Site-archief

Imagineer no.1

Ha Judith,

Vandaag even een inspiratiebron om met je te delen. Walt Disney heeft bij een van de wereldtentoonstellingen een Carousel of Progress gemaakt. Een doordraai podium (zoals Soldaat van Oranje, of de Kwis van Paul de Leeuw) met als thema: de progressie van de mens (in het bijzonder in Amerika). Per 10 jaar is er een nieuwe woonkamer en er komt zelfs een blik in de toekomst (van dat moment). Walt was vaak bezig met inspireren en terug kijken en vooruit dromen helpt daarbij!

De attractie staat in Orlando. Ze is daar weer opgebouwd nadat ze op de wereldtentoonstelling gebruikt is. Een attractie die Susan te oud vindt, maar waar ik blij van ben geworden dat ik ze heb mogen bezoeken. Wellicht geeft een beetje van dat imagineerschap af.

Geniet van decmanier waarop Walt over zijn project praat, geniet van de animatronics en geniet van zijn idee, zeker in de context van toen.

Waar is onze imagineer, bruggenbouwer a la Walt to gap the bridge between faiths, believes and strong words?

Groet Marcel

Heb jij je al aangemeld bij de Monsters University?

Mu

Klik op de afbeelding voor meer MU-info

Ha Marcel,

Jij als groot Disney-fan zal het al vast wel weten. Deze zomer opent Monsters University haar deuren! Als je onderstaand berichtje van de Dean hoort dan wil je toch ook naar zo’n opleiding! 🙂 Ik ben in ieder geval al Facebook-fan!

Nog meer informatie en filmpjes over Monsters University? Zie IMDb of FilmTotaal
Veel studieplezier!

Judith

Wilfred & Winnie

Heej Teigetje!

Zo heb ik je al eens eerder genoemd ;). Ik moest er aan denken toen ik een blogpost van Wilfred Rubens las, waarin hij verwees naar een oud blogpost van hemzelf over Winnie de Poeh en e-Learning waarin hij de houding van medewerkers t.a.v e-Learning typert aan de hand van Winnie de Poeh figuren.
Ik vind dit zo leuk bedacht dat ik de vrijheid neem Wilfred letterlijk te citeren:

Iejoor gelooft helemaal niet (meer) in e-learning. Hij beschouwt ICT als een noodzakelijk kwaad, maar als het even kan vermijdt Iejoor het gebruik van ICT. Iejoor gelooft sowieso niet echt in “die onderwijskundige nieuwlichterij”. Hij heeft veel ervaring met opleiden en denkt op basis daarvan te weten dat je niet echt goed leert met e-learning. Het komt ook voor dat Iejoor ooit wel geloofde in de mogelijkheden van ICT voor leren, maar dat hij vaak teleurgesteld is door managers.

Knorretje heeft vooral last van ICT-fobie. Hij wil best aan de slag met e-learning, maar dan moeten alle kinderziektes verholpen zijn. Knorretje is ook bang niet te voldoen aan de nieuwe eisen (door de implementatie van e-learning). Je kunt hem vergelijken met de consument die vele jaren een laptop wil kopen, maar dat nog niet gedaan heeft omdat op korte termijn een nieuw model op de markt komt dat nóg gebruikersvriendelijker is. En ondertussen werkt Knorretje nog steeds met verouderde technologie.

Winnie-de-Poeh zelf is al tevreden met een flinke portie honing. Voor hem hoeven vernieuwingen op het gebied van e-learning niet zo hard te gaan. Poeh-beer heeft er lang over gedaan om eenvoudige technologie bij zijn cursus in te zetten (vooral e-mail). Hij vermijdt risico’s het liefste. Dus kom hem nu niet aan met nieuwe technologieën zoals podcasting of wiki’s. Maar voor een pot honing wil hij wel eens wat harder lopen.

