Site-archief
Sfeerimpressie van congres Future-kit van minor Digicoach The Game
Hoi Marcel,
We hebben al vaker geblogd over de minor Digicoach The Game, waar wij (maar jij vooral) samen met Ankie van de Broek en Chris Kockelkoren aan gewerkt hebben.
Op woensdag 7 november was de slotbijeenkomst van deze minor in de vorm van het congres: ‘Future-kit. Tools voor het onderwijs in de 21e eeuw’.
Op de website van de minor zag ik nu een filmpje met een sfeerimpressie van het congres. Hoewel het geluid niet optimaal is, geeft het een goede indruk van een middag waar studenten lieten zien wat ze in 10 weken spelend geleerd hadden.
Kijk ook eens op websites van de netwerken die zich presenteerden:
en de adviesbureau’s:
De missie van het spel: “organiseer een congres over leren in de 21e eeuw” is geslaagd. Hoewel er weerstand was bij de studenten bij de start van deze minor: “Waaat? Een congres?”, “Nerds?, “Ik kan niks met ICT”, “Waarom een game? Bah!”, “Waar ben ik aan begonnen?” hebben ze tijdens het spelen van deze minor enthousiasme, doorzettingsvermogen en creativiteit getoond. Ze komen volgend jaar allemaal naar het congres van de volgende groep studenten 🙂 Ook van docenten kreeg Ankie te horen: “Wat zijn de studenten toch gemotiveerd aan het werk. Kan je me binnenkort iets meer vertellen over deze minor?”
Kortom een succes dat vervolg moet krijgen!
Groet,
Judith
TPACKen met Pabo-studenten
Hoi Marcel,
Vorige week maandag heb ik bij ‘jouw’ minor Digicoach The Game het TPACK-spel gespeeld met de studenten. Ik heb je al verteld dat ik niet zo tevreden was over deze bijeenkomst. Daar zijn verschillende oorzaken voor te benoemen, één was dat ik nog niet zo fit was na mijn weekendje London bij mijn zoon :).
Het was voor mij ook de 1e keer dat ik dit spel met een groep studenten speelde (wel aankomende leerkrachten, het zijn 4e jaars Pabo-studenten). Dat ging toch wat anders dan met docenten. Ze bleven allemaal allemaal achter hun laptop/tablet zitten. In plaatst van spelen (met kaarten en eigen creatieve geest) gingen ze zoeken. Nu ben ik de laatste die vind dat je niets mag opzoeken en gebruiken, maar dat was niet de bedoeling van dit spel. Dat is een leermoment voor mij: TPACK-spelers achter hun tafeltje en computer en in een kring met elkaar en de kaarten spelen.
Er werden trouwens wel erg leuke lesideeën bedacht. Het leuke van deze minor is dat alle spelers/studenten hun eigen weblog bijhouden! Deze minor is een game, dus zijn er allerlei quests. Eén quests bestond uit het schrijven van een review over TPACK the game.
Verschillende studenten hebben deze quest gekozen. Ik word van deze blogs erg blij.
Juf Suzan zag ook wel mogelijkheden om dit spel samen met leerlingen te spelen. Een vooruitstrevende juf zeg, samen met je leerlingen nadenken hoe je je les vorm geeft. Juf Karin beschreef een lesidee voor dierendag, benieuwd of ze hier vandaag mee aan de slag is gegaan. Juf Sonja gaf me een Top & een Tip 🙂 Sonja gaf als tip om meer te laten zien wat de mogelijkheden zijn. De bedoeling van het TPACK spel is dat leerkrachten in 1e instantie met eigen kennis en kunde tot een lesidee komen waarin technologische toepassingen verweven zijn. Het blijkt dat je met redelijk eenvoudige middelen al veel variatie in je les kan brengen, dat hebben de studenten ook laten zien. Ik ben bang als we voorbeelden laten zien er te veel gestuurd wordt. Maar misschien is het wel een idee om het in te brengen tussen ronde 2 en 3 of als afsluiting. Laten zien en vooral uiteindelijk ook doen is het uiteindelijke doel. Maar daar zijn weer vervolgsessies voor, zoals dingen@zuyd :). Meester Guido had als slotopmerking dat je niet TE veel ICT-toepassingen in je les moet verwerken. Inderdaad technologische toepassingen zijn een hulpmiddel en niet het doel. De bedoeling van het spel is dat je nadenkt over hoe je meer variatie aan kunt brengen in een les en beter aansluit op de belevingswereld van het kind in je klas. Meester Raoel vroeg zich af of je wel tijd hebt bij elke les na te denken over welke ICT-mogelijkheden je kunt integreren. Als leerkracht kies je nu ook automatisch de didactische werkvorm voor het overbrengen van je les, het integreren van een technologische tool zou ook een automatisme moeten worden.Dat betekent wel dat de gereedschapskist van de leerkracht gevuld moet worden met kennis over deze tools. Het TPACK-spel is is een hulpmiddel om leerkrachten even bewust stil te laten staan bij de manier waarop ze nu lessen geven en kijken of dat ook anders kan. Meester Ties had een leuk idee. Leerlingen trekken een didactische en technologische kaart en met die werkvormen dan een les voorbereiden. Ik heb hem uitgedaagd om het te doen. Hij krijgt van mij een TPACK-spel kado als hij de uitdaging aanneemt! Dat levert hem vast bonuspunten op in de minor :). Juf Nandy tenslotte had met haar groep geen gemakkelijke combinatie getrokken (veters strikken (content) – spel (didactiek)- wiki (technologie)). Maar Nandy heeft het goed begrepen; het gaat in dit spel niet zozeer om de uiteindelijke les maar om SAMEN met een groep leerkrachten kritisch na te denken hoe ict ZINVOL in te zetten in je onderwijs. Blijvend leren van alle nieuwe ontwikkelingen, daar gaat het om.
