Ha Marcel,

Binnen de master is het van belang elkaar van goede feedback te kunnen voorzien. Daar gingen we afgelopen maandagmiddag mee aan de slag. De middag startte met een college over peer assessment door Marjo van Zundert. Zij is op dit onderwerp gepromoveerd.

Een van de eerste artikelen die ik moest lezen voor de master Leren en Innoveren was ‘The power of feedback’ van John Hattie en Helen Timperley (2007). Hierin definiëren zij feedback als informatie over iemands prestatie of inzicht verstrekt door een leraar, medestudent, ouder of computer. Hun onderzoek gaf aan dat feedback het meest effectief is als de informatie ervan gericht is op een taak en hoe je deze taak effectief kunt invullen. En feedback dient tips en instructies te bevatten gerelateerd aan het gestelde doel. Ze hebben hiervoor een feedbackmodel ontwikkeld.

Bron: Wikiversity

Volgens het model is feedback effectief als het antwoord geeft op 3 belangrijke vragen:

1. Wat is het beoogde doel (feed up)?
2. Hoe doe ik het tot nu toe (feed back)?
3. Wat zijn de vervolgstappen om tot het gewenste doel te komen (feed forward)?

En op vier aspecten

1. Taak
2. Proces
3. Zelfregulatie
4. Persoonlijk

Feedback op de persoon is de meest voorkomende vorm binnen het onderwijs maar het minst-effectieve. Het prijzen van studenten (lof, beloning, badges) blijken het minst de prestaties van studenten te vergroten. Niet-prijzen blijkt zelfs een groter effect te hebben. Ik vraag me af of dit, 6 jaar na dit onderzoek, nog steeds zo is? Waar komt het like, +1, open badges hype vandaan? Heeft dat instant ‘wow goed bezig!’-gevoel echt zo weinig effect op onze prestaties? Iets wat met gaming in het onderwijs toch gestimuleerd wordt?

Een model biedt handvatten maar is nooit heilig. In dit model van Hattie & Timperley ontbreken de implementatie en sociale aspecten. Zoals wij tijdens de discussie na het college bespraken: een veilig klimaat (vertrouwen), positieve houding (opbouwend niet afbranden) en op non-verbale communicatie letten is bijzonder belangrijk (hilarische kijktip van Mieke Haverkort).

foto @MiekeHaverkort

In Canon van het Leren schrijft Arja van der Valk in haar bijdrage dat de factor tijd onderbelicht is in dit model. We hebben niet alle tijd van de wereld om elkaar uitgebreid van feedback te voorzien. Daarnaast ontbreekt in het model ook de wijze waarop de student openstaat om feedback te ontvangen en in staat is te reflecteren op zijn eigen handelen. Het inzicht in eigen talent zal de intrinsieke motivatie van de ontvanger verhogen volgens Van der Valk. Daarom is het stellen van verdiepende vragen naar het aanwezige talent van de student/de lerende professional aan te raden. Het belang van gemotiveerd zijn en blijven hoort bij alle vormen van feedback centraal te staan.

Goed omschreven doelen kan het leerproces positief beïnvloeden. Logisch want dan weet je waar je als student naar toe moet werken. Lastiger is het als je je eigen doelen moet formuleren. Onze leeragenda 😦 ik heb een poging gedaan en daar laat ik het nu even bij. Hoewel ik van mijn studiebegeleider als feedback kreeg dat ik het niet moest laten liggen.  Daarom nog maar dit feedbackblogje. Hij schreef: “Jouw blog kan je zien als een online portfolio waarin jij reflecteert op de bijeenkomsten, op de opdrachten die je doet, de literatuur die je leest en de concepten die krijgt aangereikt.”
Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer van Hattie & Timperley heb begrepen door ook door de Canon van het Leren te lezen en hierover dit blogje weer te schrijven.

Ook als lerende professional binnen Zuyd moeten mijn doelen duidelijk en helder zijn, anders is het lastig feedback te geven. Binnen het I-team namen we jaarlijks de tijd om elkaar gezamenlijk in alle openheid van feedback te voorzien, compleet met tops & tips. Dierbare bijeenkomsten waren dat. Door alle teamveranderingen is het er niet meer van gekomen en wordt het beperkt tot het formele feedbackmoment met onze huidige leidinggevende. Gelukkig heb ik wel genoeg collega’s om me heen die ik tijdens (niet-geplande) momenten om feedback kan vragen 🙂

Nou, de expert-feedback op mijn probleemstelling heb ik ook binnen. Er is nog werk aan de winkel. Dit blijft nu toch allemaal echt even liggen tot na de Educause hoor 🙂
Judith

PS. Het college van Marjo van Zundert eindigde met enkel leestips o.a. van Dominique Sluijsmans, haar co-promotor ;). Voor deze master hebben we al een artikel van Dominique moeten lezen, dat ging over toetsen. Haar inaugurele rede over professioneel beoordelen is in dit verband ook zeer de moeite waard om te lezen, een leestip voor mijn mede-studenten!