Ja Marcel, jij vroeg me dinsdag nog: “waarom waren wij er niet bij gisteren?” In tegenstelling tot vorig jaar toen wij wel aanwezig waren bij TEDxMaastricht, hadden we dit jaar allerlei excuses om ons niet aan te melden. Stom! We hebben weer wat gemist. Ik ken enkele Zuyderlingen die aanwezig waren. Ik heb hen gevraagd hun ervaringen met ons te delen. Chris Kockelkoren reageerde meteen via mail met onderstaand verslag en foto’s.

Dare – Do – Innovate

TEDxMaastricht 2014 Ideas worth spreading met als thema “I’m possible”.

OUR 2bejammed GUEST: Chris Kockelkoren

Ik heb helaas het dagprogramma niet meer en kan het online ook niet vinden, dus hier zoveel als mogelijk in chronologische volgorde. Na een intro van een leuk bandje (meer niet), begon de eerste spreker:

Frank Miedema (Professor of Immunilogy at UMC Utrecht)
Frank Miedema, onderzoeker, geeft aan dat de financiering van onderzoek anders moet. Society en Research zijn totaal niet op elkaar afgestemd. Onderzoekers zijn alleen bezig met hun financiering die ze krijgen op basis van publicaties (ook afhankelijk van de bladen). Dus wordt niet gekeken naar de kwaliteit van onderzoeken en meer naar productie. In plaats van het onderzoek zelf te waarderen en niet voor vier jaar maar voor langere tijd te financieren, zodat de society ook wat heeft aan de onderzoeken. Ik denk dat dit wel herkenbaar is. Hij heeft onderzoek gedaan naar de kwaliteit van onderzoeken en kwam met een verbijsterend resultaat dat minder dan 25% van alle, in dit geval medische onderzoeken, überhaupt overeind bleven. De rest was niet reproduceerbaar of gaf andere resultaten.

Midas Kwant (High school student)
Een jonge knul die als app-ontwikkelaar zich heeft opgewerkt en groot is geworden. Hij heeft zich de vraag gesteld hoe ben ik hier gekomen. Hij is terug gegaan en kwam tot de conclusie dat het systeem van de lagere school niet bij hem paste. Dat hij er wel komt, moge duidelijk zijn en hij is al “possible”. Wat ik hiervan heb meegenomen is dat ik vind dat het onderwijs anders moet en hij bevestigde dit.

Ismail Ferdous (Photographer)
Ismael nam ons mee in de wereld van de mode en confronteerde ons met de consequenties van keuzes. Met “The cost of Fashion” werden we als verspillende westerse wereld geconfronteerd met de slechte werkomstandigheden in derde wereldlanden. Hij begon met de spijkerbroek van enkele euro’s met korting en toonde daarna de foto’s van de ingestorte kledingfabriek in Bangladesh. Dan ben je even stil. Kortom onze goedkope kleding heeft gevolgen…iemand moet eronder lijden. Hij gaf een levendig verslag van de ramp op basis van foto’s. In dit geval beschreven de foto’s voldoende boekdelen.

Hasmik Matevosyan (fashion researcher and designer)
Hasmik is een dame die hier nog eens een schepje op deed en zij toonde aan dat de prijs laag kan blijven en dat de prijs niet hoeft te worden betaald door slecht betaalde boeren die het katoen leveren, de laag betaalde kledingmakers. 30% van alle kleding is overschot en een gigantisch afvalberg. We worden door de marketing in kleding gepraat die we vaak helemaal niet willen. Zij heeft een verdienmodel bedacht zonder de marketing en de ingecalculeerde overschotten met eventueel lenen van spullen en vooraf een testtraject zodat in de productie de problemen van de kleding zijn verdwenen. Dus alleen maken wat nodig is en gevraagd en wat je aflevert is goed en getest.

Jens  Thies (RT&D Manager at DSM)
Jens bracht een leuk verhaal over de ruimte die niet wordt ingevuld waardoor veel kennis en inspiratie verloren gaat, omdat mensen alleen maar de diepte in gaan. Op de foto zie je drie specialisaties die naarmate de diepte wordt gezocht telkens verder van elkaar komen. De ruimte daartussen zou moeten worden ingevuld om te kijken of overlappende kennis en ideeën niet tot nieuwe inzichten en producten zouden kunnen leiden.