Uiteraard heb ik op alle blogs een reactie achtergelaten. En ik zal dit blogbericht achterlaten op het blog van de Minor Digicoach.
Wat kan je van spelen toch veel leren 🙂 en van bloggen ook! Ik heb weer veel geleerd.
groet,
Judith
Nieuwste PABO creatief met technologie in Digicoach the Game
Ha die Judith,
Zoals je weet ben ik bezig in een Game: De Digicoach. Dit spel is een minor voor de PABO, waarbij studenten zowel in een adviesbureau als in een netwerk opereren als digicoach. Ze kunnen punten scoren met verschillende quests en op verschillende gebieden (technology, communication, knowledge sharing, creativity, quest points en special points) Natuurlijk erg veel, maar ik heb wel al het kwartje zien vallen bij een aantal studenten.
De Epic Battle zal plaatsvinden tijdens een door henzelf opgezet minicongres met de titel ‘Future-Kit’ gehouden in het theater van Sittard. (Daarover in een latere blog meer!)
Het filmpje is gemaakt door de studenten die het spel spelen als ‘reclame’ voor hun minicongres, symposium, bijeenkomst met de titel: Future-Kit.
Tijdens een van de eerste quests moesten de studenten een blogpost schrijven over technologische ontwikkelingen die inzetbaar waren in het basisonderwijs. Ik wil je de in mijn ogen drie meest creatieve technologische vondsten niet onthouden. Daarnaast maak ik onze blog onderdeel van het spel. De studenten die voor 1 oktober reageren op mijn vragen die ik per ontwikkeling stel, in een reply op deze blog, krijgen special points. En dat hoeven dus niet alleen de studenten te zijn die met de ideeen zijn gekomen.
De radio op school
http://juf-sonja.blogspot.nl/2012/08/hallo-ik-ben-het-mannetje-van-de-radio.html
Sonja schrijft over het opzetten van een eigen radiostation op school. Met daarbij adressen hoe je aan het materiaal kunt komen. Erg leuk. De vraag die ik me stel (dus ook voor special points) is: Zou zo’n radio station ook bemenst en beluisterd worden binnen het HBO?
Een lettertype als onderwijstool
http://joellebrands.blogspot.nl/2012/09/lettertype-als-onderwijs-vernieuwing.html
De vondst van Joelle vond ik erg bijzonder, omdat die niet voor de hand ligt. Ze heeft een lettertype genoemd als een ‘technology’ die kan worden ingezet in het onderwijs. Het gaat zich om een speciaal lettertype voor dyslexie. Goeie vondst! De vraag die ik me al hardop had gesteld (dus ook voor de special points) is: Zijn er ook technologische ontwikkelingen voor dyscalculie?
Habbohotel
http://jufmieke89.blogspot.nl/2012/09/habbo-hotel.html
Tja ik kan het natuurlijk niet laten. Het Habbohotel als onderwijstool. Voor mij een voor de hand liggende, maar uit het kritische commentaar van Mieke blijkt duidelijk dat ze zelf over een drempel heen moest, maar dat ze inmiddels de voordelen er wel van ziet. Ik mis echter nog een concrete invulling van wat/welke les je er specifiek op zou kunnen leren. De vraag is dus: welke les, welke invulling zou je op Haboo Hotel kunnen doen en hoe ziet dat er dan uit (voor Special Points)?
