Hi Marcel,

Had je het meegekregen dat onze collega’s van de AV dienst en het project Video@Zuyd Pieter Dekkers en Bart Driessen vorige week samen naar de Bett Show in London waren. Ze wilden graag hun ervaringen delen via ons blog. Het woord is eerst aan Pieter.

OUR 2bejammed GUEST: Pieter Dekkers 

Drie jaar geleden bezocht ik voor het eerst de Bett in Londen. De Bett (British Educational Training and Technology) Show bestaat al 30 jaar en is een van de grootste EdTech conferenties. Naast een enorme beursvloer zijn er ook lezingen, trainingssessies en discussiefora. Vorig jaar waren er meer dan 35.000 bezoekers.

De Bett was dit jaar anders dan de vorige en dat kwam door het ontbreken van duidelijke trends. Drie jaar geleden stond de hele hal nog vol met touch screens en gingen de sessies overwegend over MOOCs en blended learning; dit jaar ontbrak ogenschijnlijk de grote lijn. Toch vond ik, na twee dagen rondlopen samen met collega Bart Driessen, dat er een aantal zaken opvielen.

Ik had het gevoel dat er qua techniek een soort verzadiging is opgetreden. Vrijwel alles is technisch mogelijk waardoor de onderliggende vraag: ‘wat doe je met die techniek‘ belangrijker wordt. Dat viel eigenlijk al op door de geweldig grote stands van alle uitgevers. Er is een enorm aanbod in de vorm van pasklare lesprogramma’s, daarnaast zijn de grote software huizen prominent aanwezig: Microsoft en Google presenteren vooral samenwerkingstools en gadgets zoals cardboard en Microsoft wil ons doen geloven dat Minecraft een onderwijsprogramma is. Het praatje is niet overtuigend maar Minecraft is niet de enige. We bespeuren hier toch een trend en dat is: spelenderwijs leren. We zien o.a. Lego, Fisherprice, Knexx en tal van programmeerbaar speelgoed,3D printers en robots.

In mijn eerste sessie van 16 jarige Amy o Toole wordt het me duidelijk in rap Engels ingepeperd: door leerlingen uit te dagen om creatief te zijn en de lessen speelser te maken wordt het leren uitdagender. Hier hoor ik voor de eerst op deze Bett het buzz-word ‘gepersonaliseerd leren’.

Salman Khan (Oprichter Khan Academy) gaat hier, middels een videoboodschap, op door: onze studenten moeten met de vaart van ons onderwijs mee terwijl veel studenten dat niet kunnen. Ze hebben vaak een eigen tempo en leerstijl. We mogen geen genoegen nemen met studenten die maar 80% van de stof kennen. De techniek stelt ons in staat om ze de lesstof voor 100% te laten beheersen maar we moeten ze goed weten te motiveren. Maar hoe leren studenten dan het beste?

Hierop proberen David Levin en Rose Luckin antwoord te geven. De stelling is dat punten niet representatief zijn voor het studiesucces: de metacognitieve vaardigheden doen dit wel. Ook hier kan de techniek ons helpen: learning analytics kunnen helpen met analyseren en bijsturen van deze vaardigheden. Door het toepassen van ‘deliberate practice’ waarbij de techniek de progressie volgt en bijstuurt d.m.v. feedback loops is gepersonaliseerd leren mogelijk. De docent is en blijft hierbij van groot belang: hij moet de stof verduidelijken en de student motiveren. De techniek kan die rol van de docent nooit vervangen.

