“Uit het raam staren is ook hard werken” #SLB5 #MLI


Hi M & M,

Vandaag had ik via Skype mijn 5e SLB-gesprek, Marcel. Het was een interessant ‘filosofisch’ gesprek over wat goed onderwijs is en wat mijn rol daarbij is. Dank Michiel! Ik had deze ochtend wat frustratieblogs in mijn hoofd zitten. Uiteraard weer over dezelfde issues die je wel van mij kent, Marcel en waarover ik ook al vaker geblogd heb. De regeldruk die door alle lagen van het onderwijs doorsijpelt; het gecontroleerde wantrouwen. De docenten die zo graag willen maar tegen grenzen lopen en ook stoppen met uitdagende werkzaamheden waar geen uren voor zijn ingeroosterd. We verlammen elkaar op deze manier. Iedereen ziet ’t maar het verandert niet.

Misschien moet ik weer in mijn ‘mindful’-pose; in het hier en nu leven en niet verder kijken. Dat is lastig als je voor LA4 zo bezig bent met toekomstscenario’s en voor je werk met een DLWO-visie. Ik heb ook wel makkelijk praten. Ik zit niet midden in het onderwijs met een overvol rooster. Ik zit in een team dat de blik naar voren heeft gericht. Alhoewel het nog steeds de vraag is hoe het verder gaat met ons I-team. De reden om aan deze master te beginnen was uiteindelijk om de mogelijkheden uit te breiden gezien onze onzekere positie. Misschien niet de beste reden om aan een mastertraject te beginnen. Maar ach, het merendeel van mijn medestudenten doen het om dat een mastertitel in het onderwijs verplicht wordt/is. Ook zo’n onzinnige prestatie-afspraak. Of daar het onderwijs beter van wordt…

En natuurlijk ga ik door. Ik wil nu dat papiertje. Opgeven is geen optie.

Ik bezit wel enige doorzettingsvermogen 😉 Daar attendeerde een collega mij op tijdens een ‘reflectie’-momentje. Zij vond het bewonderingswaardig dat ik steeds weer probeerde om iets in gang te zetten. Zij zou allang zijn afgehaakt. Dat klopt inderdaad wel. Iets waar ik ‘heilig’ in geloof, zoals open kennisdelen en co-creëren (mbv sociale media) zal ik elke keer ondanks teleurstellingen en tegenslagen weer met nieuwe energie aan beginnen.

We hebben gesproken over dat ik ontzettend veel geleerd heb tijdens deze master. Je krijgt andere input via docenten en medestudenten, je ziet verschillende verbanden, je krijgt nieuwe inzichten. Daarover bloggen is voor mij een feestje, dat wordt ook gewaardeerd en bewonderd door medestudenten en MLI-docenten, alleen dat levert geen studiepunten op. Het is wel weer handig voor mijn integratiefase. Het wordt trouwens nog spannend of ik daar aan mag beginnen. Je krijgt daar een go or no go voor, gebaseerd op je studiepunten. Nou hoop ik half april wel de punten voor LA3 en LA4 binnen te halen. LA5 is nog een klusje …. Krijg ik vandaag ook nog te horen dat mijn onderzoek als ‘paper’ geaccepteerd is bij de ORD …. om de druk nog maar een beetje op te voeren …. Hoop wel dat ik vanaf eind april me volledig kan focussen op mijn onderzoek zodat ik in juni daar nog een aardig verhaal kan vertellen.

Ik heb dus nog een paar pittige maanden voor de boeg. Werken aan 3 leerarrangementen is veel. Het is vooral het denkwerk wat een mentale belasting oplevert. Inderdaad, zoals jij zei Michiel: “uit het raam staren is ook hard werken”.

windows eyes

CC-BY Michael Coghlan

Heb ik er spijt van dat ik aan de MLI ben begonnen? Nee. Ik heb prachtige mensen leren kennen en ik vind het superleuk om met die thema’s bezig te zijn die zo aansluiten op mijn werk. Maar ik kan toch wel de conclusie trekken dat social learning toch meer mijn manier van leren is en zal blijven.

