Site-archief
Verminderen (gedrags)regels de werkdruk?
Marcel, kan jij het me uitleggen? Ik snap het niet waarom collega’s maar blijven vragen om richtlijnen, regels, code of conducts met betrekking tot ons gedrag tot elkaar, het gebruik van e-mail of social media. We hebben toch ook geen regels voor f2f communicatie, hoe we communiceren in een klaslokaal of tijdens een vergadering, in de koffiecorner of tijdens een SLB-gesprek? Waarom dan wel voor digitale communicatie?
Sinds enkele weken heeft Hogeschool van Amsterdam een ‘protocol verantwoord e-mailgebruik’ waarvan nu wordt gezegd dat het een praatstuk is. Tja. Een commissie werkdruk heeft daar namelijk geconstateerd dat structureel dichtslibbende inboxen stressverhogend werkt bij docenten. Binnen Zuyd is dat niet anders. Van collega’s hoor ik dat studenten voor elk akkefietje docenten mailen, 24/7 een reactie verwachten, en dat het taalgebruik niet altijd even professioneel is. Maar om dan gedragsregels voor e-mailgebruik op te stellen als: niet mailen in het weekend, alleen zakelijk taalgebruik en liever geen humor 😦 Weet je, het doet me een beetje denken aan de 10 gouden regels zoals die op lagere en middelbare scholen gelden. Ik vind het een beetje betuttelend.
Over richtlijnen Social Media heb ik al heel vaak geblogd 😉
waarin ik elke keer schrijf dat Zuyd al voldoende regels heeft met de integriteitscode [interne Zuyd-link] en de regeling ICT-gebruik [interne Zuyd-link]. En dat doe ik nu ook weer. Misschien dat deze omgangsregels wel eens wat geactualiseerd kunnen worden, want ‘werk=werk en privé=privé’ is in deze tijd van Het Nieuwe Werken misschien wat achterhaald. Op het blog van Ilse Meelberghs zag ik een mooi voorbeeld van een code of conduct van de Universiteit van Utrecht dat zowel voor medewerkers als studenten geldt maar waarin ook de universiteit als instituut haar verantwoordelijkheid neemt. De Zuydwaarden: ambitieus, open, ondernemend, inspirerend en vakkundig zouden in een hernieuwde integriteitscode als basis kunnen dienen.
Dit blog schrijf ik als reactie op een blog van Ilse waarin ze een aanzet heeft gemaakt voor een code of conduct voor haar faculteit. Ik vind het zinvol om in gesprek te blijven met elkaar en met studenten over eigen verantwoordelijkheid en wat we professioneel gedrag vinden (zie ook mijn blogpost over professioneel beoordelen). Maar om hierbij regels te stellen? Regels zijn er om gehandhaafd te worden. Hoe realiseer je dat dan? Binnen het HBO werken we toch met professionals ook wel kenniswerkers genoemd. Kenniswerkers die balans tussen werk en privé zelf willen organiseren, waarbij technologie een faciliterende rol kunnen spelen. Althans dat lees ik in de vele boeken over nieuwe organisatievormen, het nieuwe werken, samenwerken, netwerken en leiderschap. Mintzberg zei in 1979 al: “Kenniswerkers zijn niet te managen door het opleggen van regels en procedures of door het toepassen van informatiesystemen” of zoals Weggeman zegt: “Verbeter het evenwicht met meer collectieve ambitie en minder regels en procedures” (zie mijn blog: Het belang van de onderstroom)
In het boek van Menno Lanting ‘De slimme organisatie’ wordt het rapport The Social economy van McKinsey Global Institute geciteerd:
Veel winst valt te behalen met de verschuiving van communicatie tussen kenniswerkers in een-op-een-kanalen (e-mail, telefoon) naar sociale kanalen, die geoptimaliseerd zijn voor veel-op-veel-communicatie: ‘Als meer informatie in de organisatie beschikbaar komt en doorzoekbaar is, in plaats van dat het onbereikbaar ligt opgeslagen in e-mail-inboxen, kunnen kenniswerkers niet alleen tijd besparen als het aankomt op het schrijven, lezen en beantwoorden van e-mail, maar ook op het zoeken naar content en expertise.
Ik denk dat de vraag om bescherming dmv regelgeving voor e-mail en social media voornamelijk komt omdat men niet weet hoe ze deze communicatiekanalen op een juiste manier kunnen inzetten. Vooral het altijd connected te zijn door de smartphones en tablet levert volgens mij het gevoel van werkdruk op.
