Hi Marcel,

De laatste weken ben ik veel aan het nadenken over de manier waarop wij (willen) samenwerken binnen Zuyd. Ik ben vanwege mijn kennis en ervaring over online samenwerken en online kennisdelen betrokken bij ZOEC en Zuyd Professional. Ook mijn leidinggevende van de dienst O&O zoekt naar mogelijkheden om elkaar beter te informeren over waar eenieder mee bezig is.

De behoefte aan kennis delen wordt door iedereen gevoeld. Het wordt ook regelmatig benoemd. Afstanden en volle agenda’s maken het f2f kennis delen steeds moeilijker. Ik benoem regelmatig de mogelijkheden van (sociale) technologie (ja dat zijn sociale media 🙂 Ervaring leert dat deze term of te veel weerstand oproept of te veel geassocieerd wordt met privé-activiteiten). Ik verken de mogelijkheden die binnen Zuyd beschikbaar zijn. Men wil technologie wel inzetten, maar men weet niet hoe. En tijd (en/of urgentie/ambitie?) ontbreekt om hier energie in te steken. Dus blijven we mails versturen en (vanwege sociale aspecten) bijeenkomsten plannen.

Het is weerbarstig, de praktijk van online kennisdelen.

Sibrenne Wagenaar benoemt in haar artikel Al samenwerkend kennis delen op Ennuonline waarom kennis delen zo moeilijk is. Kennis is verbonden aan een eigenaar. Vaak blijft deze kennis in het hoofd van de professional, terwijl deze kennis voor een ander zeer belangrijk kan zijn.

Het kennisdelen blijft nu beperkt tot:

• Directe kennisoverdracht: via face-to-face of mail/whatsapp contact op een formele of informele manier. Kennis wordt pas gedeeld als er een beroep op wordt gedaan.
• Indirecte kennisoverdracht: kennis wordt vastgelegd en toegankelijk gemaakt (bv. kennisbank, intranet, blogs). Weinig professionals zijn te motiveren om dit te doen: voor wie doe ik dat? what’s in it for me?

Het is natuurlijk mooi dat onze HR aandacht heeft voor informeel leren. Als je de bijbehorende notities en flyers leest, gaat dit vooral uit van directe kennisoverdracht.

In onze complexe organisatie hebben we *imho* meer nodig om verder te komen. Een lerende organisatie met een cultuur waarin kennisdelen gewoon is, waar medewerkers erkenning krijgen voor het delen van kennis (jaja hier zit een pijnpuntje 😉 ). We hebben elkaar (’s kennis) nodig om samen te werken. Met sociale technologie kunnen we meer met elkaar verbonden zijn. Wagenaar verwijst in haar artikel naar een bijdrage van René Jansen op Winkwaves: Volgbaar intelligent en lerend werken.

Kennis is dynamisch, subjectief en afhankelijk van de context. Kennis kan moeilijk losgekoppeld worden van de personen en contexten waarbinnen de kennis is ontwikkeld, waardoor het vastleggen en overdragen van kennis niet alleen praktisch gezien, maar ook theoretisch gezien een grote uitdaging is.

Willen we samen die netwerkorganisatie zijn, dan moeten we bewegen richting een lerende organisatie waar werken, leren en sociale technologie samensmelten, zegt René Jansen. Laten we technologie inzetten om elkaars expertise en vragen zichtbaar te maken door dat te doen op het moment dat je een waardevolle ervaring opdoet, een vraag hebt of deelt waar je mee bezig bent: volgbaar werken!

Door volgbaar te werken en alles wat je doet tot een (potentieel) gespreksonderwerp te maken, laat je een continu spoor achter dat zichtbaar maakt hoe je doet wat je doet, en waarom je de dingen doet zoals je ze doet. Hiermee vorm je en bevestig je continu je identiteit: wie je als organisatie bent, hoe je betekenis geeft en wat je anders maakt dan je concurrenten.

In andere bewoordingen heb ik dit al eens gedroomd in “Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder”, de leerinterventie van mijn masteropleiding. Daarin heb ik ook beschreven dat niets zo moeilijk is als cultuurverandering,  de transformatie naar een lerende organisatie.

Wordt het niet tijd om ons ‘what’s in it for me’- denken om te zetten in een ‘what’s in it for us’- attitude? Dat er, zoals Frans de Vijlder dat benoemt, een verschuiving plaats vindt van een solo- naar een netwerkprofessional? Dat je als kritische netwerkprofessionals nadenkt over impact van je handelen, van je team, collega’s, organisatie. En dat je samen verantwoordelijk voelt. Daar hebben we elkaar’s kennis bij nodig.

Althans, ik heb dat wel nodig om mijn werk goed te doen.

Volgbaar werken. Ik vind het een mooie term.

Judith