Anti-social


Je zult wel denken Marcel, wat schrijft ze nou? Judith anti-social? Zij die zo gelooft in de kracht van het open kennis delen via sociale netwerken. Toch ervaar ik dat steeds meer online gesprekken plaatsvinden via direct messaging apps als WhatsApp en Facebook Messenger, maar ook via groepsgesprekken en DM’s in Twitter en LinkedIn. En vele onderzoeken (o.a.) laten zien dat ondanks het hoge aantal gebruikers van Facebook, communicatie steeds meer buiten de open sociale netwerken zoals Facebook en Twitter plaatsvinden.

Ik vind dat jammer.

In mijn blog afgelopen week over ‘be nice or leave’ had ik het al over het onbeschotte social mediagedrag van sommige mensen. Dat lijkt ertoe te leiden dat steeds meer mensen niet meer de openbare communicatieruimte opzoeken maar steeds meer in besloten groepen communiceren en samenwerken. Dat voelt meer vertrouwd en veiliger. Via Twitter ( 🙂 !) las ik het artikel Teens have a smart reason for abonding Facebook and Twitter. Daarin beschrijft Felicity Duncan (assistant professor of digital communication and social media at Cabrini College) de redenen waarom jongeren steeds minder actief zijn op open sociale netwerken als Facebook, Instagram en Twitter. Jij hebt deze beweging ook al geconstateerd in je blog ‘verbonden’ 

En toch merk ik dat dit botst bij het bloggen of het openbaar posten. Ik merk dat ik meer en meer Facebook Messenger, Whatsapp of LinkedIn messages gebruik in het 1-op-1 contact in plaats van de boodschap wereldwijd te posten op deze of andere blogs of op mijn Facebook timeline. En dan beschouw ik me als een open persoon. Hoe dat komt dat weet ik niet precies, maar ik weet wel dat dit me soms stopt om te schrijven.

Duncan benoemt 3 redenen waarom steeds meer jongeren de open sociale netwerken mijden

  1. Steeds meer volwassenen gebruiken sociale media als Facebook. Jongeren willen hun gezellige op-stap foto’s met hun vrienden delen, niet met hun ouders en grootouders.
  2. Jongeren zijn steeds mediawijzer geworden en realiseren zich dat “Those pics are there forever!” als je iets online plaatst.
  3. Sociale media wordt door jongeren steeds meer strategisch ingezet. Ze maken meerdere accounts aan op de diverse platformen en maken onderscheid in dat wat ze publiek (zakelijk) plaatsen of persoonlijk (privé).

Ik herken deze redenen ook wel bij de jeugd in mijn directe omgeving 🙂 En zelf maak ik inmiddels ook wel een strikte scheiding tussen zakelijk (LinkedIn) en privé (Facebook) communiceren. Twitter zit er een beetje tussenin, hoewel ik het wel steeds meer beroepsmatig gebruik dan voor gezellige ‘koffiehoek’ gesprekken met tweeps. Voorheen zat ik nog wel eens met onbekenden gezellig op een ‘twitterbank’ een tv-programma te reviewen. Dit soort gezelligheid is weg.

Ik mis dat wel.

Duncan signaleert wel enkele problemen voor de bedrijven die adverteren via deze open sociale netwerken, en natuurlijk voor Facebook zelf ook die leeft van de ‘vind ik leuks’. Whatsapp is nog steeds reclamevrij, maar is wel van Facebook. Ik kan me zomaar voorstellen dat als de interactie via Facebook terug blijft lopen, we à la YouTube eerst verplicht 15 seconde naar een reclame moeten kijken alvorens we de reactie van elkaar kunnen lezen. Hebben we dat er voor over zolang het maar gratis blijft?
Daarnaast zullen ouders die het leven van hun kinderen online willen volgen, het waarschijnlijk minder leuk. Ach, dat vind ik een minder probleem, misschien eerder een voordeel. Hoort bij het loslaten 😉

Ik onderschrijf wel de zorgen zoals Duncan dat verwoordt in haar slotconclusie:

The great promise of social media was that they would create a powerful and open public sphere, in which ideas could spread and networks of political action could form. If it is true that the young are turning aside from these platforms, and spending most of their time with messaging apps that connect only those who are already connected, the political promise of social media may never be realized.

