CC-BY-NC-ND Peter Guthrie

Ha Marcel,

Je weet dat ik momenteel even afstand probeer te nemen van het werk zodat ik de komende week kan concentreren op mijn onderzoek voor mijn masterstudie. Het onderwerp mijn onderzoek draait om (hoe kan het ook anders) online kennisdelen. Het onderzoek wordt een kwalitatief onderzoek. Ik ben nog aan het bedenken of het het actieonderzoek of toch een beschrijvend onderzoek wordt. In ieder geval wordt het geen grootschalige enquête maar een onderzoek mbv interviews. Dat had ik eigenlijk al op basis van het college van Gerben Moerman besloten. Het enige waardoor ik een beetje terughoudend ben, is dat ik minstens 5 interviews helemaal moet transcriberen. Dus alles woordje voor woordje uittypen (de euhs en ahs hoeven niet 😉 ) En 1 uur interview kost 8 uur uitwerken. Tsja …. Nu hoor ik van onderzoekers dat dit eigenlijk niet zinvol is, maar ja als het door de opleiding geëist wordt wat doe je dan?

Of ben ik weer eens eigenwijs? 🙂

Door mede-student Mieke Haverkort werd ik geattendeerd op De Post-It-interviewmethode. Hartger Wassink op zijn blog De Professionele dialoog hierover:

De Post-It-interviewmethode is gebaseerd op de Rich Picture Methode (Monk & Howard, 1998). In deze methode worden interviews gestructureerd aan de hand van een tekening of schema die tijdens het interview door de geïnterviewde zelf worden gemaakt. Het schema wordt opgebouwd op zelfklevende notitieblaadjes: vandaar de naam ‘Post-It’-methode. Zie ook de CPS-uitwerking.

In het kort komt het erop neer dat de geïnterviewde gevraagd wordt om op drie momenten het interview tot dan toe samen te vatten in trefwoorden. Deze trefwoorden worden opgeschreven op zelfklevende notitieblaadjes. Aan het eind van het interview wordt de geïnterviewde gevraagd om de notitieblaadjes te ordenen, zodanig dat ze een goede weergave van het interview zouden geven. Manieren van ordening:

• Naar prioriteit (het belangrijkste bovenaan)
• Naar cluster (wat hoort bij elkaar?)
• Naar beïnvloeding (hoe is de ene factor van invloed op de andere?)
• (een andere manier, die beter bij je onderzoeksvraag past)

Het interview resulteert dan:

• een schema van trefwoorden die door de geïnterviewde met elkaar in verband zijn gebracht;
• de uitleg die de geïnterviewde daarbij geeft;
• de aantekeningen van de onderzoeker tijdens (en na) het interview en
• de opname van het interview zelf.

Voor de analyse kan het schema, met de uitleg van de geïnterviewde, het uitgangspunt vormen; de opname (laat staan de volledig uitgewerkte tekst) dient vooral als achtergrondinformatie, en niet als primaire bron.

Als ik dan lees dat het belangrijkste voordeel van deze methode het opleveren van een grotere validiteit van het onderzoek is, dan kan je toch niet anders dan deze methode omarmen. De geïnterviewde reflecteert meteen op het gesprek en de methode geeft feedback. Daarnaast is het een instrument voor de interviewer om het gesprek te sturctureren. En het scheelt tijd. Het interview hoeft niet geheel uitgetypt en per zin geanalyseerd te worden omdat samenvatten, aanduiden van belangrijkste factoren en samenhang door de geïnterviewde zelf is gedaan.

win-win-situatie lijkt me zo 🙂

Ik ga het in mijn onderzoeksopzet inbrengen. Ik ben benieuwd naar de feedback die ik hierop zal gaan krijgen.
Groet,
Judith