Dag Judith,

De tweede presentatie van de dag was van Isolde Sprenkels van het lectoraat Infonomie en Nieuwe Media. Ze heeft ons eerst meegenomen in de wereld van het lectoraat waar ze deel van uit maakt.

Isolde heeft een PhD project met als onderwerp: ‘Growing pains’ in a Personal Relationship Economy, Children, Identity, and New Media in Brand – Child Relationships.

Ze vertelde ons dat dit een dynamische wereld is. Ook hier ging het net zoals in onze presentatie over het leggen van relaties. In dit geval ging het om relaties tussen bedrijven die (hun) producten ‘branden’ en kinderen en alles wat daarbij hoort, vanuit verschillende perspectieven bekeken. Daar waar wij spraken over het belang van de relatie docent-docent en docent-student of docent-bedrijf en de meerwaarde daarvan, daar sprak Isolde over de Sensitivities involved door personal relationship economy en shaping children’s (consumer) identities.

Ze besprak een van haar drie case studies en had het daarbij over Advergames (bijvoorbeeld. OLA Ice Age). Ze bespreekt het spel en hoe de gaming elementen de kinderen aan het spelen houden zodat het bedrijf:

1) Een persoonlijke relatie kan krijgen met het bedrijf (door de hoofdrolspeler Prof. Freeze). Een andere relatiebindingsmethode is om de kinderen een rol te geven in het geheel. Een derde manier is dat de kinderen een eigen kamer krijgen (like Habbohotel) dat van hun is.

2) Speciale producten moeten gekocht worden voor extra goodies. Ooit heb ik de NoodiesNoodies bedacht op hetzelfde principe. Brian van Lent, Dirck Korrel help mij om nu daadwerkelijk eens dit idee uit te werken. OLA doet het al 🙂

3) Brand awareness kan creeeren

4) Generate Information een soort van viral marketing en adverharvesting, daar waar emailadressen en andere gegevens worden verzameld doordat kinderen het doorsturen naar vriendjes en vriendinnetjes.

Isolde bespreekt of het wel ‘fair’ is om als bedrijf kinderen op deze manier te benaderen/gebruiken ten bate van het bedrijf. Advertising games bieden kinderen valse clues voor kinderen om de echte bedoelingen te zien van het bedrijf. Het lijkt voor de ‘fun’ maar er zit daadwerkelijk voor het bedrijf een andere behoefte achter. Deze marketing praktijken worden gelegimiteerd doordat kinderen gezien worden als vragende klanten die competent zijn om te acteren.

Isolde concludeert dat advergames niet gelijk is aan advertisement as game. Ze beschrijft daarnaast ook dat als je de vraag wilt beantwoorden of het moreel goed of slecht is van OLA om op deze manier hun klant te benaderen dat je dan alle verschillende elementen moet bekijken. Technology, Sociology, kennis, menselijke en niet menselijke actoren binnen het netwerk van hun relaties en alle elementen die daar bij horen. Vaak wordt er maar een element of een paar genomen en vind met dat men goed bezig is. Dit is eigenlijk pas echt te bepalen wanneer dat je dat goede beeld van je doelgroep hebt op alle onderdelen.

Een boeiend onderzoek dat duidelijke relaties heeft naar mediawijsheid en natuurlijk ook te koppelen is naar volwassenen of jong volwassenen zoals onze studenten. Dat gaan we toch proberen om in de gaten te houden.

Groet Marcel