Beste Asiong, beste Judith,

In mijn zoektocht naar hoe we games kunnen inzetten in de gezondheidszorg ben ik presentaties aan het bekijken van het games 4 change festival . Het mooie van dit sort presentaties is dat je niet weet wat je krijgt voordat je er aan begint. Soms gaat je hart sneller kloppen, maar in dit geval stond het stil. Volgens mij is de hele zaal stil. Ik in ieder geval wel…

Een bijzonder verhaal over Joel en zijn ouders die afgelopen maart gestorven is aan kanker. De ouders van Joel zijn op een bijzondere manier omgegaan met het jarenlange ziekte proces van Joel. Namelijk door het maken van een game waarbij de ‘speler’ ervaart wat het betekend om zo’n proces door te maken.

Dit spel komt binnenkort uit op de OUYA (een spelsysteem vergelijkbaar met de Wii of XBOX alleen gebaseerd op onafhankelijke game ontwikkelaars) en lijkt me interessant om te blijven volgen. Tijdens de productie van het spel heeft een filmploeg een documentaire gemaakt over de makers.

Ik zal dit blijven volgen en jullie op de hoogte houden. Mocht je ergens een half uurtje hebben, hier is de lezing die een van de makers heeft gemaakt tijdens de games for change conference

De website van de game: http://thatdragoncancer.com/
De website van de documentaire over de game: http://www.thankyouforplayingfilm.com/

Groet Marcel

********************

13/01/2016 verscheen Review: persoonlijk rouwverhaal wordt gamekunst in That Dragon, Cancer op Nu.nl met onderstaand filmpje waardoor je een indruk krijgt hoe deze game is vormgegeven. Conclusie van de recensent

That Dragon, Cancer hoeft zich niet te bewijzen. Als Ryan en Amy Green deze vorm van expressie nodig hadden om de dood van hun zoon te verwerken, dan is dat bestaansrecht genoeg. Toch bewijst het dat games ook voor dit soort verhalen een geschikt medium zijn. That Dragon, Cancer spelen is niet leuk, niet uitdagend, niet spannend, maar wel ontroerend. En door zijn vorm ontroerender dan wanneer hij zou zijn gegoten in filmvorm of literatuur.

Tegelijkertijd behandelt het de dood op een andere manier dan games normaal doen. De belangrijkste gameconventie wordt op zijn kop gezet. Dood is het gegeven, herhaalt moeder Amy in haar dagboeken. Iedere speler die aan That Dragon, Cancer begint, kent het einde al.

Toch viert de game juist het leven: de herinneringen aan een jong mens met een houdbaarheidsdatum. En dat is een voor games ongewone, maar best wel fijne boodschap.