Site-archief
Hoorcolleges? Videolessen? Social Media? Zuyd-docent zet discussie voort.
Hallo Marcel,
Tijdens de kerstvakantie was er (landelijk) discussie over gebruik van video in het onderwijs. Ik heb het een en ander verzameld in het gelijknamig blog. Ik eindig het blog dat de discussie vervolgd wordt omdat collega docent pedagogiek Didi Joppe (Social Studies Sittard) hierover een gastblog wilde schrijven. En dat heeft ze gedaan!
OUR 2bejammed GUEST: Didi Joppe
Afb. @JorgeCham via @Kardonsch
Speedboot
“Yes” schreeuwde een student het uit tijdens mijn hoorcollege. Ik raakte volkomen de draad kwijt. Hoezo yes? Waarop reageerde ze? Had ik iets raars gezegd? Razendsnel probeerde ik te schakelen van de inhoud van m’n hoorcollege naar de student die lachend achter haar laptop zat. Ze was overduidelijk blij. Het effect van haar gedrag was immens; ineens begonnen meer studenten verwoed achter hun laptop te duiken. Alsof ze allemaal onuitgesproken de wave deden. Er klonken meer kreten van geluk door de aula. Het was in ieder geval duidelijk dat ik aan de verliezende hand was. Mijn hoorcollege met Prezi was ver op de achtergrond geraakt. Gefrustreerd verliet ik de aula nadat het uur erop zat.
Daarom sprak het verhaal van hoogleraar Jan Derksen in De Volkskrant op zaterdag 29 december 2012 mij ook zo aan.
“…ongeïnteresseerde studenten, diep weggezonken in hun digitale schaduwwereld…”. Niet dat ik nu na één minder gelukt hoorcollege de brui eraan wil geven, maar wél vanuit het oogpunt ‘aansluiten bij de leefwereld van onze student’. Want die wereld is veranderd en daar kunnen we maar beter bij aansluiten. Is niet één van de strategische doelen van Zuyd ‘beter opleiden’?
Moeten we dan alle hoorcolleges maar online zetten en face2face hoorcolleges afschaffen? Nee, natuurlijk niet! Althans, nog niet in 2013. Maar waarom zou ’t niet én én kunnen? Bijvoorbeeld door de student eerst het hoorcollege online te laten bekijken en de mogelijkheid te bieden dat hij zich kan inschrijven voor een ‘ouderwets’ hoorcollege waar tijd en aandacht is voor vragen en discussie.
Ik denk dat we als Zuyd en in het bijzonder Social Studies momenteel een uitgelezen kans hebben om in deze speedboot te stappen. We gaan een proces in om ons onderwijs aan te laten sluiten bij Welzijn Nieuwe Stijl, oftewel de Social Worker 2.0. Laten we niet verzanden in wéér individuele initiatieven van docenten die vanuit zichzelf geïnteresseerd zijn in de combinatie tussen onderwijs en social media. Waarom nemen we het niet op in het format waaraan elk moduleboek moet voldoen? Laat het in onze visie op die Social Worker 2.0 verankerd zijn door nú de modulevoorzitters te ‘dwingen’ (ja, tricky woord…) iets van die social media op te nemen. Met als randvoorwaarden dat lokalen zijn ingericht op deze nieuwe tijd en docenten ondersteuning krijgen in hun zoektocht.
Didi Joppe
@ditoma3
Dank je wel, Didi voor de bijdrage aan de discussie.
Via Frans Roovers en Ayk de Bie weet ik een beetje van jullie Social Worker 2.0 plannen. Heel goed dat jullie nadenken over hoe nieuwe media en web2.0 tools in je onderwijs te integreren om aan te sluiten bij de ontwikkelingen in de maatschappij die ook het welzijnswerk beïnvloeden. Je hebt een punt dat het niet een initiatief moet zijn van enkele enthousiaste docenten. Kennis delen en samen onderzoeken (ook met studenten) biedt zoveel meer (en plezier): delen is vermenigvuldigen! En er zijn genoeg social media tools om hier binnen het team mee aan de slag te gaan, zie Dingen@Zuyd. Je eindigt je pleidooi met stellen van randvoorwaarden: moderne uitgeruste lokalen en ondersteuning van docenten. Inderdaad: zolang hier geen ruimte en financiën voor beschikbaar wordt gesteld, blijven we achter de feiten aanhobbelen. Wellicht dat het innovatieprogramma van Zuyd voor jullie faculteit hiervoor mogelijkheden biedt? Morgen volgt een blogpost hierover 🙂
Aan de andere kant vind ik dat je als professional op je vakgebied (inhoudelijk, didactisch en technologisch: zie TPACK) een open en leergierige instelling moet hebben. In deze tijd waarin kennis steeds sneller verandert, valt dat niet altijd mee.
