Maandelijks archief: december 2011

Een terug- en vooruitblik

Hi Marcel,
Terwijl jij oliebollen aan het bakken bent voor heel 😉 Posterholt en manlief in het schuurtje voor ons een portie bakt, kon ik het toch niet laten een blogje te schrijven.

Gisteren heb ik tijdschriften gelezen, doorgebladerd, gescand waarmee ik al maanden achterliep: van Libelle en Allerhande tot Digitale Bibliotheek en Intellectueel Kapitaal.
In een kerstnummer van een kooktijdschrift kwam ik wat kaartjes tegen die je als gespreksonderwerp tijdens het kerstdiner had kunnen gebruiken. Een soort terugblik op het jaar. Aangezien wij binnenkort ons teamfeedbackgesprek hebben en begin februari mijn functioneringsgesprek op de planning staat, dacht ik, laat ik deze vragen eens vanuit werkperspectief beantwoorden.

Wat heb je over jezelf het afgelopen jaar geleerd?
Dat is toch wel goed ben in hetgeen ik doe.

Waar was je trots op het afgelopen jaar?
Dat de social media zaadjes die ik verspreid, zo nu en dan al beginnen te groeien.

Wat is je levensmotto of favoriete spreuk?
Know dat everything is possible when you believe.

Welke droom wil je volgend jaar laten uitkomen?
Dat we als innovatief team Media inspirerend voor onze organisatie zullen zijn. Dat we onze kennis en passie voor alle uitingen van media zullen delen in welke vorm van deskundigheidsbevordering dan ook.

Wat helpt je te ontspannen in tijden van drukte en stress?
Lunchwandeling en/of een Aspretto cappuccino van dubbele espresso en dat opdrinken op een bankje in de zon.

Welke eigenschappen zou je van jezelf willen veranderen? En wat vind je een mooie karaktereigenschap?
Ongeduldig ben ik wel :(.  Een mooie karaktereigenschap? Dat vind ik lastig om van me zelf te zeggen, maar attent ben ik wel, toch?

Welke eigenschap waardeer je in de man/vrouw rechts naast je aan tafel?
Laat ik maar de eigenschap benoemen die ik in mijn blogmaatje zo waardeer. Ik vind dat jij heel goed bent in complimenten uitdelen, dat doe je eerlijk en oprecht en met trots. Mensen groeien daarvan.

Wat zou je meenemen naar een onbewoond eiland (3 dingen)?
Ik ga er wel vanuit dat op dit eiland een luxe resort met genoeg eten en drinken aanwezig is 🙂 en dat een ding geen mens is. Ik hoef dan maar 1 ding mee te nemen: een iPad2 met 3G, dan heb ik mijn sociale contacten, boeken, filmpjes en muziek bij me.
Tja, als er geen stroom en internet is, neem ik een leeg schrift en pen en transistor radio mee. Want zonder inspiratie van mensen en muziek kan ik niet leven, en ik moet wel iets hebben waar ik mijn gedachten aan kan toevertrouwen.

En zonnebrand niet te vergeten…..

‘ne gooje roetsj!
Judith

Hohoho

Tijdens deze vermoeiende laatste dagen, krijgen wij weer energie van Gerard Ekdom in het Glazen Huis. Hij probeert #hohoho trending topic te maken tijdens zijn Serious Request uitzendingen.

Tiny Little Bigband in het Glazen Huis

Maar voor ons is het ook even ‘hohoho’. We gaan een paar weekjes met kerstreces.
De blogberichten blijven wel borrelen en bruisen. Er staan er nog wat in concept, er dwarrelen nog wat in ons hoofd, maar het is nu even ‘hohoho! stop’. In plaats van de blogberichten laten we maar wat sneeuwvlokken dwarrelen (als alternatief omdat ze buiten niet willen vallen).

We wensen jullie, trouwe lezers van ons blog, warme en ontspannende feestdagen.

Het Glazen Huis gaat helemaal uit z’n dak met Ode to The Bouncer. En zoals Jane McGonigal gisteren twitterde:

So let’s bounce in 2012!

CU next year @ 2beJAMmed!

Judith And Marcel

FabLabulous

Ha Marcel,

Ik zag bij jou de radertjes al weer draaien toen wij donderdag 8 december op bezoek gingen in FabLab Zuid-Limburg, net zoals 1 jaar geleden toen we tijdens de Educause naar een keynote van Neil Gershenfeld (bedenker van FabLabs) luisterden. Er is ook nog een TED-filmpje van Neil Gershenfeld waarin hij zijn ideeën toelicht. Voor mij blijft het nog steeds miraculeus, dat 3D geprint. Door de filmpjes op de website van FabLab Zuid-Limburg te bekijken, werd het me een beetje duidelijker.

