Site-archief
Knowmadisch werken #knowmadmooc
Hola Marcel,
Misschien heb je het via Twitter meegekregen dat ik deze week gestart ben de MOOC Help, er zit een knowmad in mijn organisatie! Een knowmad is iemand die ook slim gebruik maakt van online media om te leren, te reflecteren en bij te blijven op zijn/haar vakgebied. In het Engels wordt dit ook wel Personal Knowledge Management genoemd (PKM). Ik heb hierover al eens geblogd. Deze MOOC kan je zien als een verdieping op het boek van “Leren in tijden van tweets, apps en likes (zie mijn blog). De auteurs Joitske Hulsebosch & Sibrenne Wagenaar zijn ook de samenstellers en moderatoren van deze MOOC. De MOOC wordt aangeboden door de MOOCademy via het platform Curatr. Heb ik al enige ervaring mee met de MOOC Exploring Social Learning.
In de aankondiging van de MOOC staat:
Knowmadisch werken en online professionaliseren zal belangrijk worden. Formele leervormen als een opleiding of training zullen hun waarde behouden, maar er komen veel andere leervormen bij die veel dichter bij het werk liggen en veelal veel sneller te organiseren zijn. Wij zijn er van overtuigd dat mensen die zich online weten te professionaliseren sterk in het werk staan en succesvol zullen zijn. Vanuit deze gedachte zien we twee boeiende uitdagingen voor leerprofessionals:
- Hoe kunnen we medewerkers ondersteunen bij het zich eigen maken vaneen meer knowmadische manier van werken? En wellicht gaat hier nog een stap aan vooraf: hoe kan ik zelf ook op een meer knowmadische manier gaan werken?
- Als veel medewerkers op deze manier werken, wat betekent dit dan voor de nieuwe leervormen?
Welke vormen ondersteunen dit? En hoe organiseren we dit? Wat betekent dit voor de inrichting van de leerfunctie?
Ik heb dezelfde overtuiging, en heb ook deze uitdagingen 🙂 🙂 .
Vorige week ontving ik een mail (inspirerend, leuk van toon) waarin ik uitgenodigd werd een test te doen om inzicht te krijgen in mijn online leerstrategie is. Vragen bestond uit als: wat zijn je favoriete tools, hoe actief ben je er mee ben, wat ik echt niet zou kunnen missen, en wat mensen van mijn social media gebruik vinden. De uitslag is niet zo verrassend 😉 Ik ben een gulle gever (57%), maar ook een verzamelaar (27%) en een betekenisgever (20%).
[update 19 januari: Wil je zelf deze online leerstrategie test doen? Dat kan! Hier is de link. In de mail van de moderatoren las ik dat uit de testresultaten tot nu toe komt dat 54% verzamelaar is, 34% betekenisgever, 11% gulle gever. Had niet verwacht dat ik zo ‘afwijkend’ zou zijn 🙂 ]
Gisteren heb ik even mijn ‘smoel’ laten zien (voorgesteld, profiel ingevuld). Vandaag inhoudelijk een paar uurtjes aan de slag geweest. Hier en daar at random wat reacties achter gelaten. Het zijn er echt veel te veel om alles te lezen (succes moderatoren 😉 ).
Ik heb gelezen over het seek-sense-share framework van Harold Jarche.
Seeking -> curator via mijn RSS-reader Feedly
Sensing -> reflectief bloggen op 2beJAMmed
Sharing -> via diverse blogs, wekelijkse Nieuwsflits, ScoopIts
Ja, Working and Learning Out Loud! WOL-LOL-TOL 🙂
Heb ongeveer zo’n zelfde plaatje van Jarche gebruikt bij de afronding van het project van de initiatiefgroep Community van Communities: hoe wordt binnen Zuyd learning communities vormgegeven.
Vooralsnog veel bekende informatie voor mij (maar dat is ook niet vreemd). Morgen mijn level afmaken. Mocht ik nog nieuwe inzichten tegenkomen, dan zal ik dit in mijn buitenboordbrein (hier dus) opslaan.
Groet,
Judith
Volgbaar werken
Hi Marcel,
De laatste weken ben ik veel aan het nadenken over de manier waarop wij (willen) samenwerken binnen Zuyd. Ik ben vanwege mijn kennis en ervaring over online samenwerken en online kennisdelen betrokken bij ZOEC en Zuyd Professional. Ook mijn leidinggevende van de dienst O&O zoekt naar mogelijkheden om elkaar beter te informeren over waar eenieder mee bezig is.
