Site-archief
Liefde voor het vak
Dag Marcel,
Via mijn ‘soulmate op mijn twitterlijntje’ Annie Maessen zag ik onderstaand filmpje op Beeldblog Brekend over De geboorte van een boek
Wat een liefde voor het vak spreekt hier uit. Vakmanschap dat bewaard moet blijven!
Heel héél lang geleden 😉 op mijn 1e stageplaats, heb ik ook nog wel eens meegewerkt op een boekbinderij van de Provinciale Bibliotheek Middelburg. Machtig mooi werk.
Hoewel ik bekend sta als grootgebruiker van nieuwe media, hecht ik toch ook nog veel waarde aan het oude. Zonder geschiedenis geen toekomst. Zo deelde collega Philip een filmpje over The New York Public Library, de bibliotheek waar ik afgelopen zomer ook mijn hart aan heb verloren (en waar Jack ook deze week is geweest), wat een inspirerend prachtig mooi gebouw. Jouw guru Jane McGonigal heeft vorig jaar een game ‘Find the future’ ontworpen ter viering van het 100-jaar bestaan van deze bibliotheek.
“Know the past, find the future”, zoals in het filmpje te horen is met de prachtige Carmina Burana. Het zou toch wat zijn als we zo’n filmpje en game voor informatievaardigheden voor Zuyd zouden kunnen maken. *Dreambeaming*
The New York Public Library is een organisatie die nadenkt over de toekomst met respect voor het verleden. Geen wonder dat hun thema’s Discover – Connect – Get Inspired! zijn. *Dreambeaming*
Het is begin van de goede week. Ik ga me vanmiddag onderdompelen in de Matthäus Passion in het Parkstad Theater Heerlen. Mijn eerste keer, ik ben benieuwd. Ik heb me voorbereid met de Mattheus Passion voor Dummies. *grijns*
Fijne zondag!
Judith
Gij zult bloggen
Ja Marcel, gij zult bloggen …. nou hoef ik jou niet meer tot het ‘blogevangelie’ te bekeren, maar dit is de titel van e-book van Ernst-Jan Pfauth, gratis te downloaden tijdens de Boekenweek. Die duurt t/m 24 maart, dus je hebt nog een paar dagen de tijd.
Ik heb al eens geblogd over zijn boek: Sex, blogs & rock-‘n-roll. De boodschap die hij in dit Gij-zult-bloggen-boek verkondigt, is niet veel anders dan in Sex, blogs & rock-‘n-roll. Een van zijn eerste zinnen: “Wees gewaarschuwd, beste lezer! Bloggen kost tijd, moeite en ontzettend veel doorzettingsvermogen”. En zeker als je ook nog mee doet aan #iederedagbloggen 😉
@marcelschmitz nou ik moet zeggen dat het meevalt, ik ga deze week de ellende pas krijgen, 2 dagen conferentie…daar blog ik al #cviov
— Karin Winters(@karinwinters) maart 18, 2012
Een paar quotes uit zijn boek:
“Een beter portfolio bestaat niet”
Helemaal mee eens. Op het zelfevaluatieformulier voor mijn functioneringsgesprek enkele weken geleden, heb ik ook frequent naar ons blog verwezen.
“Bloggen is aankloten … Zwoegen, stukjes schrijven voor niks, enkel en alleen omdat je het jezelf verplicht”
Inderdaad bloggen doe ik omdat ik zo veel informatie wil delen met collega’s, gelijkgestemden. Als mensen dan ook nog de moeite nemen om te reageren, ben ik helemaal gelukkig!
“Laat anderen aan het woord”
Dat doen we ook. Regelmatig hebben we een gastblogger. Ik zou dat graag wekelijks willen, maar mensen hebben het vaak zo druk 😦
“Schrijf de groten der aarde gewoon aan”
Nou, de groten der aarde … dat durf ik (nog) niet 😉 maar het CvB van Zuyd, die schrijf ik inmiddels wel aan hoor! Karel, Kitty, nu Remmelt nog 🙂
“Schrijf zoals je praat”
Ik geloof dat we dat ook wel doen. Soms is het zelfs zo persoonlijk, dat onze lezers het niet meer snappen waar het over gaat. Valkuil! 😉
“Promoot je blog”
Dat kan in ieder geval binnen Zuyd nog wel wat aan gedaan worden. Ik heb het idee dat we meer buiten Zuyd dan binnen de hogeschool gelezen worden.