Maar hoe moet die docent dan met al die techniek omgaan? In een discussie hierover zijn de sprekers het unaniem eens: scholing van docenten is zeer belangrijk. Nog altijd blijven de ICT vaardigheden van docenten hopeloos achter. Ook ik zie in de praktijk dat de meest basale vaardigheden bij veel docenten ontbreken. (De laptop aansluiten op de beamer, een powerpoint maken, een stukje tekst van de ene naar de andere applicatie kopiëren, een link in Blackboard plaatsen etc. etc.) Bij sollicitaties zou er getest moeten worden op deze vaardigheden en daarnaast moeten docenten intensief getraind worden op dit gebied. Veel universiteiten hebben het reeds ingebouwd in hun docentenopleiding.Een andere universiteit hield wekelijkse (!) trainingssessies. Daarnaast mag de facilitaire ondersteuning natuurlijk niet ontbreken.
Ook in deze sessie was men het er over eens: Blended Learning geeft mogelijkheid om te differentiëren en ook om gepersonaliseerd te leren. Over het implementeren van Blended Learning was het advies om klein te beginnen en heel veel te testen. Begin bijvoorbeeld met een deficiëntie programma (b.v. wiskunde of schrijven) in één of twee klassen. Verzamel elke dag (!) feedback van de docenten: werkt de groepsgrootte? Welke techniek heb je gebruikt? Welke software? Stuur meteen bij op basis van deze feedback.

In een andere sessie over dit onderwerp werden nog een aantal tips gegeven:

• Bedenk goede activiteiten voor de lessen bij Blended Learning. Deze activiteiten vinden voor, tijdens en na het kijken van een video plaats. De studenten wilden meer contacttijd en dus worden hoorcolleges voor een deel hierdoor vervangen. De activiteiten worden in teamverband bedacht. (Hierbij kunnen natuurlijk ook studenten worden betrokken).
• Wie produceert alle lesmaterialen? Veel docenten gebruiken open resources zoals Lynda of TED.
• Ook wordt veel social media gebruikt: vragen worden via b.v. Twitter aan de studenten gestuurd. De studenten maken er verhalen van die worden besproken in de lessen. Docenten krijgen tijd toegewezen om materialen te creëren.
• De universiteit van Greenwich heeft een COP opgericht over Flipping the Classroom. Er is ook een onderwijstechnoloog die materialen maakt. Ze gebruiken het videoplatform Panopto om het kijk- en leergedrag te tracken.
• Bouw het level van zelfvertrouwen van docenten op om dingen te maken! Begin simpel b.v. met een powerpoint met audio.
• Kijk niet alleen naar de cijfers/punten over je onderwerp. Het gaat om veel meer: studenten leren beter samenwerken, leren digitale techniek en zijn meer betrokken. Er zijn soft skills aan Blended Learning die ze voorbereiden op het bedrijfsleven etc.
• Online feedback wordt door de studenten hoog gewaardeerd en is deel van het succes.
• Glasgow Caledonian University betrekt nadrukkelijk de Student Association bij het proces van Blended Learning.

Naast een aantal workshops en korte lezingen volgde ik met interesse een debat met landgenoot Maurice de Hond (Steve Jobs Scholen), edublogger Audrey Watters en schrijver Will Richardson. De hoofdvraag was of technologie ons onderwijs werkelijk gebracht heeft wat het beloofd.
Will zegt nee: De kinderen leren buiten school meer met techniek dan op school zonder techniek. Maar technologie helpt het onderwijs wel.
Audrey is kritisch: Hoe lang hebben we al techniek die het onderwijs zou gaan veranderen? En wat is er veranderd? (In mijn workshop deel ik hierover ook de visie van Derek Muller).
Maurice zegt dat ons onderwijs hopeloos verouderd is en dat we studenten dingen aanleren die ze al lang niet meer nodig hebben. Ons onderwijs is niet voorbereid op de beroepen en benodigde vaardigheden van vandaag. Maurice dacht eerst dat techniek er was om het systeem te veranderen. Maar bij zijn iPadscholen is de techniek niet het uitgangspunt. Het persoonlijke leerplan vormt de basis van de studie en de ouders, de leraren en de techniek helpen om dit plan tot een succes te maken. Gepersonaliseerd leren: daar is het woord weer! Maurice maakt nog een nuanceverschil tussen gepersonaliseerd leren en persoonlijk leren.
In de cijferoorlog hoorde ik iemand nog roepen dat 70% van de ondervraagde studenten wereldwijd vertelden dat ze alles konden leren wat ze maar willen: buiten de school!! Waar of niet waar, gepersonaliseerd of persoonlijk: Ik denk dat er een trend is om studenten beter te helpen bij hun persoonlijke leerplan en bij hun persoonlijke leerdoelen. We mogen daarbij de soft skills die ze nodig hebben om verder te komen in deze maatschappij en de metacognitieve vaardigheden niet uit het oog verliezen. De techniek kan ons helpen bij het analyseren van de resultaten en personaliseren van het traject maar de docent blijft een essentieel onderdeel in dit proces. Hij moet daarbij wel training en ondersteuning krijgen.