De behoefte aan kennis delen wordt door iedereen gevoeld. Het wordt ook regelmatig benoemd. Afstanden en volle agenda’s maken het f2f kennis delen steeds moeilijker. Ik benoem regelmatig de mogelijkheden van (sociale) technologie (ja dat zijn sociale media 🙂 Ervaring leert dat deze term of te veel weerstand oproept of te veel geassocieerd wordt met privé-activiteiten). Ik verken de mogelijkheden die binnen Zuyd beschikbaar zijn. Men wil technologie wel inzetten, maar men weet niet hoe. En tijd (en/of urgentie/ambitie?) ontbreekt om hier energie in te steken. Dus blijven we mails versturen en (vanwege sociale aspecten) bijeenkomsten plannen.
Het is weerbarstig, de praktijk van online kennisdelen.
Sibrenne Wagenaar benoemt in haar artikel Al samenwerkend kennis delen op Ennuonline waarom kennis delen zo moeilijk is. Kennis is verbonden aan een eigenaar. Vaak blijft deze kennis in het hoofd van de professional, terwijl deze kennis voor een ander zeer belangrijk kan zijn.
Het kennisdelen blijft nu beperkt tot:
- Directe kennisoverdracht: via face-to-face of mail/whatsapp contact op een formele of informele manier. Kennis wordt pas gedeeld als er een beroep op wordt gedaan.
- Indirecte kennisoverdracht: kennis wordt vastgelegd en toegankelijk gemaakt (bv. kennisbank, intranet, blogs). Weinig professionals zijn te motiveren om dit te doen: voor wie doe ik dat? what’s in it for me?
Het is natuurlijk mooi dat onze HR aandacht heeft voor informeel leren. Als je de bijbehorende notities en flyers leest, gaat dit vooral uit van directe kennisoverdracht.
In onze complexe organisatie hebben we *imho* meer nodig om verder te komen. Een lerende organisatie met een cultuur waarin kennisdelen gewoon is, waar medewerkers erkenning krijgen voor het delen van kennis (jaja hier zit een pijnpuntje 😉 ). We hebben elkaar (’s kennis) nodig om samen te werken. Met sociale technologie kunnen we meer met elkaar verbonden zijn. Wagenaar verwijst in haar artikel naar een bijdrage van René Jansen op Winkwaves: Volgbaar intelligent en lerend werken.
Kennis is dynamisch, subjectief en afhankelijk van de context. Kennis kan moeilijk losgekoppeld worden van de personen en contexten waarbinnen de kennis is ontwikkeld, waardoor het vastleggen en overdragen van kennis niet alleen praktisch gezien, maar ook theoretisch gezien een grote uitdaging is.
Willen we samen die netwerkorganisatie zijn, dan moeten we bewegen richting een lerende organisatie waar werken, leren en sociale technologie samensmelten, zegt René Jansen. Laten we technologie inzetten om elkaars expertise en vragen zichtbaar te maken door dat te doen op het moment dat je een waardevolle ervaring opdoet, een vraag hebt of deelt waar je mee bezig bent: volgbaar werken!
Door volgbaar te werken en alles wat je doet tot een (potentieel) gespreksonderwerp te maken, laat je een continu spoor achter dat zichtbaar maakt hoe je doet wat je doet, en waarom je de dingen doet zoals je ze doet. Hiermee vorm je en bevestig je continu je identiteit: wie je als organisatie bent, hoe je betekenis geeft en wat je anders maakt dan je concurrenten.
In andere bewoordingen heb ik dit al eens gedroomd in “Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder”, de leerinterventie van mijn masteropleiding. Daarin heb ik ook beschreven dat niets zo moeilijk is als cultuurverandering, de transformatie naar een lerende organisatie.
Wordt het niet tijd om ons ‘what’s in it for me’- denken om te zetten in een ‘what’s in it for us’- attitude? Dat er, zoals Frans de Vijlder dat benoemt, een verschuiving plaats vindt van een solo- naar een netwerkprofessional? Dat je als kritische netwerkprofessionals nadenkt over impact van je handelen, van je team, collega’s, organisatie. En dat je samen verantwoordelijk voelt. Daar hebben we elkaar’s kennis bij nodig.
Althans, ik heb dat wel nodig om mijn werk goed te doen.
Volgbaar werken. Ik vind het een mooie term.