Ernst-Jan Pfauth zegt ook dit boek: laat anderen aan het woord (doen we), plaats interviews en deel succesvoorbeelden (check, zelfs met filmpjes!), maak lijstjes (Top 5 JAMs of), en verzin prikkelende koppen (we doen ons best 😉 ).
Pfauth heeft een bloguitdaging gekoppeld aan zijn e-book. Als we binnen een maand 15 stukjes publiceren, krijgen we via de speciale Facebook-app een blogrecensie van hem cadeau. Gaan we de uitdaging aan?
Typerend voor ons blog is dat we regelmatig een blogbericht voorzien van een toepasselijke liedje (muziek die wij mooi vinden). Dat hebben we de laatste tijd wat minder gedaan. Ik heb er weer een prachtig lied te delen. Het is nu de week van de Zwarte lijst op Radio 6. Natuurlijk staat Jamming van Bob Marley (nr. 388) maar die heb ik al een keer gedeeld, daarom nu Stevie Wonder (nr. 194) met Master Blaster (Jammin’)
JAM on!
Judith
Oh, the Places You’ll Go
Ha Marcel,
Op het blog van essen2punt0 las ik over Burning Man. Ken jij het? Het is een evenement dat elk jaar in de Amerikaanse Black Rock Woestijn in Nevada plaats vindt. Dit jaar van 27 augustus tot 3 september, dan ben jij nog net niet in de buurt. 😉 Helaas, want het lijkt me wel een belevenis. Het valt volgens de site niet uit te leggen wat voor ervaring het is. Het filmpje hieronder is daar gemaakt. Het is gebaseerd op een heel populair kinderboek van Dr. Seus, dat vlak voor zijn dood in 1990 is gepubliceerd. Het boek schijnt een populair kado te zijn voor afgestudeerden in Amerika en Canada. Dat snap ik wel, het verhaal, gedicht gaat over de mooie momenten en tegenvallers van het leven.
Het is een prachtig mooie tekst waar natuurlijk een wikipagina van is, je kan het je laten laten voorlezen via YouTube. Het heeft mensen geïnspireerd tot het maken van een website, een iPhone-app en onder ander dit prachtig kunstwerk van Daniele Valois.
Maar het filmpje waarin het verhaal verteld wordt door bezoekers van Burning Man vind ik toch wel heel bijzonder mooi
(e zondagoverweging) 🙂
….. Life’s a Great Balancing Act ….
……And will you succeed?
Yes! You will, indeed! (98 and 3/4 percent guaranteed) …..
Today is your day! Your mountain is waiting. So get on your way!
Judith
Ik ben een easycraat!
Hoi Marcel,
Onze Jack heeft enige tijd geleden geblogd over het boek Eaycratie. Hij had me al verteld erg enthousiast te zijn over het boek. Ik had het al enige tijd op mijn iPad staan maar nog niet gelezen. Aangestoken door zijn enthousiasme heb ik inmiddels het boek ook gelezen. Martijn Aslander en Erwin Witteveen geven in hun boek een karakterschets van een easycraat:
Het is iemand die zijn werk met enthousiasme en passie doet. Iemand die liever de handen uit de mouwen steekt dan de kantjes er afloopt. Iemand die zich niet verschuilt, maar initiatief durft te nemen en zijn nek uit durft te steken. Iemand die voelt dat de oude weg vaak niet meer de juiste is. Iemand die sociaal-maatschappelijk bewust is, verantwoordelijkheid neemt en zijn slagkracht wil vergroten. Iemand die niet zo nodig het wiel hoeft uit te vinden, maar graag gebruik maakt van de mogelijkheden die er al zijn.
Ja, ik ben een easycraat!
Collectieve intelligentie (crowdsourcing), kennis delen, verbinden en informele netwerken zijn de actuele thema’s van organisatievernieuwing waar in dit boek volop aandacht wordt besteed. Easycratie is het tegenovergestelde van bureaucratie. Easycratische managers laten controle los en vertrouwen hun medewerkers. Een iets andere werkwijze dan onze hiërarchische organisatie. Je weet ik hou niet zo van bureaucratie, door regels en procedures worden passie en enthousiasme de kop ingedrukt. Zuyd beschikt over een enorm ‘human capital’, zo jammer dat ze zo weinig gebruik van maakt. Over kostenbewust gesproken!