De radertjes draaien wel, maar er ontstaat enigzins kortsluiting! Hoe, wanneer, we moeten hier iets mee, waarbij allemaal, mogelijkheden, mogelijkheden, mogelijkheden! Het geeft op dit moment een duidelijke overload. Een overload waarbij ik blij ben dat dit in mijn achterhoofd zit, maar wat ik niet concreet krijg opgepakt. En dat maakt het jammer, want het is het wel waard om direct op te pakken!

FabLab ZL

Er zijn inmiddels bijna 100 Fablabs wereldwijd, waarvan zo’n 10 in Nederland.
De Fablab in die wij bezocht hebben is zo’n 2 jaar geleden opgericht. Onlangs zijn subsidiegelden van de EU en Economische Zaken toegekend. Men zit nu nog in een tijdelijk onderkomen in de Hoenderstraat in Maastricht. Er zijn plannen om te verhuizen naar de werkplaats van de Jan van Eyck Academie in Maastricht.
Zou een sateliet op Nieuw Eyckholt Heerlen niet geweldig zijn?
Ja dat is een droom! Dat zou echt gaaf zijn. De staatsecretaris wil dat ook want we moeten een goed, uitegeruste, insprirende omgeving creeren voor onze studenten om in te leren. Liefs samen met andere organisaties (Arcus? OU? DSM? Zorginstellingen? FabLab?) Zuyd doet natuurlijk al veel op dit gebied (zie de proeffabrieken in Nieuw Eyckholt, zie de Dobbelsteen in Sittard, zie de hele Wijk van Morgen om slechts een paar voorbeelden te noemen) FabLab hoort zeker in dat rijtje thuis. Hoe dat klaar te spelen? De radertjes draaien!

Wat is nou een FabLab?
Een FabLab (FABrication LABoratory) is een werkplaats met een aantal computergestuurde machines, waarmee gebruikers ideeën kunnen omzetten naar een tastbaar prototype of naar een concreet product.
De techniek zegt me niet zo veel. Wel onder de indruk van het resultaat natuurlijk, vooral wat medisch allemaal mogelijk is met stamcellen en nieren printen? Anthony Atala laat in dit TED-filmpje ‘organ-printing’ daadwerkelijk zien (rond minuut 11).

Dit gaat het verstand te boven. Hier lopen de radertjes dus echt op vast! Ik vond het 3D printen al indrukwekkend. Zeker als je weet dat je voor 600 tot 800 zelf een 3D printer in elkaar kunt zetten! Maar daar kon mijn verstand nog bij. Daar gingen de radertjes wel van draaien! Het filmpje van Anthony Atala, daarvan schieten de radartjes door. Wow! Met open mond…

Ongelooflijk dat dit mogelijk is, maar wat betekent dit ethisch?

…Mijn mond stond nog open en gaat alleen maar verder openstaan als ik nadenk over de implicaties. ethisch, genetisch en wellicht zelfs wel poetisch.

Deze printtechniek is nog niet beschikbaar in Maastricht 😉 maar wel andere printtechnieken zijn om 3D te printen zijn beschikbaar.

Ehm ik wil je niet te zeer laten schrikken. Maar door de manier waarop het fablab werkt: Open en kennisdelend, daardoor is dus wel de kennis om een dergelijke printer te maken al in Maastricht available.

 

Wat ik van de FabLab vooral bijzonder vind is jet kennisdelend aspect. Er wordt gebruik gemaakt van open software, open source. Je wordt geacht om opgedane kennis over te dragen, en bij te dragen aan de wiki. Frits Hoff is ook oprichter van OpenWijs, dus ik snap zijn gedrevenheid in wel als het gaat om ‘het realiseren van goed, betaalbaar, elektronisch en open onderwijs, gebaseerd op een eerlijk, duurzaam en multicultureel onderwijsconcept’.

Ik hoop op welke manier dan ook met Frits te kunnen samenwerken. Er zijn een aantal studenten geinteresseerd in Blender, een open source 3D tekentool. Wellicht dat, dat al een mooi begin is. Wie weet!

