Op mijn Win&Groei kalender stond gisteren een mooie vraag:

Op de achterkant stond:

Je weet wat je wilt en je gaat als een trein maar dan liggen er een paar bielzen op de spoorlijn. Je wordt gedwarsboomd, je wordt door die houtstammen gefrustreerd. Die zijn eventjes of voor altijd sterder dan jij. Je trein stopt. En nu? Je kent je zelf (een beetje), hoe handel je doorgaans? Enkele voorbeelden, welke passen bij jou en welke hebben het meeste baat? Zie je een patroon?

θ

Je kapt er mee. Je springt van de trein en wandelt naar huis. Je geeft de bielzen de schuld.

Θ

Keer op keer rijd je op volle kracht in op de bielzen, ook al verroeren die niet.

θ

Heel kalm blijf je wachten in de hoop dat de bielzen vanzelf verdampen.

θ

Je bekijkt je situatie filosofisch en eventueel met humor, je schrijft er een verhaaltje over, bedenkt een mop.

θ

Je kiest een nieuwe bestemming en zet de oude die geblokkeerd is op je spaarlijst.

θ

Je huurt een auto en legt het traject verder af op het weggetje langs de spoorlijn

Wat doe jij?

Als je zo’n vraag als een metafoor benadert dan lijken sommige oplossingen voor de hand liggend en andere niet slim. Tja, wat doe ik? Ik denk dat ik regelmatig ‘keer op keer in volle kracht op de bielzen rij’; helpt niet veel hè? Ik probeer zeker de humor ervan in te zien en zo nu en dan een blog er aan te wijden. Maar wellicht is het slimmer om mijn reis via een ander spoor verder te zetten?

Het zet me weer aan het denken.
Judith