Volgens Aslander en Witteveen kan geen enkele organisatie zich nog veroorloven om de collectieve intelligentie te negeren. Dit geldt zowel voor de interne collectieve intelligentie als die van de ‘crowd’, die van de omgeving van Zuyd.
Informele netwerken (niet de oude ons-kent-onsnetwerken) laten kennis en informatie vrijuit stromen, dit allemaal door gebruik te maken van social media. Niet ‘kennis is macht’ maar ‘kennis delen is kracht’. Het is gebruikelijk om diensten, adviezen en hulp binnen de informele netwerken gratis worden aangeboden.
Het is eigenlijk dezelfde boodschap als van Menno Lanting is zijn boek Iedereen CEO. En uiteraard ook weer aandacht voor lifehacking, GTD, wisdom of the crowd en het slimmer werken.
Wat ik het uitdagende van dit boek vind, is de manier waarop tegen ‘geld’ aangekeken wordt. Geld, zo stellen Aslander en Witteveen is de motor van de hiërarchische economie, sociaal kapitaal is de motor van de netwerkeconomie. Ik heb vorige jaar het boek De Whuffie Factor van Tara Hunt al eens doorgebladerd en kwam tot de conclusie dat ik al heel wat whuffies (ofwel sociaal kapitaal) had opgebouwd.
De invloed van geld is te ver doorgeschoten. In plaats van reuzehandig hulpmiddel om transacties, samenwerking en specialisaties te faciliteren, is geld in het dagelijks leven verworden tot een middel dat maar al te vaak de vooruitgang in de weg zit, dat bedrijven en overheid verhindert tot slagvaardig handelen, dat een belangrijke rol speelt in het ontstaan van bureaucratieën, en dat bovenal op grote schaal het zicht ontneemt op de werkelijke waarde. En daardoor zien we de oplossingen niet meer.
Je weet dat ik zo veel mogelijk vermijd projectplannen, business cases, impactanalyses e.d. op te stellen. Laten we gewoon maar beginnen. De uren die het kost om dit soort plannen te schrijven, een begroting op te stellen (waarvan je niet weet of dat wel reëel is) zijn onproductieve uren.Een easycraat bepleit waardebepaling achteraf.
Als je de overstap maakt van geld voor tijd naar geld voor waarde, komt al snel tot de ontdekking dat vóóraf de geleverde waarde vaststellen vaak heel moeilijk is, zo niet onmogelijk.
Deze manier van werken zou mijn manier kunnen zijn: niet zeuren om geld maar resultaat bereiken door samen te werken. Als je begint en resultaat boekt, dan is het veel gemakkelijker om budget te krijgen, zo is de mening van Aslander & Witteveen.
Het boek eindigt met voorbeelden hoe projecten op een easycratische manier aan te pakken zijn. Inspirerend, maar het vergt (ook bij mij) nog een veel oefening.
Ik eindig het blog met de 1e zin van het boek:
“Easycratie is een must voor iedere manager zichzelf serieus neemt” (Frans Roemen)
Groet,
Judith
“De kennis klotst over de plinten” #iedereenCEO
Hallo Marcel,
Het is al weer bijna een maand geleden, maar donderdag 10 november mocht ik geheel onverwachts aansluiten bij een college van Menno Lanting.
Zijn boek Iedereen CEO heb ik al een paar maanden geleden geleend bij Zuydbibliotheek en ligt nog steeds bij mij in de boekenkast. Elke keer lees ik weer een stukje in dit inspirerend boek. Ik heb zijn boek Connect! ook gelezen. Iedereen CEO is in het voorjaar verschenen en is een verdieping op zijn Connect! boek. Ik was al begonnen aan een blogpost over het boek, heb het al eens geciteerd in een blogpost over Ons nieuwe werken, maar nu dan eindelijk ook dan afgeschreven.
Zijn college bracht mij niets nieuws, ik heb zijn boeken en diverse blogpost al gelezen. De presentatiestijl van Menno Lanting is een aangenaam onderhoudende. Hij had dus mijn volledige aandacht en die van de zaal. Zijn presentatie leidde ons via connected consument (onze studenten) en connected medewerkers naar beelden rondom connected organisatie en tot slot naar connected leiderschap. Zijn boek is een verdieping van deze beelden die hij schetst. In het boek verwerkt hij uitspraken van CEO’s en ondersteunt hij zijn visie met casuïstiek en onderzoeksresultaten. Hij zegt in zijn voorwoord niet de absolute wijsheid in pacht te hebben, hij wil vooral inspireren. Dat doet hij zeker!
Lanting bespreekt in zijn boek en dat besprak hij ook tijdens zijn presentatie de impact van digitale techniek op leiderschap en organisaties. Er vindt momenteel een transitie plaats van het industrieële tijdperk naar het netwerk tijdperk. De snelheid van ontwikkelingen gaat zo snel dat organisaties nauwelijk tijd hebben om zich aan te passen. We krijgen medewerkers, ook in onze organisatie die digital natives zijn, mensen geboren na 1990, opgegroeid in een wereld met internet en social media. Onze docenten (voornamelijk digital immigrants, mensen die moeten leren met deze nieuwe technieken te werken) hebben al enige tijd digital natives in de klas die anders willen leren en werken. Zij zullen hun manier van werken / onderwijsgeven ook aan moeten passen. Toch?
In (onderwijs)organisaties vindt een machtsverschuiving plaats onder invloed van de groeiende omarming van social media. Volgens Lanting vrezen managers hun macht te verliezen door social media. Transparantie – wederkerigheid – publieke verantwoording – toegankelijkheid en verbondenheid staan centraal in dit netwerk tijdperk. Dat vraagt om managers die midden in organisatie staan ipv er boven. Als ik aan onze ‘harkjes’-organisatieschema denk dan verlang ik naar zo’n organisatieschema.
@afb: http://unitedvalue.nl/
Social media gaat over samenwerking, creativiteit en communicatie over en weer. Alles wordt transparant. Organisaties kunnen in deze samenleving waarbij kennis en informatie over hen overal te vinden is niet anders doen dan zelf ook transparanter te worden. Geheimhouding van kennis is niet meer vol te houden. Ik heb al een paar x meegemaakt dat eerder genomen besluiten teruggedraaid worden en dat collega’s daarover vooral niet mogen communiceren, dit is echt niet transparant en open communiceren. Dit gaat een keer fout.
Organisaties moeten zich opnieuw uitvinden en herontwerpen, zegt Lanting, management is nu te veel gericht op controle en sturing.
Persoonlijke ontwikkeling is één van de kernwaarde van Sterk Merk Zuyd. Mijn persoonlijke ontwikkeling wordt door het gebruik van social media erg gestimuleerd. Het zou zo goed zijn als Zuyd Management dit ook gaat gebruiken! De kracht van crowdsourcing in onze organisatie ervaren, dat ze niet vasthouden aan hierarchische managementstijlen maar die netwerkorganisatie gaan ondersteunen en faciliteren. Lanting bepleit ook dat management moet participeren in Yammer, dit heeft grote invloed op de tevredenheid van de medewerkers. Particpatiegraad in betrokkenheid wordt veel groter. Ik daag ons management uit 😉
Volgens een onderzoek van Deloitte onder 3000 werknemers dat Lanting in zijn boek aanhaalt over o.a. passie op het werk, bleek dat de meerderheid zich in de categorie ‘passief’ of ‘afgehaakt’ voelden. Slechts 20% voelde zich ‘gepassioneerd’ en 22% ‘verbonden’. De belangrijkste aspecten voor tevredenheid op het werk zijn ‘autonomie’, ‘betekenisvol werk doen’ en ‘meer en dieper gaande contacten hebben’. Hoe zit dat met trots en verbondenheid op Zuyd? Zuyd bestaat voornamelijk uit kenniswerkers, maar ook uit hyperconnected kenniswerkers? Hyperconnected betekent dat men zowel privé als zakelijk bovengemiddeld veel gebruik maken van nieuwe communicatiemiddelen. Zij zien connected (toegang tot een netwerk, zowel computer- als sociaal) als een primaire voorwaarde om goed te kunnen functioneren. Als Zuyd deze nieuwe medewerkers en studenten aan zich wil binden, dan moet de muren van de ‘digitale gevangenis’ voor deze digital natives omlaag gehaald worden. Dan moet BYOD standaard worden.
De mens heeft een ingebakken weerstand tegen technologische vernieuwingen. Jan Buys van de TU Delft zei het als volgt:
Ja, we houden van innovatie, maar alleen als we het zo kunnen beheersen dat er niets verandert
Nu moeten organisaties ook beseffen dat social media niet ‘iets erbij’ is maar onderdeel van dagelijks werken en leven. De nieuwe realiteit is dat er geen zekerheid meer is, er is constante verstoring. De impact van technologie wordt alleen maar groter. Mensen veranderen onder invloed van (mobiele) technologie sneller dan organisaties. Maar verandering en de durf en de wil om te veranderen zitten in jezelf, twitterde Ankie vanaf Online Educa Berlin. Dit geldt toch ook voor ons? Wij zijn toch Zuyd!
Regelmatig hoor ik ‘maar lijdt je werk niet onder al dat sociaal genetwerk’ ? Deze uitspraak stamt uit het industriële tijdperk, zegt Lanting. Blijkbaar werken velen nog in de sfeer van wantrouwen en eenrichtingsverkeer. In zijn boek bespreekt Menno Lanting de X en Y-theorie. De X- theorie is gebaseerd op maximale economische efficiency. De Y-theorie gaat uit van ambitie, zelforganisatie en zelfsturing van de medewerkers. Interessant zijn de 4 basisregels van Thomas Malone die hij beschrijft in zijn boek The Future of Work, waaraan organisaties zich zouden moeten houden om hun medewerkers betrokken en enthousiast te houden:
- Wees eerlijk over je bedoelingen; mensen merken het direct wanneer je het niet bent.
- Luister echt: als mensen het gevoel hebben dat je het toch beter weet, waarom zouden ze dan nog de moeite nemen om hun verhaal te doen?
- Maak duidelijk welke mate van vrijheid voor jou acceptabel is en welke niet.
- Geef feedback. Als je een bijdrage van een medewerker niet gebruikt, leg dan uit waarom niet. Mensen begrijpen best dat het management verantwoorde keuzes moet maken. Als je wel iemands bijdrage gebruikt, communiceer dit dan: ere wie ere toekomt.
Menno Lanting liet ook wat voorbeelden zien van radicale transparantie. Zoals ‘beoordeel je werkdag (in een cijfer) bij het verlaten van het pand’ of ‘wat was jouw bijdrage aan deze werkdag?’. Je wordt toch al beoordeeld door anderen, waarom zou je het dan niet zelf doen? Onze functioneringsgesprekken voeren wij in ons team, open en eerlijk met 6 collega’s. Maar dit is toch wel een stap naar meer openheid. Ik vind het wel een uitdaging.
E-mail is oud, vindt ook Menno Lanting 🙂 Afschaffen, geen cc’s en bcc’s meer, maar open en eerlijk communiceren. Een connected leider plant zijn eigen afspraken, heeft daar geen secretariële ondersteuning of afdeling Marketing en Communicatie voor nodig.
Onderstaande presentatie vond ik op Slideshare, ongeveer dezelfde powerpoint werd gebruikt tijdens het college
Ik vond het erg jammer dat ik geen managers van Zuyd in de collegebanken zag zitten, hoewel ik wel enkele naambordjes van hen zag liggen. Ik sluit me aan bij het citaat van Ton van Garderen (Apple Benelux) op de achterkant van het boek:
Iedereen CEO is verplichte kost voor iedere manager die maximaal rendement wil halen uit het intellectuele kapitaal binnen een organisatie
Ook bij Zuyd, onze kennispoort klotst de kennis over de plinten. Geweldig hè, die beeldspraak van Menno Lanting. Zoveel kennis zit in de hoofden van onze medewerkers en studenten. Waarom gebruiken wij social media binnen Zuyd niet om mensen te verbinden, om expertise te vinden, om ervaringen en ideeën te delen? Bekijk deze Infographic maar eens. Maar ik hoef jou niet meer te overtuigen. Zal ik toch maar eens een mailtje sturen naar het CvB? Durf ik ook doodleuk te mailen naar mijn directeur?
Het is zoals Menno Lanting zijn presentatie afsloot: “We kunnen niet anders dan delen”.
groet,
Judith
2 BE JAMMED 