Dear Marcel,

Mijn blogs over mijn 1e internationaal congres die ik in Anaheim heb geschreven, begonnen allemaal met een quote van Disney. Deze evaluatie heb ik op de achterbank van onze Jeep geschreven tijdens de ritten tussen Anaheim-Las Vegas-San Diego-Los Angeles. Deze quote komt uit de Believe-show van Sea World (en ook uit de Matrix). Het is natuurlijk een quote die goed past is de Amerikaanse self made maatschappij en het American Dream gevoel.
Maar als je zo’n prachtige Shamu show ziet met die magnifieke walvissen dan ga je helemaal mee in dat Believe-gevoel. Dat gevoel wil ik vast houden van onze Amerika reis.

Je weet, ik vond het reuze spannend om naar Amerika te gaan om zo’n groot congres te bezoeken, maar ik ben heel blij dat je me ‘mee hebt gesleept`. Een ervaring rijker. Maar niet iets wat ik elk jaar hoef te beleven.
De presentaties kon ik redelijk goed volgen, maar ik voel me niet zeker genoeg om me te mengen in een Engelstalige discussie. Heb ik toch nog wel wat scholing voor nodig. Het netwerken heeft daarom toch alleen met de Nederlandstalige delegaties plaatsgevonden.

De beurs was enorm. Elke stand verlootte wel een gadget, de iPad was de gadget-to-win. Helaas niet door 1 van ons. Er werd nog al wat geëntertaind om de aandacht van de beursbezoekers te trekken. We hebben eigenlijk weinig gadgets meegenomen, op een paar pennen en choco-lolly na.
Ik vond het reuze vervelend dat er geen netwerk was op de beursvloer en in de arena waar de keynotes plaatsvonden. Elke keer was de verbinding verbroken en moest je het weer activeren. Even nog meer klagen:
Het was er koud, er was alleen ’s ochtends koffie te krijgen (gelukkig hadden zowel het Marriott als Hilton een Starbucks!). De lunchen vond ik lekker, maar daar hoorde ik ook weer andere verhalen over. We hebben die dagen toch gezond gegeten, ook op de beach party van donderdagavond.
Vreemde gewaarwording, maar dat had ik al gehoord, is dat mensen tijdens presentaties in- en uitlopen, maar dat is blijkbaar de norm want deuren blijven dan ook tijdens de hele sessie openstaan.

In onze blog en via twitter hebben we onze ervaringen gedeeld met de achterban, dit was congres2.0
Het bloggen had voor mij wel een meerwaarde (ik hoop voor anderen ook) maar kostte mij toch veel extra tijd om mijn aantekeningen uit te werken. Verbazingwekkend hoe snel jij dat doet. Ik hoorde je zelfs hele gesprekken met Susan voeren terwijl je ondertussen je ervaring blogde. Dat snap ik niet. Ik ben er jaloers op. Inderdaad jij kunt echt multitasken, en dat als man 😛

Mijn presentaties waren wisselend. Ik heb niet van die bruisende ideeën als jij meegenomen. Maar wel veel enthousiasme en een berg aan inspiratie om Zuyd 2.0 toch ook eens op de kaart te zetten. Want daar ligt voor mij (nog steeds) de uitdaging: mensen verbinden in allerlei (sociale) netwerken.
Dit zal nog wel regelmatig in mijn blogberichten terugkomen.

Bedankt dat je mijn gids was en nog steeds bent tijdens mijn 1e bezoek in de States.

Bedankt Chris, dat je mij / ons deze gelegenheid hebt gegeven! Het was SUPER!!!! Enne … buiten het congres om hebben we ook nog veel ideeën opgedaan voor Zuyd, mogen we ons bezoekjes aan Disney, Sea World, Universal Studios en het etentje in Hard Rock Café ook declaren?? 😛

Educause

Hey dude 🙂

Tijdens onze rit naar Las Vegas in een echte Jeep heb ik de blogpost van dag 3 afgemaakt.
Vrijdag was maar een kort dagje. Het was ’s ochtends te merken dat de beach party de avond vantevoren was geweest, het was aanmerkelijk rustiger.

Mijn eerste presentatie ging over The Academic Library in 2025
Dit verhaal ging over de toekomst van de bibliotheek over een jaar of 15 jaar. Heej!! en David Staley is hier ook bij betrokken, een specialist in scenario’s schrijven zeker 🙂
De scenario’s zijn gebaseerd op onderzoek onder bibliothecarissen. Een leuke oefening om te doen is: hoe zag jouw wereld er 15 jaar geleden uit? Ik gebruikte mail, Pegasus nog?, een modem verbinding met Leiden om te catalogiseren, backups maken op diskettes en op de cataloguspc installeren, thuis had ik nog geen pc. Had je toen kunnen bedenken wat er in 15 jaar veranderd zou zijn?
In het rapport van de ACRL dat op dit onderzoek is gebaseerd, staan de scenario’s beschreven. Scenario’s  is een perceptie van onze toekomst, we kunnen m niet voorspellen.
Maar onderstaande trends zullen volgens de bibliothecarissen waarschijnlijk wel gaan gebeuren, dus hiermee moet rekening worden gehouden bij de beleidsstrategieën
– Toenemend aanval van hackers op systemen, cybercrime
– Next generation studenten & oudere studenten
– Geolocation, mobiele toegankelijk, grote touchscreens
– Open courseware, open content. Bbibliothecarissen in de ondersteunende rol om docenten te helpen in zoeken naar alternatieve informatie
– Online cursussen, studenten pikken datgene wat ze willen, cursussen worden niet alleen aangeboden door onderwijs maar ook door bedrijven
Veel van deze trends heb ik ook al beschreven in het vorig blog. Maar ja het is natuurlijk niet zo vreemd dat dit overeenkomt. Heel veel punten gingen snel over de powerpoint, dat kreeg ik allemaal niet zo snel verwerkt. Ik zal het rapport nog eens lezen en later een meer uitgebreide blogpost aan besteden.
Maar tips als buiten je eigen werkveld kijken, discussiëren met opleidingen én studenten over de bibliotheek van de toekomst kunnen wij als Bibliotheek Zuyd ook ter harte nemen.
Het belang van de bibliotheek als fysieke ontmoetingplaatsen om samen te werken en te studeren (ook hier het ‘van rumoer naar rust’ verhaal). Er kwamen beelden als ‘library on the net’ waar je op kunt abonneren, dus content op maat en de opkomst van social bookmarking.Bedreiging of kans?
Ook de UK is men met toekomstscenario’s voor bibliotheken bezig maar dan in een breder verband en tot 2050. Reminder voor mezelf: check publication date 😉
De presentatie is opgenomen, maar nog niet online beschikbaar via Educause site.

Tijdens de wisseling van de sessies kwam ik eindelijk 🙂 Jeroen Alessie van Avans tegen en 2 collega’s van HAN. Dat was even gezellig tijdens het kopje (nou ja kopje …) koffie.
Daarna de allerlaatste presentatie:

The Science of Education: Creating a Compelling Learning Experience
De University of Phoenix heeft al midden jaren 90 een omslag gemaakt naar het online aanbieden van onderwijs, de overgang van textbooks naar eTextbooks is al gemaakt. De volgende stap is het creëren van een persoonlijke leeromgeving.

Het Apollo project van de University of Phoenix streeft naar ‘education as a service’
Men wilt een omgeving creeëren waarin:
• Leren een persoonlijke belevenis is
• Leren samenwerkend en sociaal is
• Leren moet actief en uitdagend zijn
• Leren moet samenhangend
In deze omgeving wordt het ‘DNA’ van de student, docent en mede-studiegenoten geïntegreerd. Onderwijsmateriaal wordt op verschillende manieren aangeboden, zodat ieder zijn persoonlijk leertraject kan volgen. Student is zelf verantwoordelijk voor zijn eigen leerproces en bepaalt in deze omgeving wat hij wilt delen. Alles wordt gemeten.
Ik vond het een bijzonder project. Misschien nog eens iets wat ik met Ralph kan bespreken. Maar dan ga ik hun site ook nog eens wat beter bestuderen. Prachtig site trouwens!

De keynote Confessions of a University President: Information Technology and University Leadership hebben we na 10 minuten gelaten voor was het was. Kijk ik (misschien) nog wel eens via stream.I k kon niets meer opnemen.
Het was Disney time!!

Judith

Net zoals gisteren begin ik dit blog met een quote van jouw inspirator Walt Disney. Hij heeft wel meer van die geweldige uitspraken. Wat dacht je van When you’re curious, you find lots of interesting things to do  of I believe in being an innovator en It’s kind of fun to do the impossible.
Ik zie en hoor die “exploderende gedachten in je kop” zoals Jurk dat zo mooi verwoordt. Misschien moet je de weg van Disney maar eens volgen om datgene te realiseren wat allemaal aan inspirerende ideeën deze dagen in jouw hoofd borrelen.

Vanochtend zaten we al weer om 7u15 aan het ontbijt met plastic bordjes en bestek (porselein is iets wat ik hier nog niet veel heb gezien) om om 8u00 weer bij de 1e sessie aan te schuiven.

