of om een opleiding waar je zoveel tijd en energie in stopt. Het motiveert niet, zeker niet als je te horen krijgt dat het niet goed genoeg is (en je daardoor niet goed genoeg voelt, tenminste zo voelt dit vaak bij mij). Hoe je de rubrics ook opstelt, beoordelen blijft altijd subjectief. Iedereen kijkt naar de wereld vanuit zijn eigen referentiekader. We hebben allemaal onze eigen ideeën over hoe de wereld in elkaar zit en hoe je moet leven en werken om het goed te doen. Dat nu meer realiserend kan ik ook beoordelingen van anderen over mij(n producten) wat meer relativeren, alhoewel ik toch altijd nog door een eerste gevoel van teleurstelling moet 🙂
Motivatie uit het leven behalen is heel belangrijk! In ons leven kunnen we ons in verschillende zones bevinden: comfort zone, je learning zone, je panic zone en de magic zone! Zie dit mooie filmpje dat ik via Ilse weer eens zag
Daar waar je warm voor loopt, waar je in gelooft, dat motiveert om door te gaan. Ondanks de vele teleurstellingen op de weg er naar toe. Ik wil naar die magic zone, dus overwin ik angst, onzekerheid en frustratie in de panic zone. Voor mij is dat social learning, voor jou is dat gaming. En of die promotie nu komt, of later (als 102 jarige kan het ook nog :)) of nooit. Dat is iets wat je jezelf als doel in het leven stelt. Ik heb me voorgenomen die master te halen, dus doe ik daar nu alles voor (en laat ik veel voor …). Maar ik weet wel dat dit de laatste keer is dat ik een formeel leertraject heb gevolgd. Ik leer verder wel sociaal 🙂 Leren en leven gaat wat mij betreft over verbinding tussen mensen.
Jij vroeg mij wat ik dacht over: “Gaan gaming en onderzoek wel samen in de gezondheidszorg als je als ICTer precies in het midden zit en nergens echt bij hoort (zowel gaming, noch gezondheidszorg wereld)?” JA! Jij bent een bruggenbouwer pur sang! We hebben dat thema ‘boundary crossing‘ al eens samen met Karin Winters verkend. Mensen die grenzen over durven te gaan maken het verschil! En zoals jij al eerder ‘tegen mij blogde’: we choose this not because this it easy, we choose it because it is hard.
Blijf die grens heen en weer oversteken. Dan zit je ook in je magic zone!
Groet,
Judith
Promoting motivation, health, and excellence [TED] #zdt #mli
Hi M.,
Zoals je weet deel ik elke week een TEDtalk via de Nieuwsflits I for You van het I-team. Die van deze week wilde ik ook graag delen via ons blog. Tijdens mijn studie kom ik regelmatig in aanraking met de Zelfdeterminatietheorie van Deci & Ryan, daarover heb ik ook al regelmatig geblogd. Via Pedro De Bruyckere zag ik deze TEDx talk van Edward Deci.
Als docent, leidinggevende of als ouder wil je natuurlijk dat je student, werknemer, kind intrinsiek gemotiveerd het gedrag vertoont dat jij graag wilt, maar hoe bereik je dat dan? Niet door te straffen of te belonen. Deze vorm van gecontroleerde motivatie is niet zo goed voor ieders welzijn. Beter is om de autonome motivatie te stimuleren. Honderden onderzoek hebben inmiddels aangetoond dat door autonome motivatie: prestatie, probleemoplossend vermogen, creativiteit, positieve emoties, lichamelijk en geestelijke gezondheid worden bevorderd. Om zo’n situatie te creëren waarin anderen hun autonome motivatie kunnen versterken moet je beginnen met het begrijpen van de perspectieven van de ander. In menselijke relaties blijft het toch gewoon een kwestie van aandacht schenken.
Judith
Related blog: Op naar een autonomie-ondersteunende leeromgeving.
Op naar een autonomie-ondersteunende leeromgeving #mli
Hoi Marcel,
Dit weekend viel het nieuwste nummer van OnderwijsInnovatie, het kwartaalblad van de Open Universteit, in mijn brievenbus. Hierin las ik een bijdrage van Anouke Bakx, de academic director van mijn masteropleiding Leren en Innoveren. Samen met Fontys docent Van Lieshout houdt zij een pleidooi dat docenten meer gebruik moeten maken van autonome motivatie ter voorkoming van de hoge uitval van eerste jaars hbo-studenten. Vijftig procent van hen geeft namelijk aan dat gebrek aan motivatie reden is om te stoppen of van studie te veranderen.
