Site-archief
Het avontuur anamnese en serious gaming!
Belofte maakt schuld Judith!
De drie fysiotherapeuten hebben hun BLOG over hun avontuur in de Serious Gaming wereld ingeleverd! Een avontuur met vervolg, want later deze week komen er twee nieuwe kandidaten die een tweede deel gaan beleven in het avontuur: Serious Gaming binnen de Fysiotherapie Zuyd.
Enjoy!
Aan ‘m Game Ze!
Het einde van het door Marcel Schmitz zo mooi genoemde avontuur is helaas in zicht gekomen. Graag zouden we nog een keer onze ervaringen op papier willen zetten.
Kom je als drie fysiotherapeuten in opleiding met het idee om een DVD te maken, om de studenten een gestructureerde anamnese (= het eerste vraaggesprek voorafgaande aan het eerste onderzoek tussen therapeut en patiënt) te leren. Maar hoe zet je nu een goede DVD in elkaar zonder verstand van techniek?! We zijn daarom opzoek gegaan naar iemand die ons hierbij kon helpen en zijn bij Marcel Schmitz terecht gekomen. Marcel kwam met het idee een serious game te maken, waarbij er grote vraagtekens boven ons hoofd kwamen te hangen. Want wat was nu precies een serious game?! Het begon inderdaad met een saaie passieve ouderwetse DVD, maar Marcel bracht ons snel van dit idee af en maar goed ook…!
Vooraf hadden we gelukkig al veel voorwerk gedaan. We hadden ons verdiept in de literatuur over de anamnese en bijbehorende aspecten. Niet alleen de vorm van het product was belangrijk, maar ook de inhoudelijke achtergrond. Door het verdiepen in de literatuur en het afnemen van een vijftal interviews aan fysiotherapeuten, hebben we vastgesteld welke aspecten er zeker in het onderwijsproduct verwerkt moesten worden. De te leren aspecten zijn:
- Het in kaart kunnen brengen van de klacht
- Het naar voren halen van de tijdslijn
- De invloed van de klacht op de patiënt
- De medische voorgeschiedenis en medicatie
- Communicatieve vaardigheden
- Het ICF- model* en RPS- formulier**
* Het ICF- model, staat voor International Classification of Functioning, Disability and Health. Deze classificatie is een middel om het functioneren van mensen te beschrijven met de factoren die daarop van invloed zijn.
** Het RPS-formulier staat voor Rehabilitation Problem-Solving. Dit is een formulier gebaseerd op de ‘International Classification of Functioning, Disability and Health’. Het RPS- formulier is een instrument waarmee (para)medici een patiëntprobleem kunnen analyseren en de specifieke problematiek in relatie leggen met de patiënt en zijn beperkingen.
Nu was de vraag alleen: welke vorm krijgt de serious game? Die vraag was nog niet zo 1,2,3 beantwoord. Hiervoor zijn heel wat brainstormsessies en discussies aan vooraf gegaan.
Na een ochtend discussiëren kwam bij ons allemaal de stoom uit de oren, zo erg dat Marcel aangaf dat het verstandiger zou zijn om een pauze in te lassen. Na de pauze zouden we vervolgens een start maken met het maken van een prototype. Zo zijn we ’s middags aan de slag gegaan met pen en papier en was ons eerste prototype aan het einde van de middag een feit. We hadden een spel gemaakt waarin iedere speler een aantal karakteristieke eigenschappen kreeg en je door middel van vragen, opdrachten en informatie, je erachter kon komen welke eigenschappen je medespelers hadden. Het spel was leuk om te spelen, maar niet zodanig dat we tevreden waren.
Er miste namelijk nogal wat spelelementen. Deze spelelementen zijn we te weten gekomen, door een presentatie bij te wonen van Jeroen Alessie (docent fysiotherapie en multimediadesign aan de Avans Hogeschool). We hebben het prototype destijds ook met Jeroen besproken en hij gaf aan dat het te zeer gericht was op fysiotherapie. Ook miste het spel een aantal elementen, zoals: competitie kunnen aangaan met je medespelers, feedback, intrinsieke en extrinsieke motivatie. We zijn dus toen maar weer verder gaan brainstormen over andere spelvormen, maar hebben het eerste prototype in gedachte gehouden. Hierdoor zijn weer een aantal discussies tot stand gekomen. Moesten we nu kiezen voor een spel binnen de context van fysiotherapie of juist buiten deze context, maar wel met dezelfde ‘te leren aspecten’?
Uiteindelijk was het spel ‘buiten de context’ nog te hoog gegrepen en zou de tijd onze grootste vijand worden. We zijn daarom verder gegaan met de ontwikkeling van ons prototype wat we al hadden liggen. Hierbij hebben we zo goed mogelijk geprobeerd de spelelementen te verwerken. Na veel knippen en plakken hebben we uiteindelijk toch een mooi eindproduct kunnen afleveren. Hieronder zie je het uiteindelijke product.
Ondanks vele discussies, knelpunten en dwarsbomen, zijn wij heel erg tevreden met ons eindproduct en willen we graag nog een aantal mensen bedanken. Dit zijn:
- Marcel Schmitz: ICTO adviseur serious gaming, voor de begeleiding tijdens het ontwikkelen van de serious game.
- Anita Stevens: afstudeerbegeleidster, voor de goede begeleiding tijdens het afgelopen jaar.