Het gaat hierbij om adaptatie van de technologie. En het wennen aan nieuwe technologie kost tijd. Daarom moeten we ons meer inzetten voor ondersteuning waarbij aandacht besteed wordt aan bewustzijn, kennis, houding en gedrag. Dat zal heel divers moeten zijn voor onze docenten las ik in het blogbericht ‘Generatie handleiding’ van Karin Winters op Science Guide. Niet iedereen is hetzelfde en niet alle collega’s hebben dezelfde vaardigheden, zie onderstaand model.
Dus alsjeblieft geen regeltjes voor mij. Stuur mij maar mailtjes ’s nachts, in het weekend, wel of niet met een knipoog ;). Yammer me, Facebook me, LinkedIn me, Twitter me of stuur me een whatsappje. Skypen, Hangouten of f2f met een heerlijk kopje koffie. Ik vind het allemaal prima. Als we maar in gesprek blijven.
En ik blijf er over bloggen, in mijn privétijd 🙂
Vakantiegroetjes,
Judith
Weg met de angst voor Social Media!
Hoi Marcel,
We hebben al vaak geblogd over gedragscodes / richtlijnen Social Media:
Onze conclusie: geen Social Media regels. Maar toch blijft de vraag om richtlijnen komen. Jij vertelde me dat de Pabo toch iets op papier wilde gaan zetten. Natuurlijk wil ik Ankie daarbij behulpzaam zijn. Maar zij weet ook dat ik het vanuit een positieve insteek wil benaderen. Daarom ben ik zo blij met het initiatief van o.a. Karin Winters en Willem Karssenberg:
Als we dan een social media protocol maken dan staat daar in: gebruik je stem, lever een bijdrage, wees trots op je school, deel schoolnieuws, wees eerlijk, respecteer ouders, docenten, leerlingen, denk 2 keer na voordat je tweet, toon moed, wees open, gebruik je relaties uit je netwerk en wees een ambassadeur van je school!
Bron: Frankwatching
Ik werd via twitter nog geattendeerd op een paar positieve voorbeelden:
Adidas heeft Sue Social & Media Man, 2 striphelden geïntroduceerd. In de vorm van een stripverhaal wil Adidas zijn medewerkers motiveren om social media te gebruiken en zo samen te werken. Zie ook blogpost van Frankwatching hierover.
Beeld werkt beter dan tekst! Dat zie je ook in onderstaand stroomdiagram 🙂 via DutchCowboys
Met wat humor en leuke tekeningen kunnen we misschien toch nog wel samen met collega’s en studenten enkele positieve richtlijnen samenstellen!
Groet,
Judith
Oma vertelt ….
Hi Marcel,
Discussie over wel of geen regels voor het gebruik van social media blijft. In de gesprekken die ik voer, de presentaties/workshops die ik geef, en op onze Zuyd-Yammer. Vanmorgen las ik een blogpost op Power PR over wat we van onze (groot)ouders kunnen leren over hoe we ons moeten gedragen op de sociale netwerken. Het hele artikel van Sabrina van Loon ‘Wat je van oma kunt leren over social media gedrag’ is een leuk insteek over gedragsregels.
Regels voor social media zijn gewoon niet nodig, als we ons gedragen zoals we dat in de ‘echte’ wereld ook (horen te) doen. De waarden en normen van onze oma’s (en opa’s en papa’s en mama’s) blijven overeind. Kort gezegd komt het hier op neer:
- gedraag je
we hebben het over ‘social’ media, dus wees beleefd en gedraag je netjes - laat jezelf van je beste kant zien
bedenk hoe je overkomt en realiseer van te voren wat het effect van je woorden kunnen zijn - stuur mensen een bedankje
zo belangrijk en dat gebeurt veel te weinig, vind ik - doe je ellebogen van tafel
respect tonen is een basisattitude - maak geen lawaai
als je je irritant gedraagt gaan mensen je negeren - wees een goede vriend
doe ook eens een vriendendienst - eet je groente op
dus niet alleen maar snoepen (halen) maar ook eens interesse in een ander tonen (brengen) - een mens is maar zo goed als zijn woord
alles draait om vertrouwen, wees oprecht en integer. Eerst denken dan praten, dus wees bewust dat wat je online plaatst. Eens gezegd/geplaatst kan je nooit meer terug kunt nemen (met excuses kan je wel de schade proberen te beperken)
En was vroeger alles beter?
Natuurlijk niet, maar nu ook niet. We gaan met onze tijd mee, ook dat werd vroeger gezegd.
Vanwege de angst voor het onbekende wordt nu nog vaak gevraagd om social media gedragsregels. Ik probeer die angst weg te nemen door te laten zien wat de meerwaarde van social media is/kan zijn. Het blijft uiteindelijk wel een kwestie van zelf DOEN en je onderdompelen.