Judith
RE: Informeel leren of social learning door HBO-docenten? #MLI and beyond
Hoi Marcel,
Zoals ik in mijn blog van gisteren schreef heb ik collega MyriamLamerichs enkele vragen gesteld naar aanleiding van haar masteronderzoek ‘Informeel leren door HBO-docenten’:
- Vond jij het niet opvallend dat sociale media/sociale netwerken niet benoemd werden als mogelijkheden om informeel te leren?
- Heb je er naar gevraagd in je onderzoek?
- Hoe zie jij social learning in relatie tot informeel leren?
En ik heb haar gevraagd wat zij als docent nodig heeft om sociaal te kunnen leren?
Myram reageert:
Dag Judith
Tijdens de interviews in mijn onderzoek kwam heel duidelijk bij alle geïnterviewden naar voren dat ze vooral SAMEN willen leren, van en met elkaar. De docent met weinig werkervaring leert graag van de docent met ervaring, door het observeren. Docenten met ervaring leren ook van elkaar maar dan door er samen over te discussiëren, te praten. Als gevraagd werd naar mogelijkheden om van elkaar te leren, gaven ze allemaal aan dat TIJD belangrijk is. Tijd om samen te komen, overleg te voeren. Ook het belang van deelnemen aan netwerken. Bij doorvragen naar het soort netwerken, was bij een aantal de fysieke deelname belangrijk. Plaatsonafhankelijk leren, wat jij benoemt, staat bijvoorbeeld in contrast met de organisatie binnen één van de opleidingen van mijn onderzoek. Als voorstander van informeel leren en dan vooral het leren van elkaar, is daar bepaalt dat docenten voor zover mogelijk, van 8 tot 5 op de werkplek aanwezig zijn. Juist om dat van elkaar leren te faciliteren. Ook door regelmatig te wisselen deelname aan de netwerken, werden voortdurend nieuwe meningen, visies, ideeën ingebracht, waardoor het leerproces zou toenemen.
Opvallend was dat de jongere geïnterviewden, grootgebracht met de digitale wereld, niet kozen voor sociale media. Zij benoemden niet het belang van plaats- en tijdsonafhankelijk leren. Ik heb het aangestipt, waarbij ze aangaven dat ze hier nog niet zo specifiek naar gekeken hadden, in het kader van informeel leren. Ik heb hier niet op doorgevraagd in mijn interviews. Niet omdat ik er geen belangstelling voor had, maar gezien de focus van mijn onderzoek. Ik wilde al zoveel weten over het informeel leren. Maar misschien in een vervolgonderzoek……:).
Als ik naar mezelf kijk dan ben ik door de masterstudie juist wel meer gebruik gaan maken van digitale middelen en van de sociale media. Door het gebruik van Twitter in sommige leerarrangementen van de master Leren en Innoveren, heb ik ontdekt dat daar VEEL KENNIS GEDEELD wordt. Door het volgen van personen, die actief zijn binnen de onderwijswereld, heb ik (van origine niet afkomstig uit het onderwijs) veel kennis opgedaan. Er wordt verwezen naar publicaties, recente ontwikkelingen, toekomstige ontwikkelingen. Je kunt wel stellen dat ik binnen een formele opleiding, informeel enorm veel geleerd heb. Wat ik af en toe VERGEET is om ook zelf mijn kennis te delen. Je ziet ik ben nog steeds lerende. In je vakpublicatie benoem je de definitie van De Leeuwe & Rubens (2015) over social learning: “samenwerkend leren met behulp van sociale media, waarbij de lerende veel controle heeft over wat, hoe, waar en waarmee er geleerd wordt”. Zo van toepassing om mijn informeel leren via Twitter. Ik denk dan ook dat er veel informeel te leren is via sociale media.
Maar dan is het plaatsonafhankelijke aspect misschien belangrijker dan het tijdsonafhankelijk. Elkaar wel willen zien, spreken, direct antwoord krijgen, reageren, kortom de DIRECTE INTERACTIE. Ik denk zeker dat dit laatste een belangrijk aspect is. Wat natuurlijk ook via Facetime en Skype kan. Maar dit kwam niet naar voren in mijn onderzoek. Ik heb natuurlijk ook maar 10 docenten geïnterviewd en zij kwamen uit een specifieke hoek, de gezondheidszorg. Aspecten die van invloed zijn op de resultaten. Vandaar mijn aanbeveling om dit onderzoek uit te voeren bij een grote groep docenten van verschillende faculteiten.