Onderstaande video werd gedeeld door Wilfred Rubens in zijn blogpost Onderwijskunde: wetenschap in concept. In deze mooie animatie stelt Sam Arbesman dat bepaalde kennis snel veroudert (Ook Mathieu Weggeman stelt dat in zijn publicaties, hij noemt dat de afnemende halfwaardetijd van kennis, zie art. 4.5 in Het Management Wetboek). Ook onderwijsprofessionals moeten leren hoe je nieuwe kennis en ideeën moet ontwikkelen.
Groetjes,
Judith
Get Together 2012
Goedenavond Marcel,
Vanaf vandaag kunnen de collega’s zich aanmelden voor de Get Together. Hoewel nu georganiseerd door Dienst Marketing en Communicatie voelt het nog steeds een beetje als ‘onze’ onderwijsconferentie. ZuydPlein heeft immers de 1e memorabele editie (veel sneeuw en daardoor in een feeërieke omgeving) in de grotten van Geulhem georganiseerd en de filmische dag in Foroxity met mijn ‘meet en tweet’. Vorig jaar stonden we in vuur en vlam op onze Kunstenfaculteiten.
Dit jaar vindt de Get Together plaats op woensdag 11 april op de Valkstraat in Sittard. Van 13u30 tot 19u00 gaan we in gesprek over diverse onderwerpen op het gebied van onderwijs, onderzoek, organisatie en persoonlijke ontwikkeling.
Deze tekening is gemaakt tijdens de inauguratie van Kitty Kwakman G2G2011 door Beeldleveranciers
Vooraf konden collega’s aangeven over welke onderwerpen men graag samen wilden praten. Social media was (uiteraard! :)) een veel genoemd thema. Daarom werd mij gevraagd of ik 2 presentaties over dit onderwerp wilde verzorgen. Dat wilde ik wel, samen met jou 🙂
Het verzoek was wel de presentatie of workshop zonder ICT-hulpmiddelen te verzorgen, dat was wel een uitdaging met zo’n onderwerp. Maar we hebben daar creatieve oplossingen voor gevonden: we gaan battlen & gamen tijdens onze JAM-sessies.
Social Media & Onderwijs – The Battle
Een gedragscode voor social media?
Onzin, volgens Judith van Hooijdonk. We zijn toch allemaal professionele kenniswerkers die niet met regels aan banden gelegd hoeven te worden door de organisatie over wat we wel en niet mogen zeggen. We kunnen toch zelf wel bepalen of we wel of niet op vriendschappelijke voet met een student omgaan.
Nee, zegt Marcel Schmitz, er zijn zoveel voorbeelden van professionals die de fout ingaan. Zuyd heeft haar naam hoog te houden, via social media ligt je reputatie zo op straat. Een docent wordt altijd in functie gezien (ook al participeer je op persoonlijke titel), daarom kan je ook je virtueel geen vriendjes worden met studenten.
Wat vind jij? Aan welke kant staat jij? Kom en neem stelling in The Battle!
Social Media & Onderwijs – The Game
Je wilt als docent graag aan de slag met social media tools, maar je weet niet hoe. Er zijn ook zoveel tools, je ziet door de bomen het bos niet meer. Welke tool kan je voor welk onderwijsdoel gebruiken?
Met behulp van een speciaal Social Media TPACK-game gaan we al spelend nadenken over nieuwe combinatie van vakinhoud met verschillende didactische werkvormen en social media tools. Hierbij staat niet de kennis van social media tools centraal maar jullie vakinhoudelijke en didactische kennis.
