Hi Marcel,

In het voorjaar heb ik meegedaan aan een blogkermis over Social Learning georganiseerd door @joitskehulsebosch. Nu heeft een andere ‘losmaker‘ @jokeva (Joke van Alten) het initatief genomen voor een blogkermis over ander thema waar ik zo in geloof: Online Kennisdelen.

Het onderwerp is: hoe deel jij online jouw kennis en ervaringen? We hebben het allemaal over het belang van DoenDenkenDelen en kennisdelen, ook online, maar wie doet het nu werkelijk? En als je het niet doet, waarom doe je het dan niet? En als je het wel doet, op welke manier dan en wat is het effect? Of misschien zie je om je heen mooie voorbeelden van organisaties die online kennisdelen faciliteren.

Wat is een blogkermis ook al weer?
Een blogkermis (of blog carnival) is een verzameling postings rond een thema met als doel een aantal bloggers bij elkaar te brengen. Iemand start een onderwerp, en daarop wordt door verschillende bloggers binnen een bepaalde tijd geantwoord in de vorm van een posting. Meestal met link naar die originele oproep, en na verloop van tijd worden de postings verzameld in een overzicht.

En uiteraard weer dit plaatje bij de blogkermis 🙂

Het was in het jaar 2009 dat ik Helene Blowers, bekend van Library Things, zag en hoorde tijdens U game U learn. Social media was in opkomst. Het intrigeerde me. Ik was in die tijd part-time bibliothecaris en part-time ICTO-adviseur bij een hogeronderwijsinstelling in het ‘Zuyden’ van het land. Opsporen van informatie en dat delen deed ik al als bibliothecaris, zoeken en delen zat en zit in mijn genen. Wist ik in de jaren 80 waar mijn klanten (docenten en studenten) mee bezig waren dan attendeerde ik hen met een kopieetje van een tijdschriftartikel of aankondiging van een nieuw boek in hun postvak. Ik zag wel dat dit met web2.0 ook anders kon.

Het organisatieonderdeel waar het ICTO-team en de bibliotheek bij hoorden was gericht op leren en innoveren en kennisdelen in netwerken. Wij experimenteerden met een groepje collega’s met de 21eDingen van SURF (de vertaling van LibraryThings maar dan gericht op het hoger onderwijs). Ik was enthousiast. Ik experimenteerde met diverse tools: Blogger, Netvibes, Hyves, Twitter. Startte een duoblog met een collega. Van mijn leidinggevende kreeg ik de ruimte om dat verder uit te bouwen. De data van 21 eDingen kregen we van SURF en dat was de basis voor onze eigen Dingen@Zuyd. Trainingen en workshops werden georganiseerd. De gratis versie van Yammer werd geïntroduceerd.

Op enkele believers na werd het geen groot succes. Tijd, ruimte en urgentie ontbrak.

Als verbinder en kennisdeler ben ik social media blijven gebruiken. Ik gebruik mijn blogs, Twitter, LinkedIn, Scoop.it om informatie en kennis te delen over mijn activiteiten als adviseur ict en onderwijs. Ik blader de tijdschriften niet meer door maar scroll ik door mijn RSS-krantje Feedly. Zo deel ik wat ik interessant vind op mijn vakgebied open en online. Je kunt me ook een content curator noemen. Ik deel informatie met een bepaald publiek in gedachten. Zo heb ik Scoop.it met topics ‘leren en innoveren’, ‘icto’, leertechnologie’, en ‘bibliotheekinspiatie’. Soms voeg ik er iets van eigen inzichten toe, maar meestal gebruik ik hiervoor dit duoblog 2beJAMmed.

Mijn collega’s volgen niet alles wat ik allemaal open en online deel 😉 . Binnen mijn organisatie gebruiken we andere tools om deze informatie en kennis te delen. Wekelijks attendeer ik mijn collega’s via een Nieuwsflits, een nieuwsbrief via de e-mail. Korte berichten over ict in het onderwijs: praktijkvoorbeelden van binnen en buiten de organisatie, tips over leertechnologie, interessante publicaties over onderwijsontwikkeling/blended learning etc. Veelal verwijs ik dan naar één van de andere blogs/websites van het I-team, zoals ons ICTO-blog en Dingen@Zuyd.

Heel vaak hoor ik in mijn organisatie dat we meer moeten kennisdelen. We vinden elkaar moeizaam. Zoveel mensen zijn met vergelijkbare initiatieven bezig, die misschien meer effect bereiken als ze de krachten zouden bundelen. Maar we weten het niet van elkaar. Het belang van learning communities wordt onderkend. Het is zelfs één van de pijlers van de visie van mijn club. Echter volle agenda’s bemoeilijken f2f (learning) communities. In mijn masteronderzoek heb ik bij een opleiding onderzocht of ict ondersteunend kan zijn bij het online samenwerken en online kennis delen in communities. De meeste docenten uit mijn onderzoek zagen nog geen mogelijkheden en kansen om met sociale media open kennis te delen en het online samenwerken te ondersteunen. De docenten gaven aan dat het gebruik van sociale media (Twitter en Facebook) nog veel als privé activiteiten gezien worden. Om op de hoogte te blijven van nieuwe ontwikkelingen gebruikt eenderde van de docenten sociale media (vooral LinkedIn). Het online delen van kennis of ideeën gebeurt relatief weinig, een ruime meerderheid zegt dit nooit via internet te doen.

Wil je als organisatie slimmer samenwerken, over muren van opleidingen/dingen en organisatie online kennis en ervaring uitwisselen dan moet *imho* sociale technologie ook gemakkelijk beschikbaar zijn. In mijn organisatie is dat nog niet. Onze intranetomgeving is ingericht als een kennisbank en niet als een platform voor interactie. Hiervoor gebruiken collega’s die er behoefte aan hebben (de gratis versie van) Yammer.

Toch is de laatste maanden wel iets aan het veranderen. Het belang van online kennisdelen wordt steeds vaker onderkend. Ik word bij diverse initiatieven gevraagd om mee te denken hoe online samenwerken en kennisdelen gestimuleerd kan worden. Het houdt natuurlijk niet op bij het beschikbaarstellen van OneDrive of het aanmaken van een Yammergroep. De praktijk is weerbarstig. Kennis delen kost tijd. Tijd die collega’s er nu (nog) niet aan spenderen. De urgentie of ambitie is blijkbaar nog niet dringend genoeg? Of handelingsverlegenheid is nog te groot?

Ik blijf de steentjes toch wel gooien. Kringen vormen zich dan vanzelf.
Wie weet dat deze rimpelingen toch dingen in beweging zetten …

Mijn bijdrage aan de blogkermis toegevoegd aan de Losmakersgroep op LinkedIn