Met betrekking tot je vraag: hoe ik social learning zie in relatie tot informeel leren. Is social learning niet een onderdeel van informeel leren en omgekeerd kan informeel leren niet een onderdeel vormen van social learning? Gaat het niet om het SOCIALE aspect, het bij elkaar komen (op welke manier dan ook), OPEN staan voor de mening van de ander, het willen leren van de ander, maar ook de aanwezige kennis willen delen met die ander(en). Mijn ervaring is dat ik tijdens formele cursussen, gecertificeerde opleidingen, veel leer. Maar wordt de leeropbrengst niet vele malen groter door het informeel geleerde tijdens die formele opleidingen? Het met elkaar praten tijdens de pauzes, het wachten voordat lessen beginnen. Of zoals één van de geïnterviewde zei, ik leer zoveel tijdens het lunchen met collega’s, tijdens een koffiepauze of gewoon aan het kopieerapparaat staan wachten.
Als docent heb ik niet zoveel nodig om sociaal te kunnen leren, maar ik moet het gewoon DOEN. Bewuster er mee omgaan. De ‘oude’ manier van sociaal leren is als het ware vastgeroest waardoor je daar eerder naar grijpt dan naar de sociale media. Dus als ik naar de les ga en mijn eigen laptop meeneem waardoor de mogelijkheid is om te skypen met de student die op dat moment stage loopt in het buitenland. Van de werkgever verwacht ik dat hij het faciliteert. In het hier genoemde geval zou ik willen dat Skype op alle computers is geïnstalleerd en niet maar op 1 of 2 zoals nu.
CC-BY mkhmarketing
Dank je wel Myriam voor je reactie!
Ja de interpretatie van de termen informeel leren en social learning/sociaal leren lopen nogal eens door elkaar en naast elkaar. Volgens mij komt dat omdat met zowel informeel leren als ook social learning vaak samen leren bedoeld wordt. Social learning heeft ook met participatie in sociale media te maken. Informeel leren is het leren in een niet formele onderwijssetting. Social learning kan volgens ook plaatsvinden in een formele onderwijscontext. Als daar ruimte voor gecreëerd wordt dan. Mijn interpretatie van social learning is dat het ook vraagt om in een bepaalde mate van openheid om relaties op te bouwen, om vrijelijk open kennis en ervaringen te delen, om een proactieve houding en het benutten van je netwerk. En ja, Myriam dat is inderdaad een kwestie van DOEN 🙂 Het verplicht aanwezig zijn om samen informeel te leren te faciliteren, zoals jij benoemde, staat volgens mij in contrast met de uitgangspunten van social learning. Naast de kenmerken participatie en co-creatie behoren ook identiteit ontwikkelen en een professionele beroepshouding tot aspecten van social learning
Social learning is not just the technology of social media, although it makes use of it. It is not merely the ability to express yourself in a group of opt-in friends. Social learning combines social media tools with a shift in the corporate culture, a shift that encourages ongoing knowledge transfer and connects people in ways that make learning a joy.
-Maria Conner-
Dat docenten (jong en oud) niet bedenken sociale media in te zetten voor professionaliseren, is jammer. Ook ik heb daar geen oplossing voor (behalve daarover te blijven bloggen en het te doen). Het zou natuurlijk wel veel helpen indien de tools en apps waarmee je sociaal leert gefaciliteerd en ondersteund worden binnen onze organisatie. Daar zal ik aandacht voor blijven vragen!
Groeten,
Judith
Informeel leren of social learning door HBO-docenten? #MLI and beyond
Hallo Marcel,
Collega Myriam Lamerichs heeft net als ik voor de Master Leren en Innoveren onderzoek gedaan bij de faculteit gezondheidszorg. Haar onderzoek bestond uit tiental interviews met docenten van de opleiding fysiotherapie en biometrie. Mijn onderzoek bestond uit een digitale vragenlijst aan alle docenten van de opleiding ergotherapie. Myriam heeft docenten gevraagd hoe ze informeel leren en wat ze informeel geleerd hebben. Ik heb vooral gefocust op hun digitale competenties om te professionaliseren via sociale netwerken, ofwel social learning. In haar onderzoek concludeert Myriam dat docenten vooral leren door te observeren (kunst van het afkijken) en door interactie met (ervaren) collega’s. Uit mijn onderzoek bleek dat ook. De voorwaarden om informeel of sociaal te leren komen overeen zoals veilige sfeer, open communicatie en positieve emoties. Zowel informeel leren als social learning geschiedt voornamelijk door ervaringsleren, door sociale interactie en door te reflecteren.
