Hallo Marcel,

Tijdens de kerstvakantie was er (landelijk) discussie over gebruik van video in het onderwijs. Ik heb het een en ander verzameld in het gelijknamig blog. Ik eindig het blog dat de discussie vervolgd wordt omdat collega docent pedagogiek Didi Joppe (Social Studies Sittard) hierover een gastblog wilde schrijven. En dat heeft ze gedaan!

OUR 2bejammed GUEST: Didi Joppe

Afb. @JorgeCham via @Kardonsch

Speedboot

“Yes” schreeuwde een student het uit tijdens mijn hoorcollege. Ik raakte volkomen de draad kwijt. Hoezo yes? Waarop reageerde ze? Had ik iets raars gezegd? Razendsnel probeerde ik te schakelen van de inhoud van m’n hoorcollege naar de student die lachend achter haar laptop zat. Ze was overduidelijk blij. Het effect van haar gedrag was immens; ineens begonnen meer studenten verwoed achter hun laptop te duiken. Alsof ze allemaal onuitgesproken de wave deden. Er klonken meer kreten van geluk door de aula. Het was in ieder geval duidelijk dat ik aan de verliezende hand was. Mijn hoorcollege met Prezi was ver op de achtergrond geraakt. Gefrustreerd verliet ik de aula nadat het uur erop zat.

Daarom sprak het verhaal van hoogleraar Jan Derksen in De Volkskrant  op zaterdag 29 december 2012 mij ook zo aan.
“…ongeïnteresseerde studenten, diep weggezonken in hun digitale schaduwwereld…”. Niet dat ik nu na één minder gelukt hoorcollege de brui eraan wil geven, maar wél vanuit het oogpunt ‘aansluiten bij de leefwereld van onze student’. Want die wereld is veranderd en daar kunnen we maar beter bij aansluiten. Is niet één van de strategische doelen van Zuyd ‘beter opleiden’?

Moeten we dan alle hoorcolleges maar online zetten en face2face hoorcolleges afschaffen? Nee, natuurlijk niet! Althans, nog niet in 2013. Maar waarom zou ’t niet én én kunnen? Bijvoorbeeld door de student eerst het hoorcollege online te laten bekijken en de mogelijkheid te bieden dat hij zich kan inschrijven voor een ‘ouderwets’ hoorcollege waar tijd en aandacht is voor vragen en discussie.

Ik denk dat we als Zuyd en in het bijzonder Social Studies momenteel een uitgelezen kans hebben om in deze speedboot te stappen. We gaan een proces in om ons onderwijs aan te laten sluiten bij Welzijn Nieuwe Stijl, oftewel de Social Worker 2.0. Laten we niet verzanden in wéér individuele initiatieven van docenten die vanuit zichzelf geïnteresseerd zijn in de combinatie tussen onderwijs en social media. Waarom nemen we het niet op in het format waaraan elk moduleboek moet voldoen? Laat het in onze visie op die Social Worker 2.0 verankerd zijn door nú de modulevoorzitters te ‘dwingen’ (ja, tricky woord…) iets van die social media op te nemen. Met als randvoorwaarden dat lokalen zijn ingericht op deze nieuwe tijd en docenten ondersteuning krijgen in hun zoektocht.

Didi Joppe
@ditoma3 

Dank je wel, Didi voor de bijdrage aan de discussie.
Via Frans Roovers en Ayk de Bie weet ik een beetje van jullie Social Worker 2.0 plannen. Heel goed dat jullie nadenken over hoe nieuwe media en web2.0 tools in je onderwijs te integreren om aan te sluiten bij de ontwikkelingen in de maatschappij die ook het welzijnswerk beïnvloeden. Je hebt een punt dat het niet een initiatief moet zijn van enkele enthousiaste docenten. Kennis delen en samen onderzoeken (ook met studenten) biedt zoveel meer (en plezier): delen is vermenigvuldigen! En er zijn genoeg social media tools om hier binnen het team mee aan de slag te gaan, zie Dingen@Zuyd. Je eindigt je pleidooi met stellen van randvoorwaarden: moderne uitgeruste lokalen en ondersteuning van docenten. Inderdaad: zolang hier geen ruimte en financiën voor beschikbaar wordt gesteld, blijven we achter de feiten aanhobbelen. Wellicht dat het innovatieprogramma van Zuyd voor jullie faculteit hiervoor mogelijkheden biedt? Morgen volgt een blogpost hierover 🙂
Aan de andere kant vind ik dat je als professional op je vakgebied (inhoudelijk, didactisch en technologisch: zie TPACK) een open en leergierige instelling moet hebben. In deze tijd waarin kennis steeds sneller verandert, valt dat niet altijd mee.

Onderstaande video werd gedeeld door Wilfred Rubens in zijn blogpost Onderwijskunde: wetenschap in concept. In deze mooie animatie stelt Sam Arbesman dat bepaalde kennis snel veroudert (Ook Mathieu Weggeman stelt dat in zijn publicaties, hij noemt dat de afnemende halfwaardetijd van kennis, zie art. 4.5 in Het Management Wetboek). Ook onderwijsprofessionals moeten leren hoe je nieuwe kennis en ideeën moet ontwikkelen.

Groetjes,
Judith