Gezien en interessant gevonden:

• Microbit
  Heel interessant en ambitieus programma door de BBC en Britse overheid om kinderen (o.a) te leren programmeren. Arduino, raspberri-Pi en bedrijven als Microsoft maken toegepaste programma’s. Bijzonder leuk gadget die Microbit: kids maken in een mum van tijd zelf een fitband, doelpunt technologie, een rock-paper-scissors-app of een appje die een foto maakt als er iemand stiekem je kamer binnen loopt. En gecombineerd kan je weer andere leuke dingen bouwen.
• Blendspace
  Een omgeving om snel verschillend digitaal lesmateriaal bij elkaar te brengen.
• Smart Kapp
  Digitale flip-over van Smart.
• Bird
  Blue-tooth pointer waarmee docent en student kunnen interacteren met geprojecteerde content.
• Klaxoon
  Wifi-Doosje waarmee je kunt presenteren, quizzen, brainstormen en communiceren zonder afhankelijk te zijn van internet.
• The learning wheel (Twitter @LearningWheel)
  Docente Deb Millar ontwikkelde een idee om via Twitter en Google drive de community te gebruiken om een soort visuele vraagbaak te maken voor verschillende onderwijstechnologieën. Leuk om aan deel te nemen en ook een goed idee om over te nemen.
• Padcaster
  Een systeem om je iPad om te toveren in een volwaardige opnamecamera met geluid en teleprompter.
• Plotagon
  Animatie software waarmee je snel een verhaal / storyboards kunt maken. (Mijn zoon maakt samen met een vriend ook al vaker onnavolgbare Plots).
• Onderwijsrobots: Blue Ocean en Microbot
• lynda.com
  Even bijgepraat met de mensen van lynda.com. Bij CMD wordt dit inmiddels ingezet in het onderwijs. Nu Lynda is ingelijfd door LinkedIn was ik benieuwd hoe de toekomst er uit ziet. Ten eerste wat wil LinkedIn met onze data? Kennelijk hebben machtige Lynda gebruikers zoals Bank of Amerika al aangekondigd een verklaring te willen dat er niets met de data mag gebeuren. Daarnaast is LinkedIn eerder geïnteresseerd in het gebruik van Lynda voor certificering, training en bijscholing van gebruikers. Het voordeel van de expansie is dat er een betere ondersteuning komt in Nederland (Linkedin heeft al een kantoor in Amsterdam). Daarnaast werd me er nog eens op gewezen dat het cursusaanbod flink is uitgebreid met veel interessant materiaal voor docenten.

Tenslotte viel ons nog op dat de Nederlandse ambassade een behoorlijk groot paviljoen had ingericht waar vooral Nederlandse start-ups zich konden presenteren. (Grote jongens zoals Prowise hadden een eigen stand). Daar spraken we ook nog met de mensen van FeedbackFruits en bekeken we een app waarmee docenten hun presentatievaardigheden kunnen trainen.

Maar twee zien veel meer dan één en dus hebben we deels apart de sessies bekeken en de beurs afgestruind.

Wat een inspiratie en een veelheid aan informatie. Morgen mag Bart verder gaan. Dank voor nu Pieter.

Judith