Marcel Schmitz en Judith van Hooijdonk zijn jullie spelleiders.
Kom je mee spelen?
R U 2 BE JAMMED ?
Benieuwd hoeveel collega’s inschrijven op onze sessies :). Ik heb er zin in!
Tot morgen,
Judith
Met ICT beter onderwijs?
Ha Marcel,
Zoals je waarschijnlijk wel gezien hebt, staat dit blogbericht al sinds een maand in concept, maar bestond tot voor kort alleen uit een tweetal linkjes.
De aanleiding was het decembernummer van OnderwijsInnovatie waarin ik een artikel van Rob Martens Waarom ict de sleutel tot beter onderwijs is las.
Tijdens de Avond van het onderwijs (3 oktober 2011) heeft Martens de extreem geformuleerde stelling: ‘ICT is de belangrijkste sleutel naar beter onderwijs’ verdedigd. Via Uitzending Gemist is deze uitzending nog te bekijken, vanaf minuut 32 gaat het over de ICT-stelling. In zijn artikel heeft hij wat meer ruimt om zijn stelling toe te lichten, dan dat hij die mogelijkheid in het programma had.
De 2e link betrof een tweet van Ilse Meelberghs over een filmpje dat ik moest zien over de voor- en nadelen van het gebruik van video van Pedro de Bruyckere.
Echt effe kijken@AnnemieJongen @MoniqueKamphuis @martinehagedore @jujuutje met dank aan @thebandbwp.me/p14KPk-5y
— Ilse Meelberghs (@IlseMeelberghs) December 14, 2011
Pedro de Bruyckere weerlegt 3 mythes die volgens hem over technologie in de klas zijn: het is niet goedkoper, het is weinig efficiënt, en je moet het zeker niet gaan gebruiken omdat het hip is. De Bruyckere vindt ICT in het onderwijs wel nodig, maar niet te besparen op docenten maar om tijd vrij te maken voor persoonlijke contacten.
Ik had toen geen tijd om het verder uit te werken, de feestdagen stonden voor de deur, we zouden even een blog time-out nemen…
In de 2e kerstweek zijn er wat blogposts verschenen over ditzelfde thema:
- Wauwel: Onderwijsvernieling ja of nee
- Trendmatcher: Waarom zou je (niets) veranderen?
- Wilfred Rubens: Over de noodzaak van onderwijsvernieuwingen
Kort gezegd komt het hier op neer:
Wij, ICTO-adviseurs, zijn veel te enthousiast over de ICT-mogelijkheden binnen het onderwijs. Wij zouden te weinig rekening houden met de werkdruk van de docent, er steeds meer komt op zijn/haar bordje te liggen. Daarnaast leveren ICT-projecten te weinig op voor het onderwijs.
Het zijn interessante blogposts en vooral de discussies die daaronder verschijnen, zijn de zeer de moeite waard om te lezen.
ICT in het onderwijs is natuurlijk een heel breed terrein. Geen docent zal de aanwezigheid van een computer met internet of een smartboard in zijn lokaal meer betwisten. Dit zijn apparaten die volledig geaccepteerd zijn, maar daar draait het in deze discussie niet om. De impact van mobiele technologie zoals smartphones, tablets is vele malen groter, het verandert (leer-)gedrag van mensen. Je ziet het de samenleving veranderen, dus het verandert ook het onderwijs. En verandering brengt onzekerheid met zich mee.
Wilfred Rubens benoemt in zijn bijdrage de volgende weerstanden van docenten m.b.t. e-learning:
- Docenten ervaren veel onduidelijkheid (gevolgen voor de functie, verkeerde of andere verwachtingen m.b.t. (t)e-learning, onduidelijke doelen)
- Docenten weten het beter, door negatieve ervaringen -zoals het gebruik van smart phones- roept meer problemen op (afleiding, onrust)
- Docenten zijn bang niet aan de nieuwe eisen te kunnen voldoen (vertrouwen in eigen kunnen, ICT-vaardigheden, ruimte om zich voor te bereiden).
- Docenten voelen zich niet serieus genomen (zij zijn immers specialist op het gebied van leren).