Kadir van Lohuizen (photographer)
Het meest indrukwekkende verhaal was van Kadir. Hij heeft beeldend (foto en video) verwoord een reis vanaf een gevangenis van El Salvador, naar de illegale transporten door Mexico naar het beloofde Amerika. Met risico voor eigen leven heeft hij de afschuwelijke verhalen weergegeven die deze mensen ondergaan. Waarvan ook nog eens een groot percentage de eindstreep niet haalt en sterft of wordt opgepakt en teruggestuurd naar het land van oorsprong waar ze worden geconfronteerd met hun gemaakte schulden en in de criminaliteit geraken omdat ze de gemaakte vluchtschulden niet meer kunnen terugbetalen. De zaal was stil, muisstil…

Janjaap Ruijssenaars (Architect)
Een architect die vooraf onmogelijk gedachte ideeën mogelijk heeft gemaakt. Met behulp van 3D-printing gebouwen gemaakt die met de vroegere technologie als gigantische uitdagingen werden gezien, zijn door de 3D-printers mogelijk geworden). Klein in Groot, 3 Tetris achtige woonhuizen die allemaal dezelfde eigenschappen hebben (noord-zuid en oost-west zicht op twee verdiepingen) en toch op één plek gebouwd. Prachtige designs … wat wordt zijn volgende uitdaging, ik ben in ieder geval nieuwsgierig…

Eric Klarenbeek (Designer)
Een designer die op basis van 3D-printing stoelen ontwierp met als primaire inktbasis: plastics met paddestoelen extracten. Hierdoor mooie meubelen kon ontwerpen waaruit paddenstoelen groeiden. Door zijn techniek wordt niet alleen de grondstoffen-productiecyclus van de meubelindustrie aangepast, maar komt ook leven in het verhaal.

Marcel Mingers (CEO and founder of Extrema Outdoor)
Een leuke afwisseling, maar redelijk verkooppraatje van zijn evenementen. Lang verhaal kort: hij zorgt voor een omgeving waarin mensen hun expressiviteit kunnen tentoonstellen.

Michiel Langezaal (Founder of Fastned)
Een verhaal over elektrische en energie (op basis van zonne-energie) die in de auto-industrie voor een paradigmashift heeft gezorgd. Auto-industrieën die zien dat sportief en elektrisch samen kunnen. Elektrische motoren worden beter (sneller en krachtiger) en zuiniger (meer capaciteit en duurzamer) en meer en betere oplaadpunten (sneller en goedkoper). Oplaadpunten aan huis, zonnepanelen die beter en beter worden. Kortom, de alternatieve energie gaat langzaam maar gestaag de wereld overnemen.

Anna Verhulst (Medicine Student & Winner Pitch contest)
Afvallen…een kwestie van I’m possible. Niet iedere afvalmethode past bij jou en als je zelf niet gelooft in het verhaal wordt het niets. Zij liet een foto van haar zien (bleek achteraf) en een foto van 40 kilo minder. Het rare van haar was dat zij zichzelf nog steeds zag als dat meisje van vroeger met 40Kg meer en niet als dat meisje van nu (slankere versie).

Mick Walvisch (Social Entrepreneur)
Super verhaal over mooie ideeën een JA-EN-denker en geen JA-MAAR-denker. In de afbeelding is duidelijk te zien welke plaats techniek in ons leven neemt en dat we de technologie moeten gebruiken en niet de beperkingen zien. Onzichtbare windmolens, flexibele parkeerplaatsen… helaas dat zijn ideeën niet werkelijkheid worden. We klagen over het feit dat windmolens landschap vervuilen: hij zegt: maak de wieken doorzichtig, zodat ze één worden met het landschap. Geen energiemaatschappij en overheid die met hem meedenkt. Wie ergert zich niet aan het feit dat vele parkeerplaatsen verloren gaan aan slechte parkeerders. Maak parkeergarages die zich aanpassen aan de parkeerder, zodat geen verloren ruimtes ontstaan omdat de lijnen zich aanpassen. Eindelijk iemand die het begrijpt…jammer dat een van de denktankleden van TEDxMaastricht, die in garagebusiness zit (QPark), niets ziet in dit idee; onbegrijpelijk.

