Hi Marcel,

Je het in mijn blog van dinsdag kunnen lezen over het boek van mijn MLI-studiegenoot Mieke Haverkort Duurzaam pionieren in het onderwijs. Soms komen gesprekken en boeken op het juiste moment op je pad. Dat was voor mij de afgelopen dagen zo.

Eerst even terug naar het boek. Zoals ik al blogde, een mooi boek en superstoer dat Mieke dat geschreven heeft. Trouwens, collega Ilse Meelbergs heeft als pionier ook een bijdrage geleverd. De theorieën over veranderen en leren die in het boek beschreven staan, waren mij bekend. Veel ervan heb ik ook tijdens de MLI gelezen en destijds over geblogd. En als je, zoals ik, veel leest over de veranderende samenleving en onderwijsvernieuwingen dan biedt dit boek inhoudelijk niet nieuws (behalve dan het actieleren en de uitdagingen die door Mieke daaraan gekoppeld zijn).

Pionier zijn

Pioniers zijn erop gericht om doorlopend te blijven leren en ontwikkelen. Door hun innerlijke gedrevenheid voor leren en ontwikkelen leggen ze een hoge mate van doorzettingsvermogen aan de dag. Een pioniersmentaliteit zorgt voor een stuk flexibiliteit en wendbaarheid. Pioniers zijn dan ook in staat om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden.

Voor professionals vraagt dit volgens Mieke dat zij

• hun eigen intentie verkennen
• vertragen en kijken wat er gaande is
• de capaciteit ontwikkelen om de chaos het hoofd te kunnen bieden
• plekken creëren voor onderzoek, ontdekking en experiment
• samen leren en werken rond complexe uitdagingen en vraagstukken

Als ik naar de uitdagingen kijk die in het boek beschreven staan denk ik dat ik ze allemaal weleens ben aangegaan

1. kiezen voor pionieren
2. een pioniersmentaliteit ontwikkelen
3. een duurzame pioniersplek creëren
4. samen de pioniersreis maken

en alle bijbehorende leerdrempels (het niet-weten, verbinding, volharding, loslaten) wel eens genomen heb 🙂

Ik kreeg inzicht in de betrokkenheidsniveaus die bij transitieprocessen horen. Ik herkende mijn responsieve manier van omgaan: reageren vanuit emoties 😉 of probleemoplossend bezig. Dit zijn geen pioniers-like reacties. Nee wil ik overleven dan moet ik vanuit mijn eigen expertise nadenken over mijn rol erin en opereren vanuit mijn cirkel van invloed zitten.

Zelfonderzoek

Het boek heeft een hele positieve toon. Het had wellicht met mijn state of mind van dat moment te maken dat mij zo nu dan het gevoel bekroop jaja ‘been there done that’.

De adviezen in het boek van de pioniers hoe goed bedoeld, ik ken ze allemaal: heb geduld, laat je niet uit het veld slaan door weerstand, vertrouw op het proces, neem stapje voor stapje, probeer, doen, beleef plezier, vier je successen. Maar als je pionierswerk waar je zo in gelooft ziet afbrokkelen, dan zinkt de moed zo nu en dan diep in mijn schoenen. Ik heb geen invloed op alle processen van het systeem waarin ik zit. Mijn betrokkenheid is groot. Mijn invloed beperkt. Volharding ….pfff….moegestreden….

Misschien ben ik toch niet de pionier die ik denk te zijn. Ik ben ook onderdeel van het systeem waar ik zo nu en dan tegen aan schop. Het systeem zijn we ook samen. We houden het samen in stand. Er uitstappen zoals Mieke dat heeft gedaan, durf ik niet zo goed. Financiële zekerheid is ook een dingetje. Wil ik ook niet. Ik heb toch een geweldige baan! Nog zoveel uitdagingen liggen op mijn pad.

Niet mopperen maar opperen, lees ik dan 🙂

Tijd voor enige reflectie. Alles weer een beetje in perspectief proberen te plaatsen. Ons blog is mijn leerlogboek. Ik kan niet alles open en online gooien. Dat doe ik wel f2f en via whatsapp met mijn critical friends (dank!).

Tempora mutantur, nos et mutamur in illis (De tijden veranderen en wij veranderen met hen)

Deze Latijnse spreuk stond op een van mijn eerste beleidsnotities over de komst van de computer in de bibliotheek. Veranderingen heb ik altijd wel omarmd. Dat heeft me ook gebracht waar ik nu sta. Als ik naar het plaatje van veranderingsproces Kübler-Ross uit het boek kijk, heb ik het gevoel in een looping te zitten waar ik niet meer uitkom *grinnik*

Soms bekruip me het gevoel van een onzinbaan. Wie zit nou te wachten op een advizeur? Het een en ander heeft natuurlijk ook te maken met de positionering van mijn cluppie I-adviseurs. Voor de zoveelste keer maar weer eens rollen en taken beschrijven. Ik wil zinvol werk DOEN!

Ilse beschrijft op haar blog pionierspijn dat pionieren ook heel pijnlijk kan zijn. Dat het ook te maken heeft met je zelfbeeld: hoe belangrijk, competent, aardig vind jij jezelf? Het heeft ook met waardering en door anderen gezien worden te maken. Mieke stimuleert in haar boek ook die innerlijke reis te maken. Die maak ik wel vaker 😉 Ik heb alleen niet zo’n behoefte om die met iedereen open en online te delen.

Door het boek werd ik wel getriggerd om mijn kernwaarden weer eens scherp te formuleren. You know dat ik dit voor een ander doel onlangs ook heb gedaan. Kijk, ik heb m ook maar op ons blog gezet. (By the way onze 2bejammed-waarden zijn toch wel briljant geformuleerd).

Vanwege onze herpositionering van I-adviseur, ICTO-mens naar cluster onderwijskundige ondersteuning vroeg ik me af: hoe noem ik me zelf? Ik ben geen docent. Ik heb een onderwijskundige master afgerond, ben ik dan een onderwijskundige? Mijn bibliothecaris achtergrond is bepalend voor de manier waarop ik mijn rol invul. Open en online, delen en samen zijn mijn drijfveren. Ik ben onderwijskundige informatieprofessional!

Pioniersplezier

De gesprekken tijdens MeetUp 043 deden me ook weer inzien dat ik ook goede en geweldig leuke dingen heb gedaan. Mijn kracht en geloof in open en online kennisdelen is groot. Samen leren en ontdekken. In elk project, dienst waar ik zit is roep om communiceren, en meer kennis te delen. Laten we dat what’s in it for me eens proberen om te buigen in what’s in it for us. Het bewegen tussen uiterste blijft lastig voor me. De manier waarop ik de wereld zie is natuurlijk niet dé manier (knowledge polarization).

Voor mij is die community, de mensen om me heen belangrijk. Volgens mij ontwikkel je je niet alleen. Ik wil veel van een ander leren. En ik denk dat een ander ook van mij kan leren. Gisteren hadden we een mooie dag. Hetgeen waar we het afgelopen jaar binnen veel energie hebben gestopt werd met waardering ontvangen. Dat is een fijn gevoel.

Volgens het boek van Mieke zijn onderzoekend, creatief, empathisch, risiconemend, netwerkend, oplettend, reflectief en veerkrachtig, kenmerkende eigenschappen voor een pionier. Die mentaliteit heb ik wel. Zo nu en dan meer vertragen (lastig voor dit juffertje ongeduld) en compassie met mijzelf blijven wat ontwikkelpuntjes 🙂

En laat ik vooral ook maar gewoon blijven dromen, zoals op deze heerlijke dromerige muziek van Eric Clapton.

Judith