Frits Hoff wilt graag samenwerken met Zuyd. FabLab zoekt stagiares voor 2012. Wat voor mogelijkheden zie jij voor jouw I/TI studenten?

Voor alle studenten van Zuyd is daar inspiratie en creatieve skills te halen. Innoveren met een hoofdletter I en hoe doe ik dat. Daarnaast zijn de 3D printers bij veel studies inzetbaar. Om het boeiender te maken, om het leuker te maken, maar ook om de creatieve kant van je vakgebied te ontdekken. Zo is het niet anders bij Software Engineering studenten. Nu hebben die nog wat extra uitdagingen als het gaat om aansturing van software of robotica die hier en daar gebruikt wordt, maar main topic lijkt mij is innovatie, creatie en inspiratie. Maar wel in de vorm die je kunt voelen. Wat gaver om als gezondheidszorgstudent het filmpje van Atala te bekijken. En daarna een (van plastic!) zelfde vorm uit te laten printen. Om nog maar te zwijgen over de kanalen van creativiteit die bij onze jonge ‘collega’s!’ ontlokt kunnen worden met betrekking tot hun eigen vakgebied en leefwereld! We zijn zo dichtbij, maar nog steeds zo ver weg!

Judith & Marcel

Verlanglijstje van Marcelke #durfteantwoorden

Beste Judith,

Aangezien Sinterklaas voorbij is, maar er wel nog een Kerstavond is toch nog een verlanglijstje. Mijn verlanglijstje in omgekeerde volgorde:

5. (Studenten)team voor Serious Games Reviews Kijk ik zou eigenlijk voor tijd moeten vragen, maar goed (zie laatste liedje in mijn ultieme versie) want ik heb al PABO studenten die al reviews in aan het leveren zijn, maar nog niemand die ze daadwerkelijk op de site zet 😉 Dat zou ik eigenlijk moeten doen *blush*. Sorry studenten van de minor Digicoach!!! Een team met studenten zou welkom zijn! Ik ga eens aan Chris vragen of ik daar budget aan mag besteden 😉
4. Creativelab of Fablab Heerlenhttp://video.ted.com/assets/player/swf/EmbedPlayer.swf

 

Ja ja, een van de EDUCAUSE wishlist elementen. Gershenfeld legt het op het TED filmpje nog een keer uit, maar gelukkig gaan we donderdag naar Frits Hoff in Maastricht om te kijken naar het Fablab dat het kortst in de buurt ligt. Inspirerende lerende omgeving. Staat zeker op mijn verlanglijstje!
3. TED ZUYD.com

 

 De ZUYD variant van de www.ted.com. Dat zou een mooi cadeau zijn. Iedere werkdag 1 nieuw filmpje van 5 – 10 minuten waarbij een collega of student zijn briljante wereldverbeterende idee presenteert. Korte filmpjes, misschien inzetbaar in het onderwijs, misschien niet, maar altijd inspirerend. Mensen die in 10 minuten vertellen over een idee met passie en vuur. Ideeenbus 2.0. wellicht, maar wellicht meer nog Inspirational Channel.
2. Mijn eigen CLOG of Cartoon Show! Een Cartoon LOG of misschien moet ik het eerder noemen een Cartoon Lecturing System, zoals Extra Credits dat zou gaaf zijn. Wellicht met de cartoon van mezelf van alweer 10 jaar geleden als basis. In ieder geval met het cartoon image als diegene die de lecture geeft. Erg leuk! Maar ook erg leerzaam (als ik de inhoud bij elkaar verzameld krijg 😉 )
1. ?

De Time Turner van Hermelien? Een decisionmaker? Een glazen bol? Een holodeck? Ik zou het niet weten. De nummer 1 blijft een vraagteken. Althans voor nu… Zodra ik weet wat ik echt wil zal ik het je laten weten 😉

Wereldvrede, gezondheid voor iedereen, geluk, genot, plezier voor de mensheid. Zucht, maar ja das wat veel om te wensen toch?

Het precies weten! Of iets meer weten. Das wellicht mijn nummer 1.

Tjah! Je kunt het niet allemaal hebben. Ook niet in mijn favoriete versie!

Groet Marcelke

Ik ben een easycraat!