Jim van Os (Professor Maastricht University)
Een derde van ons heeft verschijnselen van shizofrenie. Hij nam ons mee naar het innerste van het brein. Hallucinaties, stemmen horen, … zijn vaak verzinselen van het brein. Buiten dat het leerzaam was, confronteerde hij ons met de gevolgen die mensen (zijn zus) daarvan ondervinden. Intelligente mensen die banen verliezen omdat ze niet worden begrepen, terwijl het allemaal anders kan…

Agi Haines (Speculative Designer)
Agi was een beetje een freakshow. Agi heeft Frankenstein als voorbeeld genomen en gekeken of wij ons kunnen verbouwen zodat we ons kunnen verbeteren voor bepaalde zaken. Geïnspireerd door de 3D-printing technieken met eigen cellen. Toch waren er gedachtenkronkels die op zich iets in zich hadden; een natuurlijke versie van pacemaker en nog andere zaken. Is dit de toekomst, ons lichaam aanpassen met natuurlijke 3D-printers en duizenden jaren evolutie overslaan?

Christien Veelenturf (Cyclist)
Een verhaal van een sporter die wordt gevraagd om te trainen om de snelste vrouw ter wereld te worden. Een fiets die nauwelijks ruimte biedt om te bewegen en is afgestemd op allerlei aerodynamische principes. Uiteindelijk de derde snelste persoon op aarde op basis van natuurlijke aandrijving. 110 km/h op een fietsje… mmm. Ze gaat volgend jaar voor een nieuwe poging en nog harder trainen.

Pauline van Dongen (Inventor)
Wearable technology. Kleding waarin technology is opgenomen in het ontwerp. Displays, ledjes, maar zelfs flipflop knopjes die zich aanpassen aan de lichtomstandigheden, waardoor een jurk ’s avonds anders uitziet dan overdag. Ze is op dit moment bezig met kledingstukken die het mogelijk maken om de batterij van de telefoon op te laden… yes… Een prototype (geshowed door een model) is reeds voorhanden. De toekomst maakt in ieder geval veel mogelijk en ze heeft nog veel ideeën. Weg met opladers en accu’s, gewoon je kleren aantrekken en je telefoon meenemen en je hebt nooit meer last van lege batterijen. Duurzaam, modieus en ontzettend handig.

Paul Rulkens (High Performance Expert)
Het outside de box denken en in de happy zone komen… We laten ons veel te veel beperken door regeltjes zodat we niet meer outside de box denken en in de happy zone komen. Laat je niet beperken door regels en kaders maar probeer daarbuiten te stappen, want vaak zijn de regels en kaders makkelijk op te rekken.

Rutger Bergmans (Writer at De Correspondent)
Free money for everyone. Wat een mooie gedachte. Hij denkt dat we een betere wereld krijgen als we iedereen gratis geld geven. Geef een zwerver vijf duizend Engelse ponden en zeg: “Doe ermee wat jij wil, no strings attached”. Dit was een experiment met 10 Londense zwervers. Tot ieders verbazing hadden de meeste na een half jaar maar enkele honderden uitgegeven. 7 van de 10 hadden een dak boven hun hoofd of waren er mee bezig. Hun leven was gewijzigd. Op de standaard vraag van de burgemeester: “Wat heeft dit nu gekost”, kon worden beantwoord met: “50.000 pond” en daarmee zijn 10 mensen volledig veranderd en kosten ze op andere plekken veel minder, waardoor dat weer geld oplevert. Kortom als de eindbalans wordt opgemaakt levert gratis geld weggeven ook weer geld op. Op de vraag: “zou je minder werken als je gratis geld kreeg” bleek het standaard antwoord te zijn: “ik niet, maar anderen denk ik wel..”

Tussendoor kwam een 14-jarig meisje die de zaal inspireerde met het maken van complimenten, een beetje naïef en toch ook weer goed. Geef een complimentje per dag aan onbekende of bekende en de wereld wordt beter. Dit werd door haar ook in praktijk gebracht door de zaal te onderwerpen aan een proef. Geef een onbekende naast je een gemeend compliment en kijk wat het met de ontvanger doet. Jane McGonical heeft dit ook al verwerkt in een game (Cruel2bkind), dus het idee is op zich niet nieuw. Door goede dingen te doen kun je anderen verslaan, gaming makes a better world 🙂 .

Afsluitend kan worden gesteld, dat ik in ieder geval ben geïnspireerd. Maar heb ook weer mijn netwerk kunnen bijhouden en uitbreiden.
Groet,
Chris Kockelkoren

Nablog 26-10-2014
Klik hier voor de playlist van TEDxMaastricht 2014