Leuk he, die creativiteit op de nieuwste PABO, ik ga er vast nog meer over bloggen de komende tijd.
Groet Marcel
Laat los wat je weet en ga zien
Goedemiddag Marcel,
Is toch geweldig dat Jos Maas het heeft volgehouden, en dat de game-based minor Web and Beyond vorige week gestart is. Alle credits voor hem 🙂 ik ben wel trots dat hij ons de inspirators van het eerste uur noemt in zijn blog.
Vrijdag mocht ik aanschuiven bij ‘onze’ minor voor de presentatie van Tony Bosma.
Tony Bosma is futuroloog en trendwatcher. Je weet dat ik niet zo met mijn toekomst bezig ben, ik probeer mindful in het hier en nu te leven. Ik zie wel wat op mijn pad komt, en ik maak keuzes die op dat moment bij mij passen. Maar de wereld van technologie is vooral bezig met wat allemaal mogelijk is, dat intrigeert toch ook wel 😉 Die wereld in transitie schetste Tony. Hij bracht zijn verhaal op een boeiende manier. Een flitsende presentatie waarbij de vele voorbeelden en filmpjes over het beeld vlogen. Door regelmatig wat getallen te noemen benadrukte hij dat we echt in een revolutionair tijdperk leven waarin ontwikkelingen steeds sneller gaan.
Als je de ontwikkelingen op technologisch gebied een beetje bij houdt, weet je dat de wereld radicaal aan het veranderen is en dat dit ons allemaal raakt. De ontwikkelingen die hij benoemde, herkende ik wel, maar bij sommige voorbeelden viel mijn mond toch wel open.
We gaan van een belevenis-economie naar betekenis-economie, of van informatiemaatschappij naar referentiemaatschappij zoals dat bij Frankwatching te lezen. (Kende jij uitgekostst.nl en huldehulde.nl al?)
Het vertrouwen in bedrijven, financiële markt daalt (opkomst van Occupy beweging) zo ook het vertrouwen in zorg en onderwijs. We gaan het allemaal zelf wel regelen. Wist je dat The Pirate Bay zich ook al op de 3D-objecten-markt had gestort? Na de muziekindustrie, de uitgevers (die nu aan het worstelen zijn) zullen alle bedrijven na moeten denken over verdienmodellen. Je kunt nu al een Nike schoen printen! Wat zorg betreft wordt het binnen 10 jaar net zo normaal net zo vaak je status van je lijf te checken als nu je e-mail (hoe zou dat met verantwoordelijkheden gaan als iedereen zelf doktertje gaat spelen?) En wat het onderwijs betreft: 80% van de universiteiten bestaan over 10 jaar niet meer. Door opkomst van beeldcultuur gaan we de Khan Academy en MIT achterna (hebben we geen behoefte meer aan sociale contacten?)
We gaan van een ‘me’ naar ‘we’ samenleving, waarin we de termen groei, waarde (de Whuffie factor kwam ook weer ter sprake) en privacy zullen moeten herdefiniëren. Transparantie (ook in salarissen, zie glassdoor.com) en netwerken worden/zijn belangrijk.
We First Book Video: “We-defining Me” from We First on Vimeo.
Ik moest erg aan het boek We-think van Charles Leadbeather denken toen ik dit filmpje zag, waarover ik al eens eerder heb geblogd.
Digitaal wordt normaal, 80% van wat we nu online doen bestond 5 jaar geleden nog niet, herhaalde Tony Bosma regelmatig. We leven in een mobile society. Internet wordt splinternet (app-economy) en we staan aan de vooravond van de internet of things.
Wat ik krachtig vond, is dat Tony ons probeerde te laten ‘zien’. Je moet niet kijken maar zien, wij kijken geconditioneerd naar de wereld.
Ik vraag me toch wel af welk impact dit zal hebben op ons leven. Zou ons leven er over 10 jaar zo uit zien dat we geen behoefte meer hebben aan fysieke ontmoetingen? Dat alles online gebeurd? Is dat geen verschraling van het menselijk leven? Of denk ik te beperkt? Wil je het verschil maken, dan is Tony’s boodschap:
- denk exponentieel
- afleren wat je geleerd hebt
- doe en denk het schijnbaar onmogelijke
Wist je dat in Japan naar concerten gaan van een hologram? ‘Zij’ zingt liedjes die mensen samen schrijven, bizar.
“Laat los wat je weet en ga zien”, ik probeer te zien, maar ik kan (nog) niet laten te kijken.
Judith