Ha Michiel, Hi Marcel,

Pfff, dat was wel een opluchting dat mijn paper voldoende is beoordeeld. Nadat ik het maandag hoorde, overviel me een vermoeidheid. Hoewel je jezelf kunt toespreken dat je het als een feedbackmoment moet zien …. dat als het niet goed is je het wel ‘even’ aanpast …. ik wil het toch goed doen … wil niet falen. Tsja, oude patronen steken toch weer de kop op tijdens zo’n studie. Dit heb ik ook met Michiel besproken tijdens mijn 2e studieloopbaangesprek. Waarvan hier het verslag, wat ik er nog van weet dan. Geen aantekeningen gemaakt tijdens het aangename gesprek #hoofdzeef 🙂

Het gesprek had ik voorbereid met een blog en een prezi. Michiel begon het gesprek dat hij geen tips voor me had. Door mijn bloggen ben ik al ‘masterwaardig’ bezig, vond hij. Fijn zo’n compliment. We hebben even gesproken over de opzet van de masterstudie en het ontbreken van facilteiten voor digitale interactiemogelijkheden. Ik heb me inmiddels opgegeven voor de focusgroep van de MLI waarmee we 2x per jaar samenkomen om de kwaliteit van de opleiding te bespreken. Ik bemoei me er wel weer tegenaan 😉

Wat betreft verslaglegging over mijn ontwikkeling hou ik de prezi (met de heerlijke macarons!) aan om mijn leeragenda te structuren. Ik ga niet meer met andere tools experimenteren. Het blijft bij blog en prezi. Het is goed zo! De prezi is de plek waar ik mijn blogposts koppel aan mijn ontwikkeling. Dit kan ik op het eind van mijn studie gebruiken voor de integratiefase.

Er valt natuurlijk nog genoeg te leren voor mij. Zoals meer in jezelf geloven en staan voor wat je waard bent. Ik heb toch blijkbaar meer last van het aloude Calimerocomplex (bekend fenomeen in bibliotheekwereld) dan ik dacht. “Zij zijn groot en ik is klein en da’s niet eerlijk, o nee”. Deze studie brengt me veel: nieuwe kennis, nieuwe mensen maar ook zelfkennis. Ik praat over mijn ontwikkeling met collega’s, studiegenoten, met jullie. Behoefte aan bevestiging en waardering zijn voor mij (nog steeds) belangrijke drijfveren. Onzekerheid over onze positionering doet toch iets met mijn (ieders?) behoefte om ergens bij te horen. Mijn zelfbeeld klopt blijkbaar niet zo  met wat anderen van me denken. Een ontwikkelpuntje.

Ik heb ook besproken dat ik dit bloggen nodig heb om alle informatie in mijn hoofd te structuren, en om verbanden te zien en te leggen. Ik zeg wel vaker dat dit blog mijn buitenboordbrein is. Dat is fijn, maar het ontbreekt me hierdoor soms wel aan parate kennis. Althans dat vind ik dan. In een groepsdiscussie ontbreekt het me dan aan argumenten, terwijl ik die in mijn blog wel geformuleerd heb. Blijkbaar staat bloggen voor mij gelijk aan delete uit mijn eigen brein #hoofdovervol. Dat moet anders, vind ik. Een aandachtspuntje.

Nu op naar LA2: Uitdagend ontwerpen. In dit leerarrangement gaan we bloggen! Met Blogger, dat dan weer wel 😉

groet,
Judith

Mijn andere SLB-blogs:

• Storyline
• Gespreksverslag SLB1
• Leeragenda