Ha Judith,

Betere namen heb ik nog niet en het is ook eigenlijk niet aan mij om de namen van de spellen te bedenken, maar vandaag ben ik bezig geweest met twee start/brainstorm sessies bij het maken van spellen die uiteindelijk moeten leiden tot een digitale variant.

Allereerst ben ik binnen het project Voor Elkaar bezig met het bedenken en laten bouwen van een online ervaringskenniscentrum. Met een afstudeerder kijk ik welke gamification methodieken er zijn om binnen die omgeving ouders te stimuleren om een bijdrage te leveren, oftewel hun ervaringskennis te delen. Vanochtend hadden we onze eerste (van drie) sessie waarin dat we na focusgroepgesprekken en een literatuurstudie een ontwerp gaan maken van het spel. Of beter gezegd we gaan een (paper) prototype maken van het spel. Het gaat zich over een onderzoek naar gamification, kortom hoe kan ik spelelementen gaan gebruiken in het systeem of in het proces van het delen van ervaringskennis. Maar om met ouders hierover te praten is zo’n paper prototype belangrijk. Tevens ook voor het ontwerpproces an sich. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat we een serious game aan het maken zijn, die door ouders op het moment dat ze bij elkaar komen bij bijvoorbeeld congressen, te gebruiken is. En waarmee dus offline mensen geholpen worden om kennis en ervaringen te delen.

Niels gaat nu een eerste versie knippen, plakken, knutselen op basis van de opgestelde requirements geïnspireerd op Rummikub, kwartet en de 1000 blank cards game met een centrale kennisdata-bank in het midden.

Een eerste schets van mezelf. Ik ben erg benieuwd naar de eerste versie van Niels. Daarover later meer. Maar dat was het niet voor de maandag.

’s Middags had ik een overleg met collega Rianne van Ergotherapie, Marieke en Christianne twee ergotherapiestudenten en Irene Mols ervaringsdeskundige op het gebied van Cystic Fibrosis (CF). Ook dit was een eerste stap op weg naar een spel. De studenten hadden interviews gehouden met patiënten en familie om te komen tot een spel/digitale ondersteuning voor het spel. Voor de sessie was het doel nog niet helemaal duidelijk: awareness, self management, geld ophalen voor de stichtng, social support, allemaal besproken opties. Uiteindelijk zijn we er in onze brainstorm op uitgekomen dat het een spel moet zijn voor een kind in de leeftijd van de basisschool waarbij het kind geholpen wordt om vanuit de gedachte van wat wel kan, kleine haalbare doelen te stellen en waarbij de omgeving (ouders, school, vriendjes, familie, clubs, maar ook therapeuten, zorgverzekeraars en wellicht zelfs ‘sponsorende bedrijven’) geïnformeerd wordt over de stappen die het kind neemt (ook met betrekking tot CF) en waarbij het kind volgens de methodiek van … (naam vergeten, maar daar gaan de dames over) met behulp van plaatjes en foto’s, geholpen kan worden aan doelstelling, stappen planning, maar zeker ook “wat kan mij daarbij helpen” en waarbij die hulptroepen geholpen kunnen worden door inzicht te geven in de situatie, in de wensen en wellicht in mogelijke acties die zij kunnen uitvoeren om het kind te helpen zonder de regie af te pakken.

Vanuit een spelgedachte laten we ons inspireren door theSims, FLUXX, Kamergotchi the American Horsepower Challenge en natuurlijk SuperBetter. De dames zijn aan de beurt en ook dit is maar een eerste schets van mijn idee van de view voor het kind.

De dames gaan ook een paper prototype maken, zodat we het kunnen spelen om er van te leren. Ik ben erg benieuwd en zal je op de hoogte houden!

Groet Marcel