- Docenten zien de zin van (t)e-learning niet in (het gaat toch goed….)
Volgens mij is iedereen het wel over eens dat ICT de docent niet vervangt. Niets beter voor een student dan een inspirerende vakkundige leer-kracht! Maar die docent kan niet blijven doen alsof er niets verandert in onze samenleving. En onder invloed van technologie en social media verandert ook het leergedrag van onze studenten.
Zuyd heeft onlangs haar onderwijsvisie geformuleerd:
Zuyd leidt moderne professionals op; streeft naar een hoog rendement bij een nominale studieduur; heeft professionele docenten; biedt een functionele en uitdagende studieomgeving en bedt het onderwijs in de maatschappelijke omgeving in.
Als Zuyd inzet op professionele docenten en een uitdagende studieomgeving dan kan het toch niet anders er ook ruimte komt voor de docent om zich te professionaliseren. Ik ben er van overtuigd dat onze docenten zich willen ontwikkelen (ja, ik ben een positief ingesteld persoon), ook op het gebied van ICT, maar dat ondersteuning in tijd en van management ontbreken.
Ik geloof dat ICT een meerwaarde kan zijn voor het onderwijs. Met name over mijn aandachtsgebied social media en 21st century skills kan ik nog wel eens over-enthousiast zijn. Maar men kan mij toch niet te veel aan enthousiasme verwijten? Ik wil vanuit een centrale ondersteunende dienst met mijn werk graag een zinvolle bijdrage leveren voor de hele hogeschool. Ik zal blijven bloggen, twitteren en yammeren over hetgeen ik lees, leer, ontdek en ervaar. Netwerken en kennisdelen zijn hierbij voor mij essentieel. Afgelopen week heb ik een docent gesproken over hoe zij social media inzet in haar les, volgende week praat ik weer met een andere collega. Blogs hierover volgen natuurlijk nog. Ik dring niemand iets op, maar als iemand binnen Zuyd iets social media en 21st century skills dan moeten ze mij kunnen vinden. Ik vind wel dat een docent ICT in het onderwijs niet kan afdoen met ‘het zal mijn tijd wel duren’. Zolang je doceert mag je van een professionele docent verwachten dat hij/zij zich ontwikkelt zowel op zijn/haar vakgbied maar ook didactisch. Social media is geen doel maar een tool om te ‘binden & boeien”. Het is onmogelijk om alles te integreren in je lessen, er is zo veel. Maar introduceer stap voor stap iets nieuws, zo blijft het voor jezelf als docent en voor de student een uitdaging.
Nieuwsgierig zijn daar draait het om bij leren. Je leven lang!
When the winds of change are blowing, some people are building shelters and others are building windmills
Source: Uploaded by user via Nena on Pinterest
Judith
“De kennis klotst over de plinten” #iedereenCEO
Hallo Marcel,
Het is al weer bijna een maand geleden, maar donderdag 10 november mocht ik geheel onverwachts aansluiten bij een college van Menno Lanting.
Zijn boek Iedereen CEO heb ik al een paar maanden geleden geleend bij Zuydbibliotheek en ligt nog steeds bij mij in de boekenkast. Elke keer lees ik weer een stukje in dit inspirerend boek. Ik heb zijn boek Connect! ook gelezen. Iedereen CEO is in het voorjaar verschenen en is een verdieping op zijn Connect! boek. Ik was al begonnen aan een blogpost over het boek, heb het al eens geciteerd in een blogpost over Ons nieuwe werken, maar nu dan eindelijk ook dan afgeschreven.
Zijn college bracht mij niets nieuws, ik heb zijn boeken en diverse blogpost al gelezen. De presentatiestijl van Menno Lanting is een aangenaam onderhoudende. Hij had dus mijn volledige aandacht en die van de zaal. Zijn presentatie leidde ons via connected consument (onze studenten) en connected medewerkers naar beelden rondom connected organisatie en tot slot naar connected leiderschap. Zijn boek is een verdieping van deze beelden die hij schetst. In het boek verwerkt hij uitspraken van CEO’s en ondersteunt hij zijn visie met casuïstiek en onderzoeksresultaten. Hij zegt in zijn voorwoord niet de absolute wijsheid in pacht te hebben, hij wil vooral inspireren. Dat doet hij zeker!
