Ha die Marcel,

Een flauw (of eigenlijk toch niet 😉 ) grapje van mijn zoon als ik de afgelopen maanden zei dat ik aan mijn paper moest werken. Hij vroeg dan naar het zout 😉 Maar eindelijk heb ik vandaag dan het concept verspreid onder enkele feedbackgevers. Je hebt m nu ook in je mailbox. Ik ben benieuwd wat je er van vindt.

Mijn paper gaat over social learning of sociaal leren in goed Nederlands ;). De laatste week bleven er maar tweets en blogs verschijnen rondom het onderwerp van mijn paper. Ik kon wel blijven lezen en schrijven, maar op een gegeven moment moet je dus gewoon stoppen met lezen/leren en gaan schrijven. Een leermomentje 🙂 Het schrijven van mijn paper kostte me (daarom?) enorm veel tijd. Ik vond het erg leuk om met het onderwerp bezig te zijn. Alleen het format ‘paper’ vind ik een keurslijf. Ik blog liever :). Ik ben benieuwd of ik aan alle beoordelingscriteria heb voldaan. De komende week de feedback verwerken, de APA op punten en komma’s controleren en dan via Ephorus inleveren :).

Met veel belangstelling heb ik afgelopen week de afscheidsrede van Robert-Jan Simons gelezen. Deze hoogleraar ‘didactiek in digitale context’ rept in zijn afscheidswoord niet over ICT maar over mindshifting. Zoals ik op de blogs van Esther van Popta en Wilfred Rubens kon lezen gaat leren volgens Robert-Jan Simons uiteindelijk om personaliseren en differentiëren. En daar gaat de discussie in mijn paper ook over. We kunnen wel vinden dat technologie invloed heeft op onze manier van leren en samenwerken, maar hoe zit dat met de veranderingsgezindheid van onze docenten? Gisteravond las ik nog een kritisch blog op The Lecture Seat (een voor mij nog onbekend blog over onderwijsinnovatie van enkele jonge vrouwen. Top!) over de hypebubble omtrent digitale onderwijsinnovatie met de boodschap: Keep your head cool. Eigenlijk ook een beetje de draai die ik in mijn paper geef in de afsluitende discussie. Aandacht voor de menselijke kant voor de docent als lerende professional. Het blog op The Lecture Seat verwijst naar interessante literatuur van technologie-critici die ik de moeite waard vind om nog eens te lezen. Altijd goed om niet alleen de voorstanders te volgen.

Robert-Jan Simons benoemt verschillende vormen van mindsets. In mijn paper ga ik verder niet in op de verschillende soorten mindsets die hij benoemd. De meeste bekende theorie is die van Dweck en haar collega’s waaronder Liedtka. Zij verdelen mindsets in een fixed en growth mindset. Hierover heb nav mijn breinleren-workshop al eens over geblogd.

Mensen met een fixed mindset geloven dat intelligentie en kwaliteiten niet ontwikkelbaar zijn, dat het zinvol is om niveaus van presteren te voorspellen op basis van de vaste eigenschappen en dat erfelijkheid in hoge mate bepalend is voor verschillen in intelligentie. Mensen met een groei mindset daarentegen gaan er van uit dat intelligentie en kwaliteiten ontwikkelbaar zijn, dat je door leren en denken je intelligentie en kwaliteiten kunt ontwikkelen en dat erfelijkheid slechts een deel van de variantie in intelligentie verklaart en bepaalt.
Bron: Mindshifting / Robert-Jan Simons

Misschien zouden we willen dat dat docenten alleen een growth mindset bezitten, maar dat is niet zo. Daarom moeten we bij onderwijsinnovatie echt rekening houden met mensen die niet willen en durven. Het niet durven, wat volgens Robert-Jan vaak wordt onderschat, kun je overwinnen door te oefenen in veilige situaties en het werken aan zelfvertrouwen. Erno Mijland had de adviezen die Robert-Jan Simons uit de literatuur heeft gehaald op een rijtje gezet. Ik neem ze even klakkeloos over (iets wat in mijn paper niet mocht ;))

Trouwens, ook voor mijn mede-studenten MLI is de bijbehorende website van Robert-Jan Simons visieopleren een interessante bron vol waardevolle literatuurverwijzingen.

Toen ik in mijn buitenboordbrein grasduinde kwam ik nog een blogpost van mezelf tegen over krachtig samenwerking. Iets waar het bij Social Learning ook om draait. Onderstaand model van Liedtka brengt in beeld hoe je jezelf (heel veilig) in de vicieuze cirkel kunt houden of hoe je er uit kunt breken en terecht kunt komen in de virtuoze cirkel.(bron: @Breinwerk: actief leren in organisaties)

Simons zegt in ook zijn conclusie:

Bij leer- en verandertrajecten is het belangrijk om goed rekening te houden met individuele verschillen en fasen in het leren en veranderen….. Meer aandacht moet uitgaan naar het collectieve leren en de wederzijdse relaties tussen individueel leren en collectief leren.

En zo is het cirkeltje rond 🙂

Kerstgroet,
Judith