 

De wijze, bedachtzame, uil heeft een duidelijk doel voor ogen van wat hij wil met e-learning en hoe hij dit wil bereiken. Uil laat zich leiden door de ratio en gaat planmatig en behoorlijk voorspelbaar aan de slag met ICT in leersituaties. Dit leidt niet tot grote veranderingen en ook niet tot grote fouten.

Konijn is duidelijk voorstander van e-learning. Konijn is zelfs bang om achterop te raken als het gaat om de toepassing van e-learning. Hij denk dat het Honderdbunderbos achterop raakt, in vergelijking met andere bossen. Konijn wil dat het management meer prioriteit geeft aan e-learning. De bestaande situatie maakt Konijn onrustig. Konijn wil meer en anders, en voelt zich wel eens een roepende in de woestijn.

 

Het aardige van Teigetjes is dat Teigetjes aardig zijn! Maar Teigetje is ook wel eens over-enthousiast, zeker als het gaat om e-learning. Hij pleit vooral voor paradigmashifts, voor transformatie van het leren met behulp van ICT en wil liefst elke week nieuwe applicaties in gebruik nemen. In zijn enorme enthousiasme stuitert hij de andere dieren vaak omver. Deze worden daar wel eens moe van. Teigetje raakt daarbij geïsoleerd binnen het Honderdbunderbos en verliest daardoor wel eens het gevoel met de werkelijkheid.

We kunnen allebei wel collega’s bedenken die aan één van deze figuren uit het Hondertbunderbos voldoen. Ik vind me zelf een Konijn, maar soms ook een Teigetje 😉 Ik vind jou ook wel eens Konijn hoor en zelfs de wijze Uil, maar je blijft ook een gezellige Poeh-beer 😛
Morgen gaan we samen met Wilfred Rubens aan de slag in een projectgoep nieuwe media in de Nieuwste Pabo. Zou Ankie bij de samenstelling van deze groep gekeken hebben of er een diversiteit aan ‘dieren’ in het team zitten? Volgens Wilfred zouden er vooral Poeh-beren, Uilen en Konijnen in het projectteam moeten zitten.
Ik ken niet alle leden. Ik zag wel dat er 2 bibliothecarissen van de Fontys Mediatheek zijn uitgenodigd waar ik vele jaren geleden mee heb samengewerkt, leuk om hen weer te zien. Jammer genoeg kan collega Pascal van Zuyd Bibliotheek er niet bij zijn. Wel goede zet van Ankie om bibliothecarissen te betrekken 🙂
We zullen nog weleens terug komen over de voortgang van dit project, of beter: we laten Ankie bloggen! Practice what you preach!

Ik hoef voor jou als Disney-kenner natuurlijk geen Winnie de Poeh liedje toe te voegen, jij kent ze allemaal van buiten. Ik heb gemist dat vorig jaar een nieuwe Pooh-film in de bioscoop heeft gedraaid met o.a. de stem van John Cleese.
En net zoals in deze trailer (met mooie muziek van Keane “Somewhere Only We Know”) voelen we ons wat betreft e-Learning  allemaal wel eens een beetje hongerig, een beetje wijs, een beetje triest, maar laten we vooral brutaal blijven, hè Teigetje!

CU2morrow
Judith

4 april was TEDx Maastricht ‘the future of health’

Hoi Marcel,

Heb jij vorige week maandag de tweets gevolgd van #TEDxMaastricht?
Ik niet zo, is toch lastig tussen de bedrijven door. Is er trouwens iemand van de faculteit Gezondheidszorg of van een kenniskring van Zuyd geweest? Ik heb er niets over gehoord. Je moet er wel voor worden uitgenodigd, uiteraard was ‘onze’ Jeroen van de partij. Ik heb diverse enthousiaste tweets van hem voorbij zien komen. Op het eind van de dag heb ik Jeroen gevraagd wat ik zeker niet mocht missen.