Lanting bespreekt in zijn boek en dat besprak hij ook tijdens zijn presentatie de impact van digitale techniek op leiderschap en organisaties. Er vindt momenteel een transitie plaats van het industrieële tijdperk naar het netwerk tijdperk. De snelheid van ontwikkelingen gaat zo snel dat organisaties nauwelijk tijd hebben om zich aan te passen. We krijgen medewerkers, ook in onze organisatie die digital natives zijn, mensen geboren na 1990, opgegroeid in een wereld met internet en social media. Onze docenten (voornamelijk digital immigrants, mensen die moeten leren met deze nieuwe technieken te werken) hebben al enige tijd digital natives in de klas die anders willen leren en werken. Zij zullen hun manier van werken / onderwijsgeven ook aan moeten passen. Toch?
In (onderwijs)organisaties vindt een machtsverschuiving plaats onder invloed van de groeiende omarming van social media. Volgens Lanting vrezen managers hun macht te verliezen door social media. Transparantie – wederkerigheid – publieke verantwoording – toegankelijkheid en verbondenheid staan centraal in dit netwerk tijdperk. Dat vraagt om managers die midden in organisatie staan ipv er boven. Als ik aan onze ‘harkjes’-organisatieschema denk dan verlang ik naar zo’n organisatieschema.
@afb: http://unitedvalue.nl/
Social media gaat over samenwerking, creativiteit en communicatie over en weer. Alles wordt transparant. Organisaties kunnen in deze samenleving waarbij kennis en informatie over hen overal te vinden is niet anders doen dan zelf ook transparanter te worden. Geheimhouding van kennis is niet meer vol te houden. Ik heb al een paar x meegemaakt dat eerder genomen besluiten teruggedraaid worden en dat collega’s daarover vooral niet mogen communiceren, dit is echt niet transparant en open communiceren. Dit gaat een keer fout.
Organisaties moeten zich opnieuw uitvinden en herontwerpen, zegt Lanting, management is nu te veel gericht op controle en sturing.
Persoonlijke ontwikkeling is één van de kernwaarde van Sterk Merk Zuyd. Mijn persoonlijke ontwikkeling wordt door het gebruik van social media erg gestimuleerd. Het zou zo goed zijn als Zuyd Management dit ook gaat gebruiken! De kracht van crowdsourcing in onze organisatie ervaren, dat ze niet vasthouden aan hierarchische managementstijlen maar die netwerkorganisatie gaan ondersteunen en faciliteren. Lanting bepleit ook dat management moet participeren in Yammer, dit heeft grote invloed op de tevredenheid van de medewerkers. Particpatiegraad in betrokkenheid wordt veel groter. Ik daag ons management uit 😉
Volgens een onderzoek van Deloitte onder 3000 werknemers dat Lanting in zijn boek aanhaalt over o.a. passie op het werk, bleek dat de meerderheid zich in de categorie ‘passief’ of ‘afgehaakt’ voelden. Slechts 20% voelde zich ‘gepassioneerd’ en 22% ‘verbonden’. De belangrijkste aspecten voor tevredenheid op het werk zijn ‘autonomie’, ‘betekenisvol werk doen’ en ‘meer en dieper gaande contacten hebben’. Hoe zit dat met trots en verbondenheid op Zuyd? Zuyd bestaat voornamelijk uit kenniswerkers, maar ook uit hyperconnected kenniswerkers? Hyperconnected betekent dat men zowel privé als zakelijk bovengemiddeld veel gebruik maken van nieuwe communicatiemiddelen. Zij zien connected (toegang tot een netwerk, zowel computer- als sociaal) als een primaire voorwaarde om goed te kunnen functioneren. Als Zuyd deze nieuwe medewerkers en studenten aan zich wil binden, dan moet de muren van de ‘digitale gevangenis’ voor deze digital natives omlaag gehaald worden. Dan moet BYOD standaard worden.