Hoi Marcel,

Onze Jack heeft enige tijd geleden geblogd over het boek Eaycratie. Hij had me al verteld erg enthousiast te zijn over het boek. Ik had het al enige tijd op mijn iPad staan maar nog niet gelezen. Aangestoken door zijn enthousiasme heb ik inmiddels het boek ook gelezen. Martijn Aslander en Erwin Witteveen geven in hun boek een karakterschets van een easycraat:

Het is iemand die zijn werk met enthousiasme en passie doet. Iemand die liever de handen uit de mouwen steekt dan de kantjes er afloopt. Iemand die zich niet verschuilt, maar initiatief durft te nemen en zijn nek uit durft te steken. Iemand die voelt dat de oude weg vaak niet meer de juiste is. Iemand die sociaal-maatschappelijk bewust is, verantwoordelijkheid neemt en zijn slagkracht wil vergroten. Iemand die niet zo nodig het wiel hoeft uit te vinden, maar graag gebruik maakt van de mogelijkheden die er al zijn.

Ja, ik ben een easycraat!

Collectieve intelligentie (crowdsourcing), kennis delen, verbinden en informele netwerken zijn de actuele thema’s van organisatievernieuwing waar in dit boek volop aandacht wordt besteed. Easycratie is het tegenovergestelde van bureaucratie. Easycratische managers laten controle los en vertrouwen hun medewerkers. Een iets andere werkwijze dan onze hiërarchische organisatie. Je weet ik hou niet zo van bureaucratie, door regels en procedures worden passie en enthousiasme de kop ingedrukt. Zuyd beschikt over een enorm ‘human capital’, zo jammer dat ze zo weinig gebruik van maakt. Over kostenbewust gesproken!

Volgens Aslander en Witteveen kan geen enkele organisatie zich nog veroorloven om de collectieve intelligentie te negeren. Dit geldt zowel voor de interne collectieve intelligentie als die van de ‘crowd’, die van de omgeving van Zuyd.

Informele netwerken (niet de oude ons-kent-onsnetwerken) laten kennis en informatie vrijuit stromen, dit allemaal door gebruik te maken van social media. Niet ‘kennis is macht’ maar ‘kennis delen is kracht’. Het is gebruikelijk om diensten, adviezen en hulp binnen de informele netwerken gratis worden aangeboden.

Het is eigenlijk dezelfde boodschap als van Menno Lanting is zijn boek Iedereen CEO. En uiteraard ook weer aandacht voor lifehacking, GTD, wisdom of the crowd en het slimmer werken.

Wat ik het uitdagende van dit boek vind, is de manier waarop tegen ‘geld’ aangekeken wordt. Geld, zo stellen Aslander en Witteveen is de motor van de hiërarchische economie, sociaal kapitaal is de motor van de netwerkeconomie. Ik heb vorige jaar het boek De Whuffie Factor van Tara Hunt al eens doorgebladerd en kwam tot de conclusie dat ik al heel wat whuffies (ofwel sociaal kapitaal) had opgebouwd.

De invloed van geld is te ver doorgeschoten. In plaats van reuzehandig hulpmiddel om transacties, samenwerking en specialisaties te faciliteren, is geld in het dagelijks leven verworden tot een middel dat maar al te vaak de vooruitgang in de weg zit, dat bedrijven en overheid verhindert tot slagvaardig handelen, dat een belangrijke rol speelt in het ontstaan van bureaucratieën, en dat bovenal op grote schaal het zicht ontneemt op de werkelijke waarde. En daardoor zien we de oplossingen niet meer.

Je weet  dat ik zo veel mogelijk vermijd projectplannen, business cases, impactanalyses e.d. op te stellen. Laten we gewoon maar beginnen. De uren die het kost om dit soort plannen te schrijven, een begroting op te stellen (waarvan je niet weet of dat wel reëel is) zijn onproductieve uren.Een easycraat bepleit waardebepaling achteraf.

Als je de overstap maakt van geld voor tijd naar geld voor waarde, komt al snel tot de ontdekking dat vóóraf de geleverde waarde vaststellen vaak heel moeilijk is, zo niet onmogelijk.

Deze manier van werken zou mijn manier kunnen zijn: niet zeuren om geld maar resultaat bereiken door samen te werken. Als je begint en resultaat boekt, dan is het veel gemakkelijker om budget te krijgen, zo is de mening van Aslander & Witteveen.
Het boek eindigt met voorbeelden hoe projecten op een easycratische manier aan te pakken zijn. Inspirerend, maar het vergt (ook bij mij) nog een veel oefening.

Ik eindig het blog met de 1e zin van het boek:
“Easycratie is een must voor iedere manager zichzelf serieus neemt” (Frans Roemen)

Groet,
Judith