Wat deze ontwikkeling van open naar gesloten sociale netwerken voor de professionele ontwikkeling van onze studenten en medewerkers betekent? Uiteraard is de kracht van je persoonlijke leeromgeving afhankelijk van de samenstelling van je netwerk in combinatie met verschillende social mediatools, zoals Wilfred Rubens dat schrijft, en misschien zijn open sociale netwerken niet geschikt voor dialoog, maar hooguit voor het attenderen en geattendeerd worden.

Twitter is natuurlijk ook voor de snelle contacten. Maar ze zijn zo gemakkelijk gelegd en het open zo snel deuren, dat heb ik toch al vele malen ondervonden. Zo waardevol voor mij als professional. Ik kom op deze manier met mensen in aanraking die ik anders niet ontmoet had, als ik in mijn eigen netwerkje was gebleven. Als er steeds minder mensen open hun kennis delen, en dat alleen doen maar in de beslotenheid van een veilige sociaal netwerk, komt dan de hele ‘open’-beweging ook niet onder druk te staan? Als jij al zoveel gedeeld hebt in jouw eigen samengesteld netwerkje dan is het op een gegeven moment op. Ieder mens heeft immers ook maar beperkt de tijd om kennis te delen. Je maakt keuzes. Dus daaarom snap ik wel waarom het jou stopt om te schrijven, Marcel.

Is dit het begin van het einde? Van mijn permanente deskundigheidsbevorderingscursus? Van mijn Twitter-serendipity? Van mijn Twitter-procrastinatiegedrag?

Tsja. Ach.

Als velen de keuze maken om niet meer te delen via open sociale netwerken, herleven mischien weer oude tijden. Een revival van het reactieveld onder onze blogberichten 🙂

Kennis delen? Ja graag!

Anti-social? Neuj 🙂

Groeten,
Judith

Over Judith van Hooijdonk

Informatie professional, fervent kennisdeler, HNW-fan, Social Media, Web2.0, Onderwijs2.0, Bibliotheek2.0 "Just start somewhere and make a world of difference"

Geplaatst op 16 februari 2016, in Social Media. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.

  1. Hoi Judith,

    Misschien een reden waarom minder social media wordt gebruikt is dat je niet weet of iemand het leest en bij whatsapp en messenger kun je dat precies zien. De bezoekersstatistieken zijn niet altijd verhelderend en soms ook niet motiverend. Zijn het computers of echte mensen, dat heb je niet bij 1-op-1-contacten. Je weet dat ik een eigen blog heb over het gebruik van Shakespeak. Ik heb ook een youtube-kanaal (lessen en instructiefilmpjes over ICTO-gerelateerde zaken (red. blackboard en shakespeak) en filmpjes voor onderwijseenheden van ICT. Dan komen collega’s van ICT-faculteit naar mij toe en vragen hoe Shakespeak werkt. Alles ik dan zeg dat ik ook diverse instructievideo’s en een blog heb waarin ik de werking en gebruik (technisch en educatief) uitleg inclusief Powerpoint tips, kijken ze me aan van “ja, ooh dan moet ik daar maar eens kijken” en vervolgens krijg ik naderhand vragen waarvan ik zeker weet, die films zijn niet bekeken anders stelde je die vraag niet. *zucht*

  2. Judith van Hooijdonk

    Hoi Chris,

    Betekent dat dat er meer behoefte is aan doelgericht communicatie? Omdat jij zegt dat je dan kunt ‘controleren’ dat iemand je bericht gelezen heeft. Ik denk dat de kracht van open sociale netwerken is: het delen van kennis, zeggen waar je mee bezig bent zodat een ander (wie het dan ook oppikt) er iets van kan leren of dat je willekeurig wie dan ook helpt. En dat zie ik nu meer en meer verdwijnen doordat het communiceren plaatsvindt in eigen gesloten netwerken.

Kennis delen? Ja graag!

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.