Als MLI-student weet ik inmiddels alles af van motivatie 😉 . In elke paper of onderzoeksvoorstel van mijn medestudenten en mij komt de ZelfDeterminatie Theorie van Ryan & Deci wel aan de orde. De drie pijlers voor de basisbehoefte van intrinsieke motivatie volgens deze motivatietheorie zijn: het gevoel van competentie, autonomie en sociale verbondenheid. Hoe meer intrinsiek gemotiveerd hoe hoger de leeropbrengsten. In dit artikel wordt nog de onderverdeling gecontroleerde en autonome motivatie besproken. Gecontroleerde motivatie vindt plaats in een omgeving met straffen, belonen en ‘moeten’. “Autonome motivatie brengt extrinsieke en intrinsiek met elkaar in verband. Externe factoren die samenhangen met extrinsiek motivatie kunnen namelijk intrinsieke motivatie faciliteren.” Dit ontwikkelt zich het beste in een autonomie-ondersteunende omgeving.
Hiermee wordt een leeromgeving bedoeld waarbinnen studenten ruimte hebben om hun eigen keuzes te maken en waarbinnen docenten openstaan voor vragen, opvattingen en gevoelens van studenten.
[Dat willen we wel hè?]
Volgens de literatuur blijkt dat studenten in een autonomie-ondersteunende leeromgeving floreren. Dit blijken docenten niet zo gemakkelijk te kunnen bieden vanwege de groeiende sturing op kengetallen, waardoor docenten weer hun autonomie verliezen….
Het lijkt voor sommige docenten veiliger om precies voor te schrijven wat er moet gebeuren, zodat ze het idee hebben studenten klaar te stomen voor de toets, de te bewijzen competenties of andere afrekeninstrumenten.
[Goh …]
Ja, drijfveren zetten aan tot leren. “Wat houdt hen eigenlijk bezig en waarvoor lopen ze warm? ” Illeris zei dit ook al. Om deze drijfveren te vinden is een zekere pedagogische sensitiviteit (op het goede moment het juiste doen in het ogen van de student) van de docent nodig.
Het gaat in onderwijs niet alleen om het overbrengen van expertise of de mate van expertise van de docent, een belangrijk element van goed onderwijs is de interactie tussen docent en student.
[Dat weten we wel hè?]
De schrijvers verwijzen naar de publicatie van Van Manen: Weten wat te doen wanneer je niet weet wat te doen, waarin het gaat over de pedagogische sensitiviteit in de omgang met basisschoolleerlingen. Dit geldt volgens Van Lieshout en Bakx niet alleen voor leerlingen, maar ook voor hbo-studenten.
Vanuit pedagogische sensitiviteit ziet de docent waar de student behoefte aan heeft, wat hem motiveert en wat hem eventueel belemmert in het studeren.
[Zou dit ook niet van toepassing zijn op MLI-studenten?]
Als student heb ik wel behoefte aan zo’n autonomie-ondersteunende leeromgeving, en lekker blended 🙂 waarin hopelijk ook ict (als didactisch toepassing) deel van uitmaakt ;). Voor nu blijft het nog bij een idealistische gedachtengang die dan wel door wetenschappelijk onderzoek aangetoond is, maar in de weerbarstige praktijk nog steeds niet realistisch blijkt te zijn.
Alle citaten en de afbeelding komen uit het artikel. Uiteraard even een verwijzing volgens de APA-regeltjes. Alle punten en komma’s op de goede plek? 😉
Lieshout, S. van, & Bakx, A. (2014). Pedagogische sensitiviteit stimuleert autonome motivatie. Onderwijsinnovatie, 16(3), 38-39. Retrieved from http://www.ou.nl/documents/10815/36316/OI_2014_3_PedagogischeSensitiviteit.pdf
Fijne maandag!
Judith
Gedragsverandering gaat in kleine stapjes #mli
Ha Marcel,
Attitude en gedragsverandering zijn invalshoeken die in jouw en mijn onderzoek overeenkomen. Via een blogpost op Frankwatching Vaker bloggen, is dat aan te leren? (je snapt wel dat deze titel een trigger voor me was 😉 ) las ik over BJ Fogg, docent aan Stanford University die al 20 jaar onderzoek doet naar hoe technologie gedrag kan beïnvloeden.
Ons gedrag(sverandering) komt voort uit dat je iets wilt (drijfveren), in staat moet zijn om iets te veranderen ( het vermogen) en een mechanisme dat een proces in werking zet (triggers). Het Fogg Behavior Model is gebaseerd op deze 3 onderdelen: motivation, ability en triggers. Als gedragsverandering niet optreedt, ontbreekt ten minste een van deze elementen.