Sociale netwerken zijn een onlosmakelijk verbonden met mijn leven. Is er niets belangrijkers? Nou? 😉 *grapje*
Ik haal er zoveel uit, zoals nu weer deze blogpost. Ik onderhoud mijn contacten, ik deel mijn kennis. Het is gewoon zo leuk!
Maar het is soms ook gewoon veel gemakkelijker om mensen te bellen of te mailen, omdat niet iedereen in mijn digitale wereld vertoeft. Gezellig samen een hapje eten (Edubloggerdiner) of te borrelen (JAMsessie) is/blijft ook super leuk en vet gezellig!
Zo mijn lunch break is voorbij. Ik ga weer eens verder met de zaterdagklussen.
groetjes, Judith
Heeft Zuyd ook Social Media regels nodig?
Zoals je weet, Marcel, haalde vorige week het thema Social Media & Onderwijs de landelijke pers. Het een CNV Onderwijs had een Social Media Protocol opgesteld.
Daarnaast plaatste Chris op Yammer nog een bericht of docenten en studenten vriendjes kunnen zijn. Tevens stroomde mijn mailbox deze week vol met mails van de Social Media Constituent Group (Educause) over richtlijnen,gedragsregels of beleid.
Mijn reactie is duidelijk. Ik heb er ook al vaker over geblogd.
Ik ben (nog steeds) van mening dat Zuyd met de integriteitscode [interne Zuyd-link] en de regeling ICT-gebruik [interne Zuyd-link] al voldoende regels heeft.
Ik begrijp wel dat er collega’s zijn die om richtlijnen vragen. Het zijn voornamelijk collega’s die nog niet zo gewend zijn om met deze tools om te gaan. Het is (denk ik) angst voor het onbekende en onduidelijk wat dit voor invloed heeft op hun privacy. Docenten die al langer op deze sociale netwerken actief zijn, hebben meestal een manier gevonden hoe ze om willen gaan met ‘vriendschappen’ tussen docenten en studenten.
Zelf heb ik wel onderscheid gemaakt tussen Facebook en Twitter. Facebook beperk ik tot privecontacten met vrienden en bevriende collega’s, de meeste verzoeken van collega’s accepteer ik niet. Bij Twitter heb ik geen vrienden maar volgers, dat verschil in benaming voelt al anders, hoewel ik met sommige tweeps ook vriendschappelijke tweets uitwissel. Iedereen die wilt, kan me volgen, ik bekijk wel kritisch wie ik terug volg.
Uiteraard geldt voor mij, voor een docent, maar eigenlijk voor iedereen: presenteer je op het internet zoals je gezien wilt worden. Openheid en eerlijkheid zijn daarbij voor mij de meest belangrijke voorwaarden. Deel niets openbaar wat je ook niet op de markt zou rondbazuinen. En heb je per ongeluk iets verspreid waar je spijt van hebt, geef dit dan ook eerlijk toe.
Dat er over je getwitterd wordt, kan confronterend zijn. Ik hou niet zo van de cultuur van de grote bekken. In de Limburger van zaterdag stond een interessant artikel ‘Schelden en tieren tegen De Ander’ . De Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) constateert de ontremmende werking van de virtuele ruimte. Zij initiëren een maatschappelijke discussie op denieuweregelsvanhetspel. Ook hierin heeft onderwijs een bewustwordende rol, opvoedende rol.
Daarom zou het wel goed zijn als we Do’s en Dont’s voor Social Media zouden samenstellen, om een dialoog op gang te brengen. Dat was ook het doel van het CNV zo is te lezen op hun website. Maar waarom neemt het CNV dit initiatief? Zij waren wel 1 van de eerste in Nederland die voor eigen medewerkers richtlijnen hebben opgesteld. Maar is dit niet meer een taak voor Kennisnet en SURF?
De Do’s en Dont’s van TNT vind ik een mooi voorbeeld van een positieve benadering van het gebruik van social media.
Social Media gaat toch vooral om online dialoog, kennisdelen en samenwerken, meer dan controleren.
Het is vooral belangrijk om:
0 het internet te kennen ivm privacy
0 te zeggen wie je bent
0 respect te tonen
0 je bronnen te vermelden
Leren omgaan met social media is een kwestie van vallen en opstaan. Over dit onderwerp zullen we binnen Zuyd moeten blijven discussiëren. Het draait allemaal om bewustwording, maar uiteindelijk blijft het wat mij betreft: People’s choice “Do it any way you wanna do it”
Judith
Mijn andere 2 blogposts over richtlijnen en social media:
2 BE JAMMED 