Ha Marcel,

De afgelopen 4 dagen heb ik weer uren achter mijn laptop gezeten om mijn onderzoeksvoorstel voor de Master Leren en Innoveren te herschrijven. Vlak voor de vakantie (fijn tijdstip) kreeg ik een onvoldoende voor mijn eerste voorstel, terecht. Ik had het ook wel verwacht omdat ik het onderzoek in de week voorafgaande aan de deadline op zijn kop gezet had. Toch is het niet leuk om te horen dat je niet voldaan hebt aan de beoordelingscriteria. Ik vind het sowieso niet leuk om langs een meetlat gelegd te worden 😦 . En het doet wat met je. In iedergeval met mij. Met je motivatie, je zelfvertrouwen en je eigenwaarde. Ik merk het ook bij mijn medestudenten (wellicht een leuke onderzoeksthema voor de MLI-onderzoekers 😉 ).
Ik weet dat het beoordelen van onderzoeken een item is dat veel aandacht heeft in het MLI-docententeam. Ook deze onderzoekers zijn het niet allemaal eens met elkaars beoordelingen. Het heeft toch ook te maken met welke onderzoeksbenadering je aanhangt. De laatste maanden heb ik veel met onderzoekers gesproken en je merkt dat er onderlinge verschillen zijn in de manier waarop ze het onderzoek benaderen, dit heeft natuurlijk ook weer invloed op de manier waarop ze mij van feedback voorzien. En ik, als beginnend onderzoeker, moet in die wirwar van visies bedenken welk onderzoeksdesign nu bij mijn onderzoek past en welke onderzoeksvraag daar bijhoort. Het is namelijk de onderzoeksvraag die richting geeft aan de keuze voor een bepaald type methodologie. Ik vind het lastig om een mening te vormen in deze principiële methodologische discussie. Voor mijn onderzoek gebruik ik een mixed method, een combinatie van een kwantitatief onderzoek (vragenlijst) en kwalitatief onderzoek (focusgroepen). Al surfend op het net stuitte ik op de (oude maar nog actuele?) discussie ‘Mixed methods; een nieuwe methodologische benadering? De mixed method is in opkomst gekomen door de ‘nieuwe wetenschappers’ zoals onderwijswetenschappen die geen theoretische traditie hebben van het ontwikkelen van methodes binnen hun eigen vakgebied.

Binnen deze praktijkgerichte disciplines is een belangrijk motief voor onderzoek verbetering of vernieuwing (innovatie) van de praktijk. Als kwantitatieve gegevens of resultaten onvoldoende houvast bieden voor een verandering of innovatie, kan met behulp van aanvullende kwalitatieve gegevens de motivatie of richting worden gevonden om de innovatie of verandering adequaat en/of op de praktijk afgestemd in te voeren.

Wanneer de kwalitatieve en kwantitatieve benadering tezamen adequaat en zinvol worden uitgevoerd, kan het leiden tot een meer volledig beeld van de werkelijkheid. Die werkelijkheid is niet alleen kenbaar doordat er veel kennis is over omvang of verschillen, maar ook doordat er kennis is van de verschillende lagen en niveaus die ertoe leiden dat iets wordt (een organisatie, een afdeling) tot wat het is en hoe het functioneert.

Boer, F. de. (2006). Mixed Methods : een nieuwe methodologische benadering?. KWALON (11) 2. Retrieved from http://www.boomlemmatijdschriften.nl/tijdschrift/KWALON/2006/2/KWALON_2006_011_002_002

Nou met dat zinvol uitvoeren gaan we dan maar aan de slag!
Het onderzoeksvoorstel is weer helemaal door elkaar gegooid. En ik ook 😦 . Morgenochtend dan maar de laatste check.En dan gaat het herkansingsvoorstel naar mijn beoordelaar. En hoewel het op ‘de dag des oordeels’ weer spannend wordt, probeer ik mezelf maar voor te houden het als een feedbackmoment te zien. Het hoort bij het leerproces. Het hoort bij ‘growth mindset’ (Dweck). Leer te falen (jaja…). Fouten maken mag … (oké dan …)

Morgenmiddag weer naar Eindhoven. Gezellig met mijn carpoolers in het reflectiebusje. Het weerzien met mijn studiemaatjes, met name Cindy. De nieuwe eerstejaars, zoals Daniëlle en Ayk! En de docenten natuurlijk 😉 waaronder nu ook onze Ankie! Superleuk! Ik heb er weer zin in, ondanks alle frustraties, deadlines en meetlatmomenten die er weer aankomen. Het hoort erbij. Dat is leren, zeggen ze 🙂

Groet,
Judith