- Jeroen Alessie: voor de nodige tips over serious gaming.
- Alle testpersonen, voor het testen van de serious game en het leveren van feedback.
Groetjes,
Sandra Heuijerjans, Linda Jacobs en Maartje Caubo
Anamnese (Spreek uit: Aan ‘m! Game Ze)
Hoi Judith,
Grijns, goede blogposts van je de laatste tijd. Een beetje rebels, voldoende strijdbaar en gelijk dat je hebt! Kan alleen maar zeggen dat je gelijk hebt! Ik wil in deze blog weer even terugstappen naar het student/docent niveau en je vertellen over mijn avonturen met 3 fysiotherapie studenten. Maartje, Linda en Sandra zijn al een aantal weken met me bezig om te bouwen aan een onderwijsproduct voor de opleiding fysiotherapie. Voor hun een afstudeeropdracht, voor mij een mooie uitdaging!
Ze kwamen voor een interactieve DVD, maar we gaan er een Serious Game van maken. Wellicht in een later stadium zelfs met kinect georienteerde digitale ondersteuning. Maar vooraleers eens vanuit een bord/kaartspel. Dit spel moet dan als model/ontwerp dienen zodat we een aantal keren kunnen playtesten. Eigenlijk precies zoals Jeroen A. het voorschrijft 😉
Het heeft overigens even geduurd eer dat we zover waren. Na een aantal praatsessies over het onderwerp van de dames (De anamnese: het eerste vraaggesprek voorafgaande aan het eerste onderzoek tussen therapeut en patient) en na het vaststellen van de ‘te leren elementen’ (communicatieve vaardigheden, plus de onderdelen/volgorde van anamnese) zijn we gaan brainstormen. De dames hadden zich voorbereid, maar het bleek wel dat de beelden nog uit elkaar lagen. Het verliep daarom best stroef. Na de middagpauze hebben we het anders aangepakt. We hebben onze ideeen tot op dat moment verzameld en zijn gewoon ‘opdrachtkaartjes’ gaan maken. Met die kaartjes hebben we gespeeld en al spelende werden de beelden duidelijker, maar wellicht nog belangrijker, tijdens het spelen kwamen we steeds dichter bij 1 beeld. We zijn er nog niet, maar we hebben wel stappen voorwaarts gemaakt. Een eerste prototype van een bord hebben we ook al gemaakt. Zie hieronder:
Je ziet hier een volledig bord met vier spelers. De hoeveelheid spelers hebben we nog niet vastgesteld en alles is in conceptuele fase, kortom work in progress, maar toch leuk om al te delen. De doelgroep zijn eerstejaars studenten fysiotherapie, maar we willen het spel zo maken dat het ook uit te breiden is met kaartsets voor ouderejaars studenten of specialismen indien gewenst. Iedere speler heeft een profiel met eigenschappen (denk aan geslacht, leeftijd, beroep, hobbys, achtergrond) en 4 formulieren (ben de afkorting kwijt) die gebruikt worden in de praktijk bij de anamneses. Op deze formulieren kan een beeld gevormd worden van de patient. Voor jezelf zijn die al ingevuld. Het is juist de kunst om die voor de drie anderen in te vullen. Daarnaast moet je proberen te raden welke profielelementen de anderen hebben. Hoe meer je te weten komt hoe beter.
Je komt meer te weten doordat je kaarten blijft rapen. Er zijn vijf stapeltjes. Je begint bij de rode (bijvoorbeeld 3 beurten), daarna loop je door de blauwe stapels heen (bijvoorbeeld 3 van de eerste, 1 van de middelste, 3 van de laatste) en tenslotte ga je naar de groene stapel (ook bijvoorbeeld 3 beurten). De kleuren vertegenwoordigen de kop, romp en staart van het anamnese proces. De romp is groter omdat daar het meeste informatie is te halen. De middelste blauwe kaarten zijn bijzondere kaarten. Ze veroorzaken een wending in het gesprek, of geven extra informatie die stoort. Het is aan de dames om de kaarten in te vullen op basis van eigen creativiteit, gesprekken met experts uit het vakgebied etc. Maar ze waren al erg creatief tijdens onze oefensessie!
Er zijn verschillende soorten kaarten. Kaarten met kennisvragen, kaarten met opdrachten voor jezelf, kaarten met opdrachten voor een ander, kaarten die je van te voren moet geven aan een andere speler. Je snapt dat we nog moeten kijken hoe we de puntentelling gaan doen en welke varianten er allemaal zijn. In deze fase is het nog ‘zo creatief mogelijk’ zodat we dadelijk kunnen simplifyen.
Leuk he! De dames werken nu de wetenschappelijke onderbouwing van de onderdelen door en proberen zoveel mogelijk opdrachten, vragen en extra informatie te verzamelen voor op de kaartjes. Mijn opdracht is om te werken aan de game-engine. Ik popel om weer te playtesten zodat we een volgend bord kunnen presenteren.
Het is weliswaar niet zo ver van de werkelijke wereld als de Hindoegame voor fysio’s van Jeroen A. maar ik ben erg benieuwd of we de volgende stappen kunnen nemen. Alhoewel de dames erg nieuwsgierig zijn naar beelden van Jeroen’s game. En ik kan ze natuurlijk weer nergens vinden? Heb jij ze nog ergens?
In ieder geval is al je commentaar welkom!
Groet Marcel
2 BE JAMMED 