De mens heeft een ingebakken weerstand tegen technologische vernieuwingen. Jan Buys van de TU Delft zei het als volgt:
Ja, we houden van innovatie, maar alleen als we het zo kunnen beheersen dat er niets verandert
Nu moeten organisaties ook beseffen dat social media niet ‘iets erbij’ is maar onderdeel van dagelijks werken en leven. De nieuwe realiteit is dat er geen zekerheid meer is, er is constante verstoring. De impact van technologie wordt alleen maar groter. Mensen veranderen onder invloed van (mobiele) technologie sneller dan organisaties. Maar verandering en de durf en de wil om te veranderen zitten in jezelf, twitterde Ankie vanaf Online Educa Berlin. Dit geldt toch ook voor ons? Wij zijn toch Zuyd!
Regelmatig hoor ik ‘maar lijdt je werk niet onder al dat sociaal genetwerk’ ? Deze uitspraak stamt uit het industriële tijdperk, zegt Lanting. Blijkbaar werken velen nog in de sfeer van wantrouwen en eenrichtingsverkeer. In zijn boek bespreekt Menno Lanting de X en Y-theorie. De X- theorie is gebaseerd op maximale economische efficiency. De Y-theorie gaat uit van ambitie, zelforganisatie en zelfsturing van de medewerkers. Interessant zijn de 4 basisregels van Thomas Malone die hij beschrijft in zijn boek The Future of Work, waaraan organisaties zich zouden moeten houden om hun medewerkers betrokken en enthousiast te houden:
- Wees eerlijk over je bedoelingen; mensen merken het direct wanneer je het niet bent.
- Luister echt: als mensen het gevoel hebben dat je het toch beter weet, waarom zouden ze dan nog de moeite nemen om hun verhaal te doen?
- Maak duidelijk welke mate van vrijheid voor jou acceptabel is en welke niet.
- Geef feedback. Als je een bijdrage van een medewerker niet gebruikt, leg dan uit waarom niet. Mensen begrijpen best dat het management verantwoorde keuzes moet maken. Als je wel iemands bijdrage gebruikt, communiceer dit dan: ere wie ere toekomt.
Menno Lanting liet ook wat voorbeelden zien van radicale transparantie. Zoals ‘beoordeel je werkdag (in een cijfer) bij het verlaten van het pand’ of ‘wat was jouw bijdrage aan deze werkdag?’. Je wordt toch al beoordeeld door anderen, waarom zou je het dan niet zelf doen? Onze functioneringsgesprekken voeren wij in ons team, open en eerlijk met 6 collega’s. Maar dit is toch wel een stap naar meer openheid. Ik vind het wel een uitdaging.
E-mail is oud, vindt ook Menno Lanting 🙂 Afschaffen, geen cc’s en bcc’s meer, maar open en eerlijk communiceren. Een connected leider plant zijn eigen afspraken, heeft daar geen secretariële ondersteuning of afdeling Marketing en Communicatie voor nodig.
Onderstaande presentatie vond ik op Slideshare, ongeveer dezelfde powerpoint werd gebruikt tijdens het college
Ik vond het erg jammer dat ik geen managers van Zuyd in de collegebanken zag zitten, hoewel ik wel enkele naambordjes van hen zag liggen. Ik sluit me aan bij het citaat van Ton van Garderen (Apple Benelux) op de achterkant van het boek:
Iedereen CEO is verplichte kost voor iedere manager die maximaal rendement wil halen uit het intellectuele kapitaal binnen een organisatie
Ook bij Zuyd, onze kennispoort klotst de kennis over de plinten. Geweldig hè, die beeldspraak van Menno Lanting. Zoveel kennis zit in de hoofden van onze medewerkers en studenten. Waarom gebruiken wij social media binnen Zuyd niet om mensen te verbinden, om expertise te vinden, om ervaringen en ideeën te delen? Bekijk deze Infographic maar eens. Maar ik hoef jou niet meer te overtuigen. Zal ik toch maar eens een mailtje sturen naar het CvB? Durf ik ook doodleuk te mailen naar mijn directeur?
Het is zoals Menno Lanting zijn presentatie afsloot: “We kunnen niet anders dan delen”.
groet,
Judith
2 BE JAMMED 