Wat mij vooral opviel in het onderzoek van Myriam is dat sociale netwerken/sociale media niet benoemd worden om informeel te leren. De factor tijd wordt benoemd als een belangrijke voorwaarde om informeel te leren. De voorgestelde aanbevelingen: samen lessen voorbereiden, koffie drinken zijn allemaal belangrijk, maar kan ict hierin niet faciliteren zodat ook meer tijd-en plaatsonafhankelijk informeel geleerd wordt? In mijn publicatie over mijn onderzoek heb vooral gereflecteerd op wat social learning van betekenis kon zijn voor de master Leren en Innoveren.
Aanbevelingen nav het onderzoek van Myriam Lamerichs-Geelen
Mijn respondenten uit mijn onderzoek waren gemotiveerd om ict in te zetten voor leren en professionaliseren alleen zij zagen nog geen mogelijkheden en kansen om met sociale media hun kennis open te delen en samen te werken. Is het een aanname om te veronderstellen dat haar respondenten sociale media ook niet inzetten? In ieder geval is dat niet benoemd in het onderzoek van Myriam. Samen met Myriam verken ik of er ook mogelijkheden zijn voor docenten van Zuyd en probeer aanbevelingen te formuleren.
- Vond jij het niet opvallend dat sociale media/sociale netwerken niet benoemd werden als mogelijkheden om informeel te leren?
- Heb je er naar gevraagd in je onderzoek?
- Hoe zie jij social learning in relatie tot informeel leren?
Hoewel uit de literatuur blijkt dat sociale media een positieve invloed hebben op betrokkenheid van studenten, de netwerkvorming, en de participatie bij leeractiviteiten, zien de docenten uit mijn onderzoek nog geen mogelijkheden en kansen om met sociale media open kennis te delen en het online samenwerken te ondersteunen. De docenten gaven aan dat het gebruik van sociale media (Twitter en Facebook) nog veel als privé activiteiten gezien worden.
- Hoe zie jij dat?
- Wat heb jij als docent nodig om ook sociaal te kunnen leren?
Morgen kan je de reactie van Myriam lezen.
Haar onderzoekspublicatie is niet open toegankelijk, maar haar onderzoek wel via de HBO-kennisbank te downloaden.
Groet,
Judith
OU Masterclass: Sociaal leren en Learning Analytics
Ha Marcel,
Ook al heb ik mijn mastertitel nu in the pocket, we blijven doorleren natuurlijk en zeker sociaal 🙂
Toen ik de aankondiging zag van deze online masterclass van de OU-Welteninstituut: Sociaal leren en learning analytics moest ik daar natuurlijk aan mee doen. De masterclass startte op 2 september, en dat merkte ik meteen aan mijn mailbox omdat de notificaties van fora staan in een OU-cursus standaard aan staan. Ik heb het maar even gelaten. Gisteren ben ik eens een kijkje gaan nemen. En in plaats van de notificaties uit te vinken heb ik besloten een regel in mijn Outlook-agenda aan te maken zodat alle berichten in een OU-mapje komen. Die bekijk ik dan wel op een moment waarop mij dat uitkomt. Waarom toch notificaties aan? Via Outlook kan ik zoeken, via de leeromgeving van de OU niet. Zelfs als ik via bijdragen van een geselecteerd iemand iets wil terugvinden, word ik verwezen naar het hele forum, daar heb ik niets aan.
Maar nu over de inhoud.
In mei heb ik de MOOC Explore Social Learning gevolgd (zie mijn blogs hierover). Ik herkende de reacties in de groepsdiscussieruimte op de vraag
Wat betekent sociaal leren voor jou?
