Learning Analytics kan dus ook eenvoudig zijn…
Ha Judith,
Vandaag had ik een leuke bijeenkomst bij de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur (NSOB). Ik mocht daar de studenten, maar eigenlijk ook de collega’s beleidsmakers, innovatoren, adviseurs binnen het onderwijs in hun leeratelier Strategisch Hoger Onderwijsbeleid iets vertellen over Learning Analytics en de mogelijkheden daarvan.
Ik heb een combinatie van de verhalen gebruikt zoals ik ze ook tijdens de SURF Webinar en de Webinar van Saxion hebt verteld en kon zelfs nog even terug in onze Blackboard geschiedenis toen we met Simone Janssen ook al aan het proberen waren om learning analytics dashboards te realiseren.
Hier zijn de slides, inclusief een aantal interessante bronnen en sources waar mensen meer kunnen lezen of bekijken over dit onderwerp.
In het tweede deel van de sessie heb ik drie groepen laten werken met FoLA2 . Ja ik had natuurlijk in mijn presentatie weer te veel uitgewijd, waardoor de tijd beperkt was, maar alle drie de groepen hebben denk ik een beeld gekregen hoe je FoLA2 op verschillende manieren kunt gebruiken om te praten over, te ontwerpen en na te denken over onderwijsontwerp, technologie en learning analytics en hoe je communicerend vanuit een duidelijke structuur samen kunt bouwen aan de simpele learning analytics oplossingen. De wereld is in ieder geval de ideeen rijker over een internationaliseringsles, een les prikken met en zonder digitale tools en een sessie waarin gewerkt werd met een dubbele loop aan formatieve feedback.
Wederom voorbeelden waarbij ik merk dat ik met het ontwerpspel een stap verder kom bij het in de praktijk brengen van learning analytics. Bewustwording ontstaat bij de deelnemers en er wordt ook al nagedacht over wat we als docenten en studenten dan nu ook echt met LA willen. Maar nog steeds blijft het lastig om de tijd (en de rust) vrij te maken om in de praktijk na het ontwerp daadewerklijk te testen. Ja ik weet dat Moodle, Blackboard en vergelijkbare LMS’en functionaliteiten bieden waarmee je Learning Analytics kunt doen, maar de collega’s vinden die niet en ook ik heb niet de tijd om ze dan juist in te zetten. Afgelopen blok heb ik een studentengroep bij de minor Design Science Research gevraagd om op basis van een ontwerpsessie met FoLA2, een aantal instrumenten “aan te zetten” of de data
op te halen (questionnaires) en die te verwerken in prototypes van dashboards. Dit dashboard is dan
ook bekeken en geevalueerd door de groep studenten en de docent, met het Evaluation Framework voor Learning Analytics (EFLA) en dat zou me dan een inzicht moeten geven in hoe makkelijk of moeilijk het is. In de praktijk is de door de groep uitgekozen les, beperkt bezocht, waardoor er dus ook beperkte hoeveelheid deelname is. Dit resulteert in weinig input van de EFLA. Ze moeten de analyses nog doen en de eerste prototypes gaan nog verbeterd worden, maar wat ik wel al geleerd heb dat als we dit soort zaken serieus willen nemen dat er dan bij de onderwijzende teams learning analytics engineers en learning analists moeten zijn. De echte meerwaarde zit hem in de specifieke gedachte van de docent bij het onderwijsontwerp. De algemene tools meten dat beperkt of zelfs niet, waardoor dat er maatwerk nodig is. Uiteindelijk zal een team aan docenten verschillende ontwerp patronen blijven gebruiken, waardoor oplossingen (als men die van elkaar weet) wel herinzetbaar blijven binnen een faculteit, instituut of misschien wel landelijk. Daar blijven we toch zwak in als land of wellicht wel als sector wereldwijd. Het delen van onderwijsmateriaal en in dit geval het materiaal dat ons inzicht gaat geven welke keuzes werken en welke niet voor welke student. Zouden we dan met Learning Analytics ook vervallen in de “loops” waar open educational resources of technology enhaneced learning in zitten of is AI in het onderwijs een doorbraak op dit gebied?
Ik ben in ieder geval op zoek naar mogelijkheden om meer van dit soort testen te doen met studenten in ons onderwijs en ga ook proberen om de Learning Analytics keuzes, tools en voorbeelden te delen. Ik hoop vandaag een aantal NSOB collega’s zo ver te hebben gekregen dat ze daar in de toekomst aan willen bijdragen.