Mijn 1e was An Immersive Learning Experience via the Alternate Reality Model
Om het lezen te bevorderen heeft de Mississippi StateUniversity een spel ontwikkeld voor 1e jaarstudenten. Men had goed nagedacht over de naam van het spel: ImMerSUs, de hoofdletters vormen de zin I’m MSU. Ik ben even vergeten wat de betekenis van het woord nu inhield. Het boek Painted House van John Grisham was het boek dat de student via het spel moest lezen. Naast het leesbevorderingsprogramma had men ook informatie over het campus(leven) verwerkt. 1e Jaarsstudenten zijn nog erg op zich zelf.
Het was geen verplichting om het spel te volgen, men werd gelokt met ‘prijsjes’ zoals t-shirts en iPod Touch. Vooral om de minder intrensiek gemotiveerde studenten te motiveren.
Ze hadden allerlei clues irl verspreid via boekenleggers, frisbees en baseballen.
Ook via twitter en facebook was het spel te volgen. De facebookpagina is niet zo erg intensief gebruikt zie ik, datzelfde geld voor twitter. Het jaar erna is het boek Three cups of tea gebruikt waaraan ook een actie voor Afghanistan werd gekoppeld.
Het leuke van dit spel is dat het gecombineerd werd met marketingcampagne irl waardoor het spel op de hele campus begon te leven. Dit was bewust men wilde naast een rijke leeromgeving ook het ‘fun’-element inbrengen.
Het 2e jaar waren de prijsjes weggelaten, dit had wel invloed. Zoals eerder gezegd de minder intrensiek gemotiveerde studenten waren niet bereid om een spel te volgen om alleen iets te leren.
Grote winst was de grotere binding met de universiteit die het spel met zich meebracht.
Ik vond het erg jammer dat het spel niet werd getoond.
Weer leuk om te doen, een game ontwikkelen. Maar simpel is het niet, een heel projectteam was rondom dit spel geformeerd.

Keynote van Neil  Gershenheld Distance vs. Distributed Education: Bringing the Campus to the Student
De eerste helft van deze keynote ging een beetje boven mijn pet, daar hadden meer mensen last van. Gelukkig heeft Ger op het cvi-weblog in ‘jip & jujuutje-taal’ zoals hij dat noemde 😀 even uitgelegd waar Neil het nu over had. Dank je Ger 🙂 Het gaat over de integratie tussen de virtuele en echte wereld. Voor mij echt SF! Jij vond t reuze interessant, dus in jouw blogpost wel meer aandacht hiervoor.
Het gedeelte over de fablabs kon ik wat beter volgen. Jij zag ook al weer mogelijkheden binnen de hogeschool. Maar gelukkig hebben we yammer en konden onze collega’s in Heerlen ons melden dat er zelfs een fablab in Zuid-Limburg wordt opgericht! En daar wist jij niets van? *grijns*

Op de terugweg kwamen we Henk weer tegen, dus gingen we weer gezellig een kopje koffie scoren bij de Starbucks. Dit keer in het Marriott i.p.v. het Hilton, daar stond zo’n lange rij. Wat een enorme hotels zijn dit toch, dorpjes op zich.
Daarna over de beurs en de lunch in het zonnetje. En we gingen weer verder naar de volgende presentaties

The Landscape Is Changing Faster Than You Are: Here’s Why
Het verhaal van David Staley van de Ohio State University en Dennis Trinkle van Harrison College over het veranderde onderwijslandschap was erg op de Amerikaanse situatie gericht, maar daarom niet minder interessant. David Staley was geïnterviewd door de Chronicle for Higher Education naar aanleiding van zijn ‘agile university’-verhaal, een presentatie die we ook nog hadden overwogen om te volgen. In het artikel heeft hij het over de wikiversity, iets wat in deze sessie ook terug kwam.
Hij vergeleek het onderwijs met de horecamarkt, van fastfood tot 3sterren, en de consument shopt waar hij op dat moment zin in heeft. Er zijn slechte en goede restaurants bij en je kijkt naar de reviews waar je op dat moment het beste ‘aan je trekken komt’. Leuke insteek.
De trends die ‘futurist’ David in het veranderende onderwijslandschap benoemde waren:

