Zuyd Innoveert! #ZuydIn
Hoi Marcel,
Op 13 december vorig jaar was ik bij de geboorte van het onderwijsinnovatieprogramma Zuyd Innoveert. Tenminste zo voelde de eerste bijeenkomst van de expertgroepleden voor de programmamanagers Dominique Sluijsmans en Marcel van der Klink. Het was dus goed dat ik beschuit bij me had, wel zonder muisjes maar met JAM 🙂 Waarom ik dat bij me had?
In de uitnodiging voor deze bijeenkomst werd ons gevraagd iets mee te nemen wat we innovatief vonden. Ik heb een beschuitrol meegenomen vanwege de briljante inkeping. En het meegebrachte potje aardbeienJAM stond natuurlijk symbool voor ons 2beJAMmed-blog. De manier waarop ik hier mijn kennis deel, is binnen Zuyd innovatief te noemen.
Dominique en Marcel noemden ons, expertgroepleden, ambassadeurs van het programma. Ik heb gevraagd of ik als ambassadeur ook mocht bloggen (tja) en het mocht (hoera).
Zuyd Innoveert! Wat is het?
De doelen die Zuyd wil realiseren zoals beschreven in het programmaplan:
- Het leveren van een aantoonbare bijdrage aan de daadwerkelijke verbetering en vernieuwing van het onderwijs van Zuyd.
- Het ontwikkelen, expliciteren en breed toegankelijk maken van expertise op het vlak van onderwijsinnovatie waardoor deze expertise op meerdere plekken binnen Zuyd inzetbaar wordt.
- Het creëren en onderhouden van een Zuyd-breed netwerk/netwerken van innovatoren.
- Het stimuleren van interesse in en enthousiasme voor de vernieuwing en verbetering van ons onderwijs bij alle geledingen binnen Zuyd.
Mooie doelen die men wil realiseren rondom de vier thema’s:
- toetsing;
- studievoortgang/studierendement;
- leren in/voor de professie;
- leren met behulp van nieuwe technologieën.
Meer informatie over het programma is te vinden op Infonet [alleen binnen Zuyd beschikbaar]
Een prima initiatief van ons College om 4 jaar lang financiele middelen ter beschikking te stellen voor een extra impuls voor onderwijsinnovatie. Immers de primaire verantwoordelijkheid voor onderwijsinnovatie ligt bij de 10 faculteiten van Zuyd.
In het programma is ruimte voor faculteitsbrede macroprojecten (max 12 maanden) en microprojecten voor individuele docenten. Als expertgroeplid van het thema ‘leren met behulp van nieuwe technologieën’ ben ik samen met Chris Kuijpers en Frans Jacobs verantwoordelijk voor het beoordelen van de projectvoorstellen binnen dit thema en evt. aanvullende adviezen te geven. Daarnaast wordt er van ons verwacht “een bijdrage te leveren aan de verspreiding van de kennis die met de projecten wordt opgedaan”, dat lijkt me niet zo’n probleem voor mij 😉
Ik hoop dat vele microprojecten door docenten ingediend worden, op het gebied voor leren mbv nieuwe technologieën natuurlijk. Wij zijn betrokken bij diverse innovatieve docenten die social media integreren in hun onderwijs, aan de slag gaan met web2.0 tools of game-elementen in hun onderwijs integreren. Ik zal ze zeker attenderen op dit initiatief: format+microprojecten
Het is geweldig dat aandacht en financiële middelen voor innovatie beschikbaar komen. Maar waarom niet wat innovatie, gamification in het programma zelf inbrengen? Bijvoorbeeld de microprojecten presenteren in een jaarlijks symposium (kennisdelen) in de vorm van een battle? Waarbij de faculteitsdirecteuren aanwezig moeten zijn. Met als beloning een reisje naar The Educause? of De Onderwijsdagen? Zouden docenten hier niet meer door geïnspireerd en gestimuleerd worden dan door de €3.000,-? Het is maar een idee 😉
Lees ook wat Wilfred Rubens hierover schrijft n.a.v. A simpler way to get employees to share van Michael Schrage (ken jij zijn boek Serious play ?)
Uiteraard vind ik dat communicatie over en binnen dit programma in een open en inspirerende werkomgeving zou moeten plaatsvinden (en niet via mail). Daarover heb ik binnenkort met Dominique en Marcel een afspraak 🙂 Wordt vervolgd.
groet,
Judith
Geplaatst op 8 januari 2013, in Didactiek, eLearning en getagd als innovatie, Zuyd, ZuydInnoveert. Markeer de permalink als favoriet. 15 reacties.