Groet Marcel
AI will survive
Hi Marcel,
Wat een ontzettend leuke verrassing. Inderdaad …. long time no see….stomme corona 😦 Uiteraard volgt een reactie op jouw blog over AI in het onderwijs. Ik ben niet zo met dit thema bezig. De laatste jaren staan mijn werkzaamheden voornamelijk in het teken van docenten ondersteunen met onze leeromgeving Moodle, portfoliosysteem Mahara en antiplagiaatsoftware Ouriginal in de context van het ontwerpen van blended onderwijs. Met vergezichten hoe technologie in het onderwijs bv met AI zou kunnen ontwikkelen, ben ik niet mee bezig. Alhoewel dat misschien zomaar weer op mijn pad kan komen. Vorige week ben ik gevraagd om aan te sluiten bij een groep die de mogelijkheden van een Zuyd Innovatielab (jaja oude dromen 🙂 ) aan het verkennen is. Het thema AI zal daarin niet misstaan. Daarom vond ik de bijdrage van Inge Molenaar die je deelde bijzonder interessant, en ook deze pagina met achtergrondinformatie over de toekomst van artificiële intelligentie in het onderwijs. Ik hou je op de hoogte.
Momenteel wandel ik regelmatig en luister dan bij voorkeur naar podcastverhalen, maar zo nu en dan ook naar interessante (actuele/onderwijskundige) onderwerpen. Zo heb ik vorige week de podcast beluisterd van jouw lector Roger Bemelmans uit de podcastserie van Zuyd over regionale transitiethema’s en innovatie.
In hoog tempo (wat spreekt die man snel 🙂 ) vertelt Roger over een aantal onderzoeksprojecten van jullie lectoraat Data Intelligence. Over toegepaste kunstmatige intelligentie, dus wat kan je praktisch met AI op de korte-middellange termijn. Hij vertelt over de onderzoeksprojecten hoe je met AI nieuwe inzichten uit data kunt halen die je bv met statistiek niet kunt analyseren, maar ook hoe je met AI duurzaam produceren kunt optimaliseren. Meer data is nodig om meer betrouwbare analyses te doen. Ik zie mogelijkheden voor het onderwijs! Vooral de zorg heeft de warme aandacht van Roger. Omdat je met ICT, volgens hem een contextloos gebied, hier van betekenis kan zijn; de kwaliteit van leven verbeteren. Zo mooi om te horen (en dat wist ik natuurlijk al) dat jullie lectoraat sterk verbonden is met het onderwijs en streeft naar het opleiden van innovatieve bachelors.
Hoor graag van je AIvonturen!
Groetjes,
Judith
Uitgelichte afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
AI still haven’t found what I am looking for!
Ha Judith,
Lang niet meer gelezen! Althans, lang niet meer naar je toe geschreven. Naar jou en naar de bezoekers van 2BeJAMmed. En eigenlijk heeft, in ieder geval mijn, sabbatical veel te lang geduurd. Zo veel onderwerpen rondom Technology Enhanced Learning om over te schrijven. Zoveel uitdagingen te gaan. Zoveel mooie mensen ontmoet. Maar goed. Het verleden kunnen we niet veranderen, de toekomst natuurlijk wel. Dus bij deze begin ik weer te delen met waar ik mee bezig ben, met wie ik waarmee bezig ben en wat ik zie gebeuren in de wereld waarin ik bezig ben. Onderwerp is nog steeds technologie ondersteunend leren, maar vanuit het lectoraat Data Intelligence en vanuit de opleiding ICT en vanuit mijn onderzoeksactiviteiten zal dat vallen onder AI in het onderwijs of wellicht wel AI en het onderwijs, want 20 jaar na mijn afstudeermoment Master Knowledge Engineering en aan de vooravond van de presentatie van mijn promotieonderzoek over Learning Analytics supported Learning Design is dat de modeterm, die ik momenteel steeds meer tegenkom: AI in het onderwijs. Whatever that may be or contain.
Ik denk dat in de komende jaren het beeld over AI in het onderwijs nog zal veranderen. En natuurlijk is het zo dat in het kader van subsidies en ‘verkoop’ van ‘AI’ iedereen zijn eigen definitie probeert te delen. Vanuit het perspectief van AI koppel ik het aan alle mogelijke inzet van AI in het onderwijs. Dat kan zijn in de ondersteuning van het onderwijs maar ook bij het leren en lesgeven zelf. Dat laatste heeft mijn hoofdinteresse. En als je me dan vraagt waar gaat mijn voorkeur naar uit als we het hebben over AI ter support van leren en lesgeven. Dan moet ik je dat antwoord schuldig blijven en zelfs 25 jaar na de start van mijn studie zeggen: AI still haven’t found what I am looking for. Is dat erg? Nee, juist niet! Het is juist leuk om mee te bewegen met de golven, om in de onderzoekswereld van zowel AI als Technology Enhanced Learning te zoeken naar praktische toepassingen die mogelijk zijn voor het onderwijs.
Graag wil ik je twee leading persons voorstellen waar van ik denk dat die de komende jaren een rol gaan spelen bij de invulling van AI in het onderwijs: Inge Molenaar en Daniele Di Mitri. Ik heb het over beiden al eerder met je gehad, maar zeker de moeite waard om nog eens naar beiden te kijken en luisteren.
Graag informeer ik je de komende tijd over mijn avonturen back on stage. Of ik ga vinden waar ik naar op zoek ben, dat weet ik niet, maar het delen van de zoektocht tot waar de straten geen naam meer hebben zal ik hier gaan doen.
Groet Marcel
Duoblog: doen of laten?
Het is vandaag (27 november) tien jaar dat wij samen begonnen met bloggen. Op ons blog ICTO op het ZuydPLEIN publiceerden we toen het blog Weblog: doen of laten? In september 2011 zijn we, omdat ZuydPLEIN als organisatieonderdeel opgeheven werd, verder gegaan met 2beJAMmed. Tevens wisselden we van platform, we ging van Blogger naar WordPress. In die tien jaar deelden wij in zo’n 1350 berichten onze werkervaringen, verwondering, overdenkingen met elkaar en de rest van de wereld.
Tijden veranderen
Voor Judith is bloggen ‘a way of live/learn/work’. Voor Marcel is bloggen de laatste jaren moeilijk te combineren met zijn huidige activiteiten als PhD en docent. Duoblog is iets wat je samen doet. Het voelde voor Judith niet goed om alleen bloggend door te gaan op 2beJAMmed. Daarom heeft zij besloten te starten met een nieuw blog: Love2Share.
Op Love 2 Share heeft Judith inmiddels al diverse berichten verzameld die zij op andere blogs heeft gepubliceerd (sommige herschreven), zodat er een portfolio van Judith ontstaat. Love2Share is een beeld van Judith’s professionele ik. Naast blogs over (hoger)onderwijs, leertechnologie en bibliotheken zullen hier ook meer persoonlijke blogs gepubliceerd worden. Minder Zuyd meer Judith.
Einde 2beJAMmed?
Nee, natuurlijk niet., 2beJAMmed blijft gewoon bestaan, hoor. Er zullen vast nog Zuyd-momenten zijn die we daar wil delen. En uiteraard staat 2beJAMmed ook nog open voor gastbloggers.
Dank in ieder geval voor de mooie tien jaar. Voor het volgen, lezen en reacties.
Marcel en Judith
Reactie
Bloggen zou een manier van leven moeten zijn. Waarom lukt Judith dat dan wel en Marcel dat dan niet. Dat is eigenlijk de essentiele vraag van het doorgaan van zo’n duoblog.
Aan de passie, drijvende kracht, structuur en steeds weer pushen van Judith ligt het niet. 10 jaar lang heeft ze in goede en slechte jaren er aan getrokken. In de ‘goede’ jaren kwamen daar de posts of reacties van Marcel ook. In de ‘andere’ jaren kwamen er na een stilte van weken of soms maanden verontschuldigende posts een opleving van een aantal weken of soms maanden en dan weer een stilte. Meestel rond congresbezoeken was er dan een opleving en een schamper bezoek tijdens de start van de PhD maar dat was het dan ook.
Aan het inzien van meerwaarde van zo’n blog ligt het ook niet. Wat een mooie connecties met mensen, wat een waardevolle herinerringen in de posts en belangrijker nog wat een waardevolle schatkamer vol met projecten, ontmoetingen, bronnen. Eigenlijk een must voor iedere onderzoeker. De onderzoeker die Judith van nature is en die Marcel dus nog steeds (blijkbaar) aan het worden is. Maar aangezien dat posts in het onderwijs gebruikt worden is het inzicht van de meerwaarde er ook bij Marcel.
Aan de persoonlijkheid, tja daar ligt natuurlijk het een en ander wel. Alhoewel ook in de ‘goede’ tijden was Marcel niet de gestructureerde, zich een vast moment per dag pakkende, blogger. Ook in die tijden gaf Judith steeds het goede voorbeeld door niet alleen vanuit de emotie te bloggen, maar mooi met bronnen, verwijzingen en de juiste metadatering.
Aan het unieke karakter door het naar elkaar bloggen lag het ook niet, al werd dat lastig toen er heel kort de wens was om in het engels te bloggen vanwege dat dit ‘schrijfervaring zou kunnen opleveren’. Maar ook dat kreeg geen structureel karakter.
Waar ligt het dan wel aan? Het antwoord op deze vraag gaat komen en dan zal er in de toekomst weer of wederom gepost worden op 2beJAMmed. Of het ligt dermate ver af van Marcel dat het bij de afgelopen zeer mooie, zeer waardevolle 10 jaren blijft. De ontstane vriendschappen zullen echter altijd blijven bestaan en het samen “JAMMEN” daarvoor kunt u ons altijd blijven bellen, mailen, appen of reageren op deze blogpost. (Judith krijgt het toch niet helemaal uit haar systeem).
Bedankt!
Judith en Marcel
Hiep hiep hoera voor ons!
Terugkijkend naar de SURF Onderwijsdagen 2019 #OWD19
Hi Marcel,
Wat heb ik weer genoten van deze SURF Onderwijsdagen. Wederom in de Brabanthallen, een toplocatie op reisafstand van Maastricht met heerlijk catering. Volgend jaar weer in Den Bosch! Ik heb veel mensen gezien en gesproken. Wat een verrassing hè dat oud-collega Harry Vaessen er ook was.
Nog even een bloggend terugblik op deze 2 dagen waar ik de volgende sessies heb bezocht:
- Samenscholen of verslonden worden, keynote Christien Bok
- Snel auteursrecht checken in de digitale leeromgeving met de CopyRIGHT-tool
- De ICTO-coach approach
- Fellowship of the learning activity: samen komen tot leeractiviteiten 🙂
- Technologierijke learning spaces in het Nederlandse hoger onderwijs
- Hogeschool Zuyd: migratie van Blackboard naar Moodle
- Keynote Eric Slaats
- Keynote Martijn van Dam over de innovatie bij de NPO
- Wat is een edubadge en wat kan ik ermee?
- Een technorealistische visie op artificiële intelligentie voor leren en doceren
- De i-coach als bruggenbouwer tussen onderwijs & ICT
- Anders kijken, keynote van Paul Smith
De Onderwijsdagen hadden als thema ‘motor voor versnelling’. In welke versnelling zit jij? Moeten we versnellen? Is het vijf voor 12, zoals Christien Bok in haar keynote zei? Ik zie de bedreigingen van de grote platforms, privacy en big data, maar ook kansen. En ik ben me er ook heel erg van bewust dat ik niet alleen voor die versnelling kan zorgen. Versnellen kunnen we alleen samen. Samenwerken en autonomie waren de thema’s die ik uit de de sessies heb gehaald. En waar doen we het in het onderwijs voor? Vanuit welke visie en ideologie werken we in het onderwijs? Draait onderwijs allen om toetsresultaten? Of toch ook om persoons- en beroepsvorming? [lees emeritus hoogleraar orthopedagogiek Luc Stevens].
Christien Bok begon in haar openingskeynote over de publieke waarden (privacy, veiligheid, betrouwbaarheid, gelijkheid, democratische controle) en onderwijswaarden (kwaliteit, toegankelijkheid, keuzevrijheid, bildung) die onder druk staan door de macht van de ‘big five’, Google, Apple, Amazon, Facebook, Microsoft. Deze platforms bepalen veel en weten veel van ons. En hoewel we als privé persoon deze platforms veel gebruiken, is de vraag of we dit als onderwijsinstellingen ook moeten willen. Deze commerciële partijen nemen weinig sociale en maatschappelijke verantwoordelijkheid, iets waar het onderwijs wel voor staat. Ze gebruiken ook eigen standaarden ipv open standaarden. Voor de uitwisselbaarheid en flexiblisering van het onderwijs is het noodzakelijk om samen te werken en open standaarden (zoals SURFconext en Eduroam) te gebruiken. Echter onderwijsinstellingen concurreren (om studentaantallen) nog steeds en zijn erg terughoudend om gezamenlijke afspraken te maken over open standaarden, zoals het EduID. Een goed initiatief en voorwaardelijk als je edubadges wilt toekennen, een interessante ontwikkeling vind ik.
