Site-archief
Common grounding: begrijpen en begrepen worden
Hi Marcel,
Binnen het lectoraat Technologie Ondersteund Leren werken we aan een onderwijsontwerp voor Zuyd Professional. In dat kader kwam de term ‘common grounding‘ voorbij. Ik had er nog nooit van gehoord. Snapte de intentie van de term maar was er ook door geïntrigeerd, daarom ben ik eens een beetje gaan zoeken en lezen.
Common grounding is een begrip uit de communicatiewetenschap. Het wordt door Clark als volgt gedefinieerd:
Two people’s common ground is, in effect, the sum of their mutual, common, or joint knowledge, beliefs, and suppositions
Clark, H.H. (1996). Using language. Cambridge: University Press
Het is dus van belang dat als je samen in een groep of samen aan een project werkt dat een ieder die hieraan deelneemt ervan overtuigd is dat alle leden bepaalde kennis bezitten en gezamenlijke uitgangspunten delen. Belangrijk is dus dat er tijd, rust, ruimte en aandacht is voor common grounding. Goede gespreks(luister!)vaardigheden zijn uitermate belangrijk om een common ground te vormen: begrijpen we elkaar (spreken we dezelfde taal?) zodat we het gezamenlijk doel kunnen bereiken.
Bij communicatieprocessen waarbij je elkaar ziet (f2f of skype) speelt lichaamstaal een belangrijke ondersteunende rol in het elkaar begrijpen, maar dit proces kan door het door elkaar praten verstoord worden. Veelal wordt het gebruik van sociale technologie (chatten via whatsapp, sociaal netwerk, projectomgeving) als een arm medium getypeerd in een common grounding proces. Echter communicatie vind meer per toerbeurt plaats. Het gebruik van emoticons vervangt lichaamstaal (een beetje). Er zijn ook mensen die een hoge sociale druk ervaren bij f2f gesprekken waardoor ze zich geremd voelen in hun uitingen. Sociale technologie kan daarom ook een effectief medium zijn.
Aangezien het onderwijs binnen Zuyd Professional (en in het reguliere onderwijs ook steeds meer) blended wordt aangeboden zou je in beide type communicatie (met en zonder technologie) vaardig moeten zijn. Hoort dit bij de module soft skills misschien? Want dat common grounding belangrijk is voor samenwerken dat is een feit. En niet alleen voor studenten.
Groet,
Judith
Hoe moet dat ook alweer, een goed gesprek voeren?
Hallo Marcel,
Communicatieve vaardigheden is één van de 21st century skills. Volgens mij de belangrijkste vaardigheid. We communiceren de hele dag. Maar kunnen we het eigenlijk wel goed? Heel veel communicatie vindt tegenwoordig online plaats. Ook ik klets wat af via de vele sociale media kanalen. Over het online communiceren is de laatste tijd nogal gedoe. In mijn blog ‘be nice or leave’ had ik het al over het onbeschotte social mediagedrag van sommige mensen. Waardoor steeds meer mensen niet meer de openbare communicatieruimte opzoeken maar steeds meer in besloten groepen communiceren en samenwerken, zoals ik dat in mijn blog anti-social beschreef. Het online communiceren vergt bepaalde vaardigheden (én etiquette) maar face-to-face communiceren ook. In de NRC van vandaag werd de vraag gesteld: “Hoe moet dat ook alweer, een goed gesprek voeren?”
Sherry Turkle, hoogleraar sociologie van MIT (haar TEDtalk Connected, but alone? heb ik al eens gedeeld via de Nieuwsflits) bestudeert hoe onze toestellen en online persoonlijkheden menselijke verbinding en communicatie een nieuwe betekenis geven. En door de technologie zijn die face-to-face gesprekken ingrijpend veranderd. Ook ik stuur collega’s sneller een mailtje dan er even naar toe te lopen en ik kijk in gezelschap van anderen vaak op mijn telefoon. Turkle adviseert ‘sacred spaces’ te creëren. Dat betekent expliciete afspraken waar je telefoon, tablet en laptop niet gebruikt zoals in de slaapkamer en tijdens eten. Dit soort adviezen zijn niet nieuw. Haar onderzoek heeft aangetoond dat alleen al de aanwezigheid van een telefoon op tafel het gesprek beïnvloedt. Je kunt immers elk moment weer onderbroken worden door een appje. Door ons online leven zijn we zo gewend aan onmiddellijke behoeftebevrediging, zegt Turkle. Zij signaleert een verlangen naar afleiding, comfort en efficiency. Daardoor vinden we het steeds moeilijker om real time gesprekken te voeren omdat hier regelmatig stiltes vallen, dat kan ongemakkelijk voelen.
De studenten die Turkle sprak voor haar boek Reclaiming Conversation, the power of talk in a digital age zeiden geen behoefte te hebben aan dit soort gesprekken. Ze vinden het snel “akward of “saai”, en ze weten niet meer goed hoe ze zo’n gesprek moeten voeren. Dat vind ik toch wel verondrustend. Zeker als je op de ManagementSite leest dat communicatieve vaardigheden het antwoord is op de robotisering van onze samenleving.
Geef aandacht!
Het belangrijkste, volgens Turkle is aandacht schenken aan je gesprekspartner. En écht luisteren naar wat de ander te zeggen heeft. Door op een schermpje te kijken, geef je de ander dat gevoel niet. En ja, ik zondig ook. Vaak.
Leer luisteren!
Hetzelfde zegt journaliste Celeste Headlee in haar TEDtalk 10 ways to have a better conversation (dinsdag in de Nieuwsflits, nu al op ons blog 🙂 ). Op een humoristische manier geeft zij ons mooie 10 tips om het praten en luisteren weer beter in balans te krijgen. Kijken! Het duurt maar 12 minuten.
Je weet het allemaal wel, maar vergeet ze toch vaak tijdens een gesprek.
Goed om ze weer eens horen en in mijn oren te knopen.
Groet,
Judith
It all started with a desire to communicate [video]
Heb je de berichten ook gezien, Marcel? Het is vandaag 25 jaar geleden dat Nederland als 1e Europees land verbonden werd met Internet. Dat gebeurde op 17 november 1988 om 14u28 toen het Centrum Wiskunde & Informatica (CWI) in Amsterdam per e-mail de mededeling ontving dat het CWI – als eerste instelling buiten Amerika – officieel toegang kreeg tot NSFnet, een academisch computernetwerk dat later uitgroeide tot het wereldwijde internet (bron: CWI).
Internetverbindingen en een paar jaar later het Wereld Wijde Web zijn niet meer weg te denken uit ons leven. Een leven zonder is nauwelijks meer voor te stellen. Ik zou niet meer zonder dit communicatiemiddel kunnen. Want daar begon/begint het toch allemaal mee 🙂
Groet,
Judith