Vaak wordt gedragsverandering toegeschreven aan motivatie en doorzettingsvermogen (willpower), maar zo gemakkelijk verander je jezelf niet, het kost gemiddeld 66 dagen las ik … 😦 Met de ‘Tiny Habits method’ gaat het volgens Fogg veel gemakkelijker. Gedrag verander je in kleine stapjes door het te koppelen aan een bestaande routine en jezelf te prijzen! Zijn format:
After I ….[existing habit]….
I will ….[new tiny behavior]…
Maak het nieuwe gedrag zo klein of gemakkelijk dat het geen wilskracht kost om het uit te voeren.
Fogg heeft ook een wizard ontwikkeld, een hulpmiddel die je bij een ontwerp kan gebruiken om een gedrag te veranderen. Hij onderscheidt 15 manieren. Elke type gebruikt verschillende overtuigingstechnieken en psychologische strategieën.
Het gedrag moet ook getriggerd worden. Zelfs als de motivatie hoog is en het gemakkelijk uit te voeren is, heb je toch een trigger nodig. Gewoon omdat je soms er niet aan denkt om dingen (anders) te doen. Technologie kan nieuwe routines ondersteunen.
Fogg noemt 3 manieren om de motivatie te vergroten:
- plezier & pijn
- hoop & angst
- sociale acceptatie & afwijzing
Volgens Fogg zijn er 6 elementen die bepalen of gedrag gemakkelijk te anderen is:
- tijd
- geld
- fysieke inspanning
- sociaal afwijkend gedrag
- mentale inspanning
- routines
De balans tussen deze factoren ligt voor ieder mens anders. Wel kan je deze elementen in een trigger (game 🙂 ) verwerken om mensen subtiel te motiveren hun gedrag te veranderen. Voorbeelden van triggers: sparks (motiverende boodschappen), facilitators (ambassadeurs, helpers, vrienden), reminders (wekker).
Het gedragsmodel van Fogg helpt je om na te denken over gedragsbeïnvloeding. Het helpt ook om te ontdekken waar de pijnpunten liggen. Moet ik mijn collega’s motiveren om meer kennis te delen? Of is het beter om andere obstakels eerst uit de wel te ruimen?
Judith
Bron: Fogg, B. J. (2009, April). A behavior model for persuasive design. In: Proceedings of the 4th international conference on persuasive technology (p. 40). ACM.
Misschien voor jou ook interessant:
Feedback verhoogt de motivatie
Ha Marcel,
Ook de berichtgeving meegekregen over het Onderwijsverslag 2012/2013 van de Onderwijsinspectie. Elk jaar presenteert zij de staat van het onderwijs. Dit jaar zijn de belangrijkste onderwerpen:
- de kwaliteit van het onderwijs;
- leerlingen en studenten en hun onderwijsprestaties;
- passend onderwijs;
- de vaardigheden van leraren;
- de rol van schoolleiders en besturen.
Zie de samenvatting in onderstaande animatie
Vooral het gebrek aan motivatie haalde de pers. Politiek reageerde teleurgesteld in de voortgang van de onderwijsvernieuwing. De Onderwijsinspectie adviseert leraren te betrekken bij onderwijsvernieuwing en in te zetten op relevante scholing. De onderwijsbestuurders behoren een belangrijke rol te spelen bij deze implementatie, volgens de inspectie.
Geen opvallende conclusie van de onderwijsinspectie, vind ik. We weten allemaal best dat een goede relatie en interactie tussen student en docent een voorwaarde is voor motivatie en dus voor leren [de Zelf-Determinatie Theorie van Ryan & Deci, zie mijn paper over social learning] dus voor goed onderwijs. En Hattie heeft ook in zijn onderoek aangetoond dat feedback een zeer krachtig leereffect heeft en daarmee de motivatie beïnvloedt. René Kneyber heeft dat in het NOS Journaal mooi laten zien.
Dat ICT activerende werkvormen kan ondersteunen is bekend, dat betekent wel dat de docent op de hoogte moet zijn van de mogelijkheden. Dus ja schoolbestuurders graag aandacht en tijd voor docenten om zich op dit terrein te professionaliseren. Ze willen heel graag is mijn ervaring, maar het moet wel gefaciliteerd worden. De werkdruk in het onderwijs, ook in ons onderwijs volgens het onlangs gepubliceerde medewerkerstevredenheidsonderzoek bij Zuyd is al zo hoog.
Judith
2 BE JAMMED 