Jammer van de NWO en NSE, Marcel. Ik zou dit benoemen als meetlat-teleurstellingen  😉 Je weet dat ik niet zo’n fan ben van allerlei criteria waar we zo vaak langsgelegd worden. En of dit nu gaat om een product of om een opleiding waar je zoveel tijd en energie in stopt. Het motiveert niet, zeker niet als je te horen krijgt dat het niet goed genoeg is (en je daardoor niet goed genoeg voelt, tenminste zo voelt dit vaak bij mij). Hoe je de rubrics ook opstelt, beoordelen blijft altijd subjectief. Iedereen kijkt naar de wereld vanuit zijn eigen referentiekader. We hebben allemaal onze eigen ideeën over hoe de wereld in elkaar zit en hoe je moet leven en werken om het goed te doen. Dat nu meer realiserend kan ik ook beoordelingen van anderen over mij(n producten) wat meer relativeren, alhoewel ik toch altijd nog door een eerste gevoel van teleurstelling moet 🙂

Motivatie uit het leven behalen is heel belangrijk! In ons leven kunnen we ons in verschillende zones bevinden: comfort zone, je learning zone, je panic zone en de magic zone! Zie dit mooie filmpje dat ik via Ilse weer eens zag

Daar waar je warm voor loopt, waar je in gelooft, dat motiveert om door te gaan. Ondanks de vele teleurstellingen op de weg er naar toe. Ik wil naar die magic zone, dus overwin ik angst, onzekerheid en frustratie in de panic zone. Voor mij is dat social learning, voor jou is dat gaming. En of die promotie nu komt, of later (als 102 jarige kan het ook nog :)) of nooit. Dat is iets wat je jezelf als doel in het leven stelt. Ik heb me voorgenomen die master te halen, dus doe ik daar nu alles voor (en laat ik veel voor …). Maar ik weet wel dat dit de laatste keer is dat ik een formeel leertraject heb gevolgd. Ik leer verder wel sociaal 🙂 Leren en leven gaat wat mij betreft over verbinding tussen mensen.

Jij vroeg mij wat ik dacht over: “Gaan gaming en onderzoek wel samen in de gezondheidszorg als je als ICTer precies in het midden zit en nergens echt bij hoort (zowel gaming, noch gezondheidszorg wereld)?” JA! Jij bent een bruggenbouwer pur sang! We hebben dat thema ‘boundary crossing‘ al eens samen met Karin Winters verkend. Mensen die grenzen over durven te gaan maken het verschil! En zoals jij al eerder ‘tegen mij blogde’: we choose this not because this it easy, we choose it because it is hard.

Blijf die grens heen en weer oversteken. Dan zit je ook in je magic zone!

Groet,
Judith