Ik weet niet of een verslaglegging verwacht wordt. Daar heb je niets gezegd, Michiel. Of was je er van uitgegaan dat ik dat toch wel zou doen? 🙂 Gelijk heb je!

Fijn weekend, allebei!
Judith

Mijn andere SLB-blogposts:

SLB5 – Ik weet dat ik niets weet
SLB4 – Bijleren en afleren
SLB4 – Tussenmeting van mijn rollen en houding
SLB 3 – Bezieling
SLB3 – “Nu nog onnavolgbaar” SLB2 – Eerste studiepunten binnen LA1
SLB2 – Storyline
SLB1 – Mijn 1e SLB-gesprek
SLB1 – Leeragenda ter voorbereiding 1e SLB-gesprek

Over Judith van Hooijdonk

Informatie professional, fervent kennisdeler, HNW-fan, Social Media, Web2.0, Onderwijs2.0, Bibliotheek2.0 "Just start somewhere and make a world of difference"

Geplaatst op 13 maart 2015, in MLI. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.

  1. Ha Judith, een verslaglegging verwachtte ik wel inderdaad. Niet omdat het moet want dan lijkt het weer zo’n onzinnige prestatieafspraak 🙂 Maar ik verwachtte dat jij toch wel zou bloggen. Een onuitgesproken verwachting en in een andere betekenis van het woord. Een betekenis die misschien beter aansluit bij jouw visie op en manier van leren.
    Om op die prestatieafspraak terug te komen. Van deze zie ik het nut wel heel erg in. De druk voor docenten en mensen in het primaire proces neemt toe, om zichzelf tot ontwikkeling uit te dagen. En het feit is wel, dat veel MLI-ers een grote groei doormaken. Zowel als persoon, als in hun vakmanschap en rolneming in hun teams. Ik denk dat zonder deze prikkel, er niet zoveel mensen de master zouden volgen. En eigenlijk daarmee hun talenten en mogelijkheden niet verder ontplooien. Natuurlijk weten we niet wat ze in plaats daarvan dan wel zouden hebben ondernomen.

    • Judith van Hooijdonk

      Weet je Michiel, wat me van die prestatie-afspraken tegen staat is het wantrouwen.
      Begrijp me goed ik ben groot voorstander van levenslang leren maar wel vanuit de autonomie van de lerende. En ik geloof in die groei van MLI-studenten. Maar die prestatie-afspraken hebben financiële consequenties voor een organisatie als deze zich er niet aan houdt / kan houden.Dit soort afspraken met het ministerie werkt weer door in opdrachten richting de faculteiten, terwijl het voor een faculteit onder bepaalde omstandigheden helemaal niet wenselijk is om een groot aantal docenten 8-16 uur op weekbasis niet te kunnen inzetten. Dit soort verplichtingen zouden vakmensen helemaal niet nodig hebben. Iedere professional wilt zich toch blijvend ontwikkelen? Of zit hier mijn positief mensbeeld c.q. wereldbeeld weer dwars? Kijk ik te veel inspirerende TEDtalks? Lees ik te vaak blogberichten van gelijkgestemden? Als we die lerende organisatie willen zijn met professionele leergemeenschappen dan moet je het ontplooien van talenten en krachten van medewerkers toch op een andere manier stimuleren?
      En mijn 2e twijfel is of het onderwijs echt beter wordt als alle docerende masters zijn. Ik ken super leerkrachten die formeel geen master zijn en ik ken master-docenten die ik liever niet meer voor een groep zie staan….
      Wordt vervolgd? 😉

  2. De koppeling tussen financien – leerrendementen en autonomie van de lerende, grijpen inderdaad op elkaar in en soms op een manier waar ik ook mijn vraagtekens bij heb. Daarover wil ik nog best een keer doorbomen. Dus ja wordt vervolgd. 🙂

Kennis delen? Ja graag!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: