Wetenschap: krabbenmand of vriