“Wat een mooie dag
Alsof er nooit iets is gebeurd
…..”

Het liedje van Paul de Leeuw zingt in mijn hoofd toen ik zojuist in een warme auto door het zonnige, bloesemrijke Limburg rijd op weg naar huis. De dag die zo anders is verlopen dan ik vanochtend had gedacht.

Het was bijna 9 uur en ik was de bespreking met het Moodle team aan het voorbereiden toen mijn collega Frans Roovers appte:

“Ik hoor net verschrikkelijke nieuws over Ruud Habets?”
…..
Wat?

Frans typt …. Frans typt …
….

Frans typt dat hij via zijn Arcus collega, de overbuurvrouw van Ruud, heeft gehoord dat Ruud iets aan zijn hart heeft gekregen toen hij onder de douche stond vanmorgen.

Ik loop meteen naar zijn kantoor waar de andere collega’s zich al afvragen waar Ruud was. Meestal is hij er als eerste. Ik vertel hen wat ik gehoord had. We weten niet wat te doen. Bellen? We dralen wat. Het secretariaat had nog niets gehoord. We hopen ….

We gaan samen een kopje koffie halen. En daar horen we dat zijn vrouw heeft gebeld met het vreselijke bericht dat Ruud is overleden.

Dit kan toch niet?

Onwerkelijk

Bizar

We lopen terug naar zijn kantoor. Kijken naar een lege plek. Het nieuws gaat snel rond. Andere collega’s kloppen even aan. We bellen de mensen die dichtbij het implementatieproject Moodle betrokken waren. Iedereen is verbijsterd.

Er moet iets op die lege plek komen. We lopen samen naar de bloemist.

Werken lijkt is zinloos.

We gaan allemaal naar huis.

In dit soort situaties ga ik schrijven. Een blog voor Ruud. Ik lees nog wat oude tweets van hem na. Vaak twitterde hij over Kerkrade, zijn stad. Wetenswaardigheidjes die hij haalde van zijn website Kerkrade gisteren & vandaag. Op die website lees ik dat hij lid is van vele verenigingen. Ik wist dat hij een scoutingman in hart en nieren was. Maar gitarist? Nee dat had ik nooit van hem gehoord. Met Ruud vertelde ik niet zoveel over onze privé levens, we werkten fijn samen.

Als ik via het E-gebouw binnen kwam, kwam ik altijd langs zijn kantoor. Elke ochtend rond half 8 even een groet. Ik hoor dat meer mensen dat deden. Radio 2 stond vaak op. Soms brandde er een kaarsje, zoals toen zijn dochter op moest voor haar rij-examen.

Ruud was samen met Marianne functioneel beheerder van Moodle. Jaren geleden hebben zij samen het functioneel beheer-stokje Blackboard van mij overgenomen. We hadden altijd veel contact over inrichting en beheer van onze digitale leeromgeving. De afgelopen jaar zijn de implementatie van Moodle was dit contact zeer frequent. Ruud was altijd vriendelijk en geduldig. Had een humor die ik niet altijd begreep. En als hij Kirchröadsjer plat begon te moel’le, haakte ik af 🙂

Een lege plek blijft achter …
Het dringt nog niet tot ons door
We zullen hem zeer missen
Ruud was pas 53 jaar

In een tweet van een paar weken geleden, twitterde hij: Ik word oud en traag Zie ik in een flits de start van de stille tocht in Utrecht waar een zanger zingt: Als de morgen niet meer komt. En pas een kwartier later denk ik: Hee! dat ken ik!!

“Als de morgen niet meer komt” … dat moest de titel van het blog worden …

Verdrietige groet,
Judith