Tijdens de sessie over edubadges heb ik mooie ervaringen gehoord over een aantal edubadge-pilots. Ook hier richten instellingen eigen badgesystemen in en ontwerpen zelf badges, beschrijven ze en reiken ze uit. Ik hoop dat binnenkort gewerkt wordt aan landelijke standaarden (en daarna natuurlijk Europees/international). Ik zie veel edubadge-mogelijkheden voor docentprofessionalisering, maar ook voor bijvoorbeeld de 21st century skills.
Over die publieke waarde sprak ook Martijn van Dam, na jaren politicus te zijn geweest, is hij nu lid van RvB van de NPO. In zijn keynote definieerde hij de publieke waarde als: onafhankelijk, betrouwbaar, pluriform, divers, maatschappelijk relevant, impact, authentiek en meningsvormend. Ook het medialandschap is door technologie en platfomisering sterk veranderd. Televisie kijken individualiseert steeds meer, iedereen kijkt naar zijn eigen apparaat. De NPO wil met NPO Start de televisiekijker steeds meer persoonlijk bedienen. De ‘big five’ hebben veel meer geld en ontwikkelen meer. De NPO moet men minder financiële middelen mee in de vaart der volkeren. Dat betekent veel sneller ontwikkelen. Zie je raakvlakken met het onderwijs en de keynote van Christien Bok? Van Dam riep tot slot bibliotheek, cultuur, media en onderwijs op om elkaar op te zoeken om het publieke domein te versterken om zo de publieke waarde te beschermen.
Niet overal wordt meteen de samenwerking gezocht. Ik was bij een sessie van de copyRIGHT-tool. Dit is een project van universiteiten om hergebruik van auteursrechtelijk leermateriaal goed te regelen. Docenten krijgen met deze tool advies over auteursrechten na het uploaden van leermateriaal in een digitale leeromgeving. De eerste demo zag er goed uit. Ik hoop echt dat ook hogescholen (en mbo) betrokken worden bij verdere ontwikkeling.
Samengewerkt wordt tussen alle mbo-instellingen bij het programma Bruggen Bouwen van Kennisnet en saMBO-ICT. Met pilots wordt de organisatorische inbedding van i-coaches opgezet. Daarnaast is een online scholingsprogramma beschikbaar per rol (veranderkundige, trainer/coach, onderwijskundige, adviseur, technovator) van icto-coaches [zie module onderwijskunde]. Mooi, daar kunnen we in hbo-land ook van leren. Helaas was de sessie van Avans over hun i-coach approach vol. Gelukkig spotte ik een icto-coach in het ‘wild’ 🙂 en heb ik de coördinator ook gesproken.
Goed van hun aanpak vind ik dat ze een profielbeschrijving van een ICTO-coach hebben. Dat deze op basis van ervaringen nog wat aangescherpt moet worden, is logisch. Graag zou ik bij Zuyd ook met ICTO-coaches die voldoende tijd krijgen werken aan de didactische mogelijkheden die Moodle biedt. Want de technische en functionele implementatie van Moodle is afgerond, zo hebben Jannie Sangers en Miriam Goes vertelt tijdens hun sessie.
De afsluitende keynotes van Eric Slaats en Paul Smit waren bekende verhalen, waarover ik al eerder geblogd heb: hier en hier. Dat ga ik nu niet herhalen, alhoewel herhaling wel nodig is voor ons reptielenbrein, aldus Paul Smit 🙂 . Hij zei ook dat ons zoogdierenbrein plezier nodig heeft. Nou dat hebben we gehad bij onze sessie!
Fellowship of the learning activity
We wisten niet wat we konden verwachten tijdens onze sessie. Zouden veel mensen met ons komen spelen? In de ruimte stonden alleen stoelen, dat was niet handig om een spel te spelen. Met medewerking van de organisatie stonden er op tijd 5 statafels. De ruimte was snel gevuld. We moesten zelfs mensen teleurstellen.
Maar wat hebben we genoten van de fellowship. Iedereen deed geweldig mee onder aanvoering van jou, als spelleider.
Wil je meer weten waar het spel over gaat? Kijk dan even op deze pagina over de Fellowship.
Volgend jaar ga ik graag weer naar deze onderwijsdagen. De data 10 en 11 november 2020 zijn hiervoor al geblokkeerd in mijn agenda.
Groet,
Judith