2 BE JAMMED 
Judith, je kent me en weet dat ik fan ben van je inzet en jullie blog.
Met deze knuppel in het hoenderhok wil ik dan ook gewoon graag helpen:
Ik beschouw mezelf als een innovator. En weet je waar ik binnen Zuyd een (spuug)hekel aan heb. Het schrijven van projectvoorstellen. Omdat die (in mijn ogen) aan zoveel regeltjes en ongeschreven voorwaarden moeten voldoen.
Is dat hier anders? Zou het kunnen dat ook anderen zich hierdoor laten tegenhouden?
Hoi Ilse,
ik ben van mening dat Projectinitiatiedocumenten (PID) noodzakelijk zijn. Zo worden projectvoorstellen binnen Prince2 projectmanagementtechniek genoemd. Ten eerste worden heel veel trajecten gestart met een “ik zie het wel instelling” en geen deadlines en je ziet dat die blijven “hangen” en dat kan gewoon niet meer in deze tijd waar tijd geld is. Gezien alle krimpende budgetten zullen prioriteiten moeten worden gesteld en dat kan alleen indien je weet wat opbrengsten zijn en de kosten. Hoe vaak ik in het verleden tijdens mijn baan als IT-manager dingen heb zien gebeuren die met spoed moesten worden gemaakt en nooit zijn gebruikt, of wekelijks moesten worden gemaakt en niemand kijkt er meer naar. Door het opstellen van een PID worden diverse zaken inzichtelijker en docenten worden ook veel bewuster en hun werk wordt inzichtelijk. Ik merk dat docenten daar niet zo happig op zijn. Wie van de docenten houdt zijn urenverantwoording bij? Ik heb dat tot nu toe wel gedaan en dan word je geconfronteerd met dingen over je uren die je effectief werkt, maar ook wanneer je ineffectief bent geweest.
Ik begrijp dat het maken van een projectvoorstel best lastig en vervelend werk is, maar ik denk dat je je hierdoor niet moet laten tegenhouden. Daarnaast denk ik altijd gewoon: doen, volgt geld/uren vanzelf. Ik heb vaak genoeg buiten de tijd dingen opgepakt en in gang gezet en nadat de organisatie de voordelen zag kreeg ik budget om het te doen. En dan is het schrijven van een PID (projectvoorstel zoals jij dat noemt) een fluitje van een cent.
Hoi Chris.
Leuk dat je zo uitgebreid reageert.
Eerst even voor de beeldvorming. ik ben van huis uit een Financial controller, gewend om doelen/deadlines te stellen en daarop te sturen. Dus ja, ik ken het nut van al deze instrumenten. Inmiddels ben ik er ook achter dat uren een heel kostbaarste goed zijn voor mij als docent.
En ik heb voor mezelf een mini- kosten/baten analyse gemaakt.
Hoeveel tijd schat ik dat het me kost om uit te zoeken hoe het werkt, waar ik de formulieren vind, wat de eisen zijn.
En hoe groot schat ik de kansen in dat de tijdsinvestering me daadwerkelijk uren=geld oplevert.
Ik schat die kans te klein in.
En daarom besluit ik om het risico niet te lopen om (onbetaalde) uren te verspillen aan voorgenoemde acties. Ik gebruik ze meteen voor:
– het innoveren van het contact met de student.
– over de ervaringen te bloggen & tweeten.
En als men me dus iets ziet doen waarvoor men denkt dat ik een zak met uren verdien omdat dat wel heel veel eigen tijd gekost zal hebben… dan hou ik me warm aanbevolen.
Dus samengevat ga ik eigenlijk voor jouw optie 2.
Hallo Ilse & Chris,
Mooi … discussie op ons blog 🙂
Eerlijk gezegd Chris ben ik ook niet zo van deze microprojectvoorstellen. Zelf vind ik het altijd erg lastig om te beschrijven wat tijdsinvestering, kosten en opbrengsten zullen zijn. Dus ik snap Ilse wel. Alhoewel ik mijn blog de link naar de formulieren heb opgenomen, dus zoeken hoef je niet meer Ilse ;). Uiteindelijk bestaat het formulier maar uit 8 vragen die je max. in 600 woorden hoef te beantwoorden.
Ik ben wel voor verantwoording afleggen over wat je hebt gedaan en kennisdelen tijdens en na het project.
Eind deze maand heb ik een gesprek met de programmamanagers. Ik zal het zeker even ter sprake brengen. 🙂
groetjes
Hoi judith,
Fijn dat je het meeneemt.