Wij gebruiken regelmatig TED-filmpjes in ons blog. Voor degene die nog niet zo goed weten wat TED is:
TED is een jaarlijks event waarop onder het motto ‘Ideas worth spreading’, sprekers hun toekomstvisies delen op het gebied van Technologie, Entertainment en Design. TEDx-evenementen zijn gebaseerd op het TED-formaat, maar wel onafhankelijk van de TED-organisatie. Een TEDx-evenement is gratis, maar niet iedereen kan er bij zijn, er vindt een selectie plaats op basis van eigen bijdrage. Deze evenementen worden altijd live stream uitgezonden.

Terug naar de kijktips van Jeroen.
Ik moest zeker naar Sophie van der Stap kijken. In 1e instantie zei me deze naam niets maar toen ik het begin zag, wist ik het weer. Dit is het meisje van de negen pruiken. Ik heb haar enkele jaren geleden bij De Wereld Draait Door gezien n.a.v. het verschijnen van haar boek ‘Het meisje met negen pruiken’. Als 21-jarigen kreeg zij kanker, door met verschillende pruiken onder de mensen te begeven, kon zij even de harde realiteit vergeten. Met de pruiken op had ze speeltijd en kon ze ondanks de kanker even gelukkig zijn. “Playing a mindgame with your illness”. Indrukwekkend verhaal en filmpje. Ik ga haar boek nu zeker lezen.

Wat ik zeker ook moest zien, zei Jeroen, en jij ook, is onderstaand filmpje van Tim Hurson. Een inspirerende presentatie wat unexpected connections teweeg kunnen brengen. We stellen de verkeerde vragen, we moeten vragen stellen waar we het antwoord niet op weten, dan pas komt innovatie BOOM!

The miracle of creativity:
looking ahead it seams impossible
looking back it seems inevitable
Als tip kreeg ik ook om naar de hele 4e sessie te kijken, dat is me niet meer gelukt op deze mooie zondagmiddag, maar natuurlijk wilde ik wel even het filmpje van Fred Lee, bekend van ‘If Disney ran your hospital’ bekeken 😉 Hij vertelt overtuigend dat het ook voor een patiënt niet om tevredenheid draait maar net zoals bij Disney om de belevenis. Compassie, aandacht met liefde, vermindert stress bij een patiënt. Echter een belevenis is niet meetbaar.

Ik zag nog zoveel tweets over Simon Sinek dat ik die ook nog eventje heb bekeken.

Alles draait om vertrouwen! (goh ;)) Als we ons omringen door mensen die geloven in wat wij geloven, dus in een veilige omgeving vertoeven, dan durven we risico’s te nemen, te experimenteren, fouten te maken. Sinek verlangt naar meer menselijke interactie, hij wil meer ‘hand shake’ conversatie, dus niet echt een social media man. Maar natuurlijk heeft Sinek gelijk; vertrouwen, persoonlijke aandacht en passie  moet je centraal stellen in je professionele houding, inspirerend leiderschap!
Nog zoveel meer moois te zien bij TEDx Maastricht, maar dat kan je zelf ook ontdekken m.b.v. deze links:
Ik hoop dat vele gezondheidszorgmanagers deze inspirerende lezingen goed tot zich laten doordringen. Ook onze gezondheidszorg (net zoals het onderwijs) heeft inspirerende leiders en gepassioneerde medewerkers nodig.

groetjes,

Judith

ICTO@Zuyd Jaaroverzicht 2010

Ha Judith,

Aangezien jij de kerstwensen voor je rekening hebt genomen, zet ik een sfeermuziekje op en doe ik een poging tot een ander gebruik dat je in deze maand ziet langskomen. Nee geen jaaroverzicht. Ik bedoel de mensen die dat willen lezen maar gewoon de BLOG na (en je hebt echt wel 2x zoveel als mij geblogged en tja dat hoeft nu niet alweer duidelijk te worden). Nee er worden ook op verschillende manieren lijstjes gemaakt. Dus van mijn hand de top 7uyd ICTO. Maar eerst een sfeermuziekje!

Sfeermuziekje!

Eine gooje Roetsj en toet in 2011!

Marcel

%d bloggers liken dit: