Hoi Marcel,

Voor ons is ‘Geluk is een keuze’ geen onbekende uitspraak. Onze oud-collega Mariska heeft er zelfs een boek over geschreven. Ik moest er aan denken toen ik het artikel “Het Nieuwe Werken zet arbeidsverhoudingen op z’n kop’ op Frankwatching las. Maar ook toen ik deze week de Friday TED talk via HNWB zag waarin Shawn Achor op typisch Amerikaanse manier vertelt dat  als je gelukkig bent, je productiever, beter en succesvoller in je werk bent.

Positieve, gelukkige medewerkers dat is dan toch iets wat elk bedrijf zou moeten nastreven, want het is veel beter voor de organisatie. Dat had de koning van Bhutan in 1972 al door door. In plaats van zo’n groot mogelijk Bruto Nationaal Produkt na te steven, stelde hij het Bruto Nationaal Geluk in. Dus ja, salaris is fijn, maar het geeft mij geen groot geluksgevoel op mijn werk. Wel een (socaal) veilige werkomgeving, waardering, vertrouwen en zelfredzaamheid. Dat is nou ook waar Het Nieuwe Werken om draait. Maar op Zuyd hoor ik weinig over HNW. Een paar maanden geleden was ik even betrokken bij het Maastricht Bereikbaar programma, maar daar niets meer over vernomen.

Voor mij is HNW niet hetzelfde als thuiswerken. Ik ben het eens met eens met de omschrijving van Het Nieuwe Werken op Frankwatching:

Medewerkers hebben de verantwoordelijkheid om zelf te bepalen waar, wanneer, met welke middelen en met wie zij hun werk verrichten. Natuurlijk binnen de waarden van de organisatie en gericht op de resultaten, die je met je collega’s en manager hebt afgesproken. Met als basis een afgewogen balans tussen mens, organisatie en techniek.

De nieuwste techniek maakt anders werken mogelijk. Er zijn door deze verandering nieuwe afspraken tussen mens en organisatie noodzakelijk voor het bereiken van effectiviteit, efficiency en ‘geluk’ door de andere manier van werken. Nou heb ik het geluk nog in een team te werken en een leidinggevende te hebben die mijn manier van werken waarderen. Maar het blijft lastig nieuw te werken als de organisatie als geheel daar geen visie over heeft, waardoor bv. flexplekken wegvallen en open en transparant kennisdelen niet gestimuleerd wordt (voor mij de pijler van HNW).

Binnen Zuyd zit ik in de zoveelste reorganisatie (In welke reorganisatie werk jij?), daar word ik niet gelukkiger van. Maar het valt niet binnen mijn ‘circle of influence‘. Ik wil alleen aandacht geven aan hetgeen ik ook daadwerkelijk kan beïnvloeden. Dus blog ik hier nu over, want daar word ik blij van. Misschien wordt het door managers gelezen en heb ik indirect toch een beetje invloed. 🙂
Ik ben niet de enige Zuyderling die worstelt met de regelmatige veranderende organsatiebeleid. Ilse Meelberghs heeft op haar blog De Lerende Docent ook over hoe zij onafhankelijk van beleid bevlogen haar werk kandoen. Ik ben het helemaal met haar eens.
Mijn ‘road to happiness’ heeft veel met haar stijl te maken:

• vakmanschap
• open en transparant kennis delen
• verbindingen leggen door sociaal te netwerken
• eigen verantwoordelijkheid
• leren van mijn fouten

Dinsdagmorgen heb ik mijn functioneringsgesprek en ’s midags krijg ik van onze interimmanager te horen hoe hij dacht ons te positioneren. Op het eind van die dag zal ik het medewerkerstevredenheidsonderzoek van Zuyd invullen, benieuwd hoe mijn geluksmeter op dat moment er voor staat.

Ik ga Achor voorstel eens opvolgen door elke dag 3 positieve ervaringen te delen. Want als je positieve ervaringen deelt, dan herbeleef je die positieve ervaring en daar word je gelukkiger van. Dat willen we toch allemaal! Dat Zuyd dan een betere medewerker krijgt, is dan mooi meegenomen.

Fijne zondag!
Judith