Je hebt me wel zover gekregen dat ik het formulier (micro) bekeken heb.
En het ziet er precies zo uit als ik gedacht had 🙂
Groetjes
Ilse
@Ilse: Hoe zou jij het dan willen? 🙂
Interessant stukje weer. Gaan jullie de We-Think gedachte uitdragen? 😉
ik zal er m’n best voor doen Daniëlle 🙂
Die vraag had ik kunnen zien aankomen…
Mijn grootste onzekerheid bij trajecten als dit is dat ik uren zorgvuldig zit te formuleren/woorden te tellen en dat ik dan toch niet goed aangevoeld heb waar wel en geen geld voor beschikbaar is.
Dat zou weggenomen kunnen worden door het gesprek met me aan te gaan, te horen wat ik graag zou veranderen. Door in dat gesprek de ideeën aan te vullen en eigenlijk mondeling af te spreken wat er in die aanvraag moet komen.
Dan zou ik die aanvraag wel schrijven 🙂
Ik heb je tweet met de link naar http://blog.mvonederland.nl/2013/01/de-3-succesfactoren-van-een-succesvol-imvo-fonds/ naar de programmamanagers gestuurd …
Beste Judith en Ilse,
Even los van de discussie die jullie nu aansnijden wil ik jullie laten weten dat de eerste microprojecten zijn ingediend en we erg enthousiast zijn over deze eerste initiatieven. De beoordeling van deze eerste voorstellen door leden van het docentenberaad – dat houdt in: zien we geen gekke dingen die een succesvolle uitvoering van een project zou kunnen belemmeren – is prima verlopen. Het is mooi om te zien welke ideeën er leven binnen de faculteiten! Inzet van het programma is niet zozeer het goed- of afkeuren, maar vooral docenten de kans te bieden een onderwijsidee te verwezenlijken.
Wat betreft de hekel aan formats. Als lectoren c.q onderzoekers zijn wij niet anders gewend om via formats voorstellen te schrijven, ze helpen juist om alleen of samen met anderen gedachten over wat je wil bereiken en op welke manier je dat wilt doen te verhelderen (zie ook de reactie van Chris). Een format is daarbij een fijn middel. Juist door dit proces kom je er achter wat kan en wat misschien niet kan. Het schrijven van een voorstel helpt om voor je ergens aan begint (onderzoek, project, wat dan ook), jezelf een aantal kritische vragen te stellen. En ik ben daarin maar even heel eerlijk: dat kost vaak veel, heel veel uren en het is aan ieder persoonlijk of hij of zij deze uren waard vindt. Het innovatieprogramma wil vooral de condities geven om projecten uit te voeren en deze zichtbaar te maken voor Zuyd, maar transparant blijven over doelen en werkwijze hoort er ook bij. Onderdeel van de monitoring van het programma is het evalueren van het format van microprojecten, dus het is zeker niet zo dat dit format in deze vorm vier jaar lang behouden zal blijven.
Feedback op het programma en goede argumenten om zaken anders aan te pakken zijn en blijven natuurlijk welkom en kunnen worden gestuurd naar innoveer@zuyd.nl
Hartelijke groet!
Dominique
Super dat je reageert Dominique. Dat stel ik zeer op prijs 🙂
Wie weet zie je een voorstel van me nog wel een keer komen.
Als je in de tussentijd een keer uitgebreider wil praten over het waarom van “de hekel aan formats” dan hoor ik dat graag.
Want dat heeft deze discussie me wel opgeleverd, ik begrijp nu veel beter waarom ik er zo’n moeite mee heb.
Hartelijke groet,
Ilse Meelberghs
Lijkt me leuk om elkaar eens F2F te ontmoeten! Ik ben ook niet dol op formats, maar zie wel welke functie ze kunnen hebben waar je vooral voor jezelf iets aan hebt. Dat geldt trouwens ook voor allerlei beoordelingsformats, ook daar zijn docenten ook niet altijd dol op. Interessant vind ik dan vooral waarom dat zo is.
Tot snel wellicht!
Dominique
*grijns* dan hebben we wat gemeen! Ik zou t leuk vinden om dan bij jullie aan te schuiven. Dan kunnen Ilse en ik je meteen inwijden in de wondere wereld van het bloggen! 😉
Graag! En wat het beoordelen betreft, om je alvast een hint te geven waardoor dat bij mij komt: http://wp.me/p26oyf-1MN
Daarom ben ik zo te spreken over die test met digitale portfolio’s bij PABO zoals die op deze blog een keer verscheen.
Tot gauw.
Ilse Meelberghs