• universiteiten zijn niet de enige onderwijsaanbieders meer, ook uitgevers, musea en het bedrijfsleven bewegen zich op deze markt
• globalisatie; studenten komen niet alleen naar Amerika om te studeren, ook in China en Saoedie Arabië wordt hard aan de weg getimmerd. Een bedreiging voor de Amerikanen die altijd veel buitenlandse studenten op de campus hebben rondlopen
• the new ‘invisible’ college; de (sociale) netwerken die gevormd worden en krachtiger worden dan de universitaire (campus) netwerken. Kennis wordt niet alleen meer via school verkregen.
• de ‘non-traditional’ students zijn nu de ‘traditionele’ studenten; 60% van de studenten is al boven de 25 en heeft een full-time baan. Zij hebben andere eisen.
• voor universiteiten is het van belang alumni aan je te binden ivm leven lang leren
• de overheidsgelden slinken, meer universiteiten transformeren van public naar private
• ook het sterk-merk-verhaal kwam aan de orde, je moet je onderscheiden van de rest, waar sta je als universiteit voor
• werknemers willen niet alleen studenten met technische vaardigheden, maar met een kritisch, onderzoekende en reflecterende houding

Best Practices for Rich-Media Initiatives in Higher Education
Een historisch overzicht over een 10(!) jarig streaming media project van Georgetown University. Na een lang voortraject is men ShareStream  gaan gebruiken vooropslag van streaming producten. Sharestream is te integreren met Blackboard.Een soort SURFmedia, dus.
Weinig inspirerende presentatie. Ook hier worstelt men met docenten die auteursrechtelijk beschermd materiaal openbaar zetten. *grijns*
Deze universiteit heeft verschillende rich-media-bibliothecarissen met ieder een eigen aandachtsgebied zoals weblectures, auteursrechten.

Publishing Lectures to YouTube: When Faculty Cut Out Central IT
Voor deze presentatie waren we te laat door ons gesprek met Hajo van Blackboard.
Trouwens over de eportfoliopresentatie heeft Ger nog geblogd, zie hier

We zijn toen maar weer een starbucks-koffie gaan halen want op de beursvloer was niets meer te krijgen. Daar was het opruimen al in volle gang. De lichten werden op een gegeven moment al gedimd. Maf hoor.
En met ons koffie in de hand daalden we in de catacomben van het Marriott voor de discussie bijeenkomst over Social Media
We waren al van plan om hier samen naar toe te gaan, maar na dat jij de dag er voor zo enthousiast terug kwam van #edusocmedia was ik ook erg nieuwsgiering naar Tanya Joosten en Shannon Ritter.
Lekker dicht op elkaar gepropt werden we weer helemaal enthousiast over het gebruik van deze krachtige web2.0 tools.
Eerst vertelden beiden dames over hun initiatief, Tanya is docent communicatiewetenschappen en Shannon deed meer PR en Marketing van een universiteit. De #eduscomedia was wel meer dan 600 keer getweet.
De tool Twapper Keeper kende ik nog niet, maar hier kan je al je tweets archiveren en statistieken tonen. Ik zag nu dat jij bij #edusocmedia de top10 tweeps staat. Geweldig. Naast twitter is edusocmedia te vinden op
YouTube waar je best practice filmpjes kunt bekijken en een Wiki
Ik ben inmiddels lid geworden van de discussiegroep Social Media via Educause. Ik zag dat er ook 1 is op het gebied van Virtuele werelden, misschien is deze naast Sociale Media natuurlijk ook nog interessant voor jou.
Tijdens de discussie ging het meer over de invloed van sociale media op de branding van je instituut dan op het gebruik in het onderwijs. Onderwijsinstellingen moeten gewoon realiseren dat controle op deze netwerken onmogelijk is. Je kunt voor je medewerkers wat richtlijnen verspreiden, maar voor studenten wordt dat lastig. Beter is om adequaat te reageren op berichten op al dit soort platforms, hier komt de community manager weer om de hoek kijken. Nog steeds een leuke baan, lijkt me 😀
Een leuke tip vond ik de Social Media Lunch Hour, waar elke maandag studenten en medewerkers ervaringen met social media uitwisselden. Iets voor elke 1e maandag van de maand, om 12 uur ofzo?
Ook de impact van geotagging (fourquare) kwam ter sprake en QR natuurlijk.
Heb daar nog zoveel tips om te lezen meegekregen, daar komt nog wel een aparte blogpost over.

Helemaal blij liep ik terug naar ons hotel. Om even een uurtje uit te rusten voor de beach(!) party van de Educause. We hebben daar lekker gegeten, niet meer gedanst (jammer Henk), maar wel nog met tweeps gesproken. Zo zie je maar dat twitter een geweldig medium is, je hebt het idee dat je mensen al een beetje kent waardoor je gemakkelijker gesprekken aanknoopt.

Moet de foto’s nog ff uploaden, maar dat komt in een volgende blogpost wel.
Judith

Goedemorgen Judith,

Als je je oplader aan het zoeken bent. Wij hebben hem nog (*blush*) Ik las op je persoonlijke blog dat je het leuk hebt gehad in Disney (Pfew!) Gelukkig hebben we het ook leuk (maar vooral ook leerzaam) gehad op de beurs! Je zou na zo’n dag inspiratie, creatie en imaginatie bijna de educatie van de ochtend vergeten. Daarom schrijf ik hem toch maar op.

Examples of Google and Facebook in the classroom

Mijn eerste sessie vrijdagochtend werd gedaan door drie sprekers van twee verschillende universiteiten. De een gebruikte Google tijdens algemene Biology lessen en de ander gebruikte facebook bij lessen waarbij het gaat om de determinering van bomen op basis van hun bladeren. Ik vond het leuk om te zien hoe beide instellingen gebruik hadden gemaakt van deze Web2.0. tools in het klaslokaal, maar de echte les heeft Henk van Rijssen van ROC Midden Nederland me pas na de sessie geleerd. In onze nababbel (hij zat toevallig ook in de zaal) was ik enthousiast (zoals ik zo vaak ben) dat ik een praktisch voorbeeld had gezien. Henk was droevig en hij legde me uit waarom: Dit waren slechts twee kleine groepen. Een van 14 een van 18 die Google en Facebook aan het gebruiken waren en het werd gepresenteerd als top-of-the-bill. Henk liet me inzien dat beide groepen eigenlijk Facebook en Google Docs aan het gebruiken waren zoals wij (Hogeschool Zuyd en ROC Midden Nederland) en met ons meer instellingen in Nederland eigenlijk Blackboard aan het gebruiken zijn. Dus daar waar ik blij was met een praktische presentatie was deze van dermate kleine schaal en in vergelijk met wat me zelf doen misschien wel marginaal te noemen. Kortom: We zijn goed bezig! En dat is (positief als ik wil blijven) dan misschien ook wel weer eens erg goed om te zien.

En toen…?

Nou ja ik zat naast dezelfde Henk bij de tweede sessie van de dag. En de tranen rolde me op een gegeven moment op de wangen van het lachen. En de inhoud was er ook nog. Mijn verlanglijstje met sprekers die ik graag eens op Zuyd zou willen zien is met een uitgebreid. Na Marc Lammers, waarvan velen al weten dat ik zijn lezingen super vind, is er nu Dr. Chuck. Oftewel Dr. Charles R. Severance…

New Opportunities for Teaching and Learning: Extending Learning Management Systems Using Standards

Hij geeft meer lezingen, maar de bovenstaande hebben wij gezien. Het gaat zich eigenlijk om zijn eigen levensverhaal rondom een visie die hij al jaren heeft. De visie komt neer op het idee dat je een soort van Appstore krijgt voor onderwijsmateriaal. Kortom iedere docent kan voor 99 cent a-la iTunes store, Android store, of andere appstores zoals we die nu van mobiele telefoons en de computer kennen, zijn eigen onderwijselementen ‘kopen’ en de studenten er gebruik van laten maken. Een werelds idee natuurlijk waarin je het wereldwijde aanbod kunt combineren met de wereldwijde vraag en een maatwerk potentie krijgt die enorm is.

Hij verteld over al zijn initiatieven en vooral ook vaak en erg grapppig hoe vaak hij van baan is veranderd omdat er ruzie was met board of directors of dat hij op tenen had getrapt waar hij niet op mocht gaan staan. Hij heeft in al die jaren meegewerkt aan een standaard waarbij onderwijstechnologie uitwisselbaar gemaakt kan worden. Dus een standaard waarop alle grote learning management systemen gaan zitten, zodat ‘bouwers’ van tools die eenmaal kunnen bouwen en dat ze in alle LMSen toepasbaar zijn. Hij vertelde ook erg mooi over zijn politiek schaakspel dat hij moest doen om alle grote aanbieders (Blackboard, Moodle, Sakia, Desire2Learn…) zo ver te krijgen om de standaard te omarmen. Briljante lezing, een briljant onderwerp wat ik zeker in de komende tijd ga volgen en waar ik meer over ga vertellen.

Dit was voor mij ook het briljante einde van de conferentie met een aantal briljante lezingen, veel nieuwe ideeen, waarmee ik het nog lastig ga krijgen. Meer in de zin van: welke eerst of wie zou binnen Zuyd welke kunnen oppakken… Maar goed, wellicht dat in de komende dagen wellicht nog wel meer ideeen opgedaan worden in onze mini-Road-Trip…

Nu ga ik me douchen, zodat we dadelijk kunnen gaan ontbijten en we onze auto kunnen gaan ophalen.

Tot zo…