Deze kwamen overeen met reacties in de MOOC Social Learning. Velen antwoorden: samen en van elkaar leren, informeel leren. Ja, leren is een sociale activiteit. In de jaren zeventig van de vorige eeuw ging Bandura in zijn Social Learning Theory er al van uit interactie belangrijk is voor leren. Voor mij krijgt het begrip social learning door sociale media betekenis. Uit het onlangs gepubliceerd boek ‘Social learning en leren met sociale media’ van Wilfred Rubens en Marcel de Leeuwe komt deze definitie: “samenwerkend leren met behulp van sociale media, waarbij de lerende veel controle heeft over wat, hoe, waar en waarmee er geleerd wordt”. Hier ben ik dus volledig mee eens. Voor mij is sociaal leren niet per definitie een combinatie tussen formeel en informeel leren, niet alleen samenwerkend leren. Voor mij zijn sociale media onlosmakelijk verbonden met de term social learning. Een boek lezen zoals dat gisteren tijdens de live sessie door Maarten de Laat als ook voorbeeld van (passief) sociaal leren, vind ik dus geen social learning. Ik twijfel nog of ik vind dat ‘lurkers’ (zij die niet actief participeren in sociale netwerken) ook sociaal leren. Want onderstaande definitie van Maria Conner over social learning spreekt nadrukkelijk over participatie:
I define social learning as participating with others to make sense of new ideas. Augmented by a new slew of social tools, people can gather information and gain new context from people across the globe and around the clock as easily as they could from those they work beside.
Social learning en het participeren in sociale media vraagt volgens mij om in een bepaalde mate van openheid om relaties op te bouwen, om vrijelijke open kennis en ervaringen te delen, om een proactieve houding en het benutten van je netwerk.
De volgende vraag die men ons vroeg te beantwoorden in deze masterclass:
Wat verstaat je zelf onder elk van de 3 metaforen voor sociaal leren
Hiervoor werd verwezen naar het artikel: Social Learning Analytics: Navigating the changing settings of Higher Education van Maarten de Laat en Fleur Prinsen. Een interessant artikel en eigenlijk de basis van deze masterclass. Volgens De Laat en Prinsen onwikkelt het hoger onderwijs meer en meer richting open access en (professionele leer)netwerken, wordt levenlang leren belangrijk en krijgt sociaal kapitaal steeds meer waarde. Er is een toenemende focus op samenwerkend, interactief, netwerkend leren. Het leren verandert naar meer gepersonaliseerd, actief, verbindend, samenwerken leren in alle openheid; MOOC’s worden daarbij als voorbeeld genoemd. De schrijvers vragen zich af: Als leren meer ontworpen moet worden rondom sociale interactie en relationele verbinding, hoe krijgen we dat dan voor elkaar? De oplossing wordt gezocht in Social Learning Analytics (met de verwarrende afkorting SLA, betekent ook Service Level Agreement). Learning analytics betreft het verzamelen, analyseren en interpreteren van data over studenten in het onderwijs. Met bijna elke elektronische leeromgeving is dit mogelijk. SLA betreft dan de sociale aspecten van leren met het doel studenten meer bewust te maken en inzicht te verschaffen van hun netwerkactiviteiten en hun connecties in deze netwerken. De wetenschappers stellen een model voor dat vooral aandacht besteed aan de 3 metaforen voor sociaal leren: participation, co-construction and becoming. Wat ik onder deze metaforen versta?
Participation: Deelnemen is een voorwaarde van social learning. Als je niet particpeert wordt er niet sociaal geleerd.
Co-construction: Met en door anderen tot nieuwe inzichten en kennis komen. Je open stellen is voor mij een voorwaarde om tot co-creatie te komen. Zeker online kan dat voor sommig moeilijk zijn, je stelt je kwetsbaar op door je gedachten, denkbeelden, mening, kennis open te delen.
Becoming: identiteit ontwikkelen, professionele beroepshouding
De laatste vraag van de leeractiviteiten van dag 1 en 2 had betrek over hoe ik hier dan vorm aan geef. Deze vraag hoef ik in dit blog niet te beantwoorden 😉 De andere pdf’s met theoretische onderbouwingen heb ik gelaten voor wat het is, ook omdat sommige gescande artikelen niet uitnodigde tot lezen. Vrijdag heb ik de live-sessie Maarten de Laat en Fleur Prinsen gevolgd. Ik vond het vooral leuk om te chatten met de andere deelnemers. Door hun vragen en opmerkingen werd ik ook weer tot nadenken gezet. Ik merkte dat vooral het inzetten van sociale media (Facebook/Whatsapp) in het onderwijs bij deelnemers tot veel vragen leiden. Hoe al dan niet te participeren in deze omgevingen? Welke rol neem je als docent aan? Het privacy-aspect bij het item over (social) learning analytics gaf ook wat stof tot discussie.
De volgende leesopdrachten staan al weer klaar. Nu gaat het meer om het ontwerpen om sociaal leren te ondersteunen en te stimuleren. Leuk!
En er is een blogactiviteit aan gekoppeld. Nog leuker 🙂 Uiteraard zal ik die ook hier delen.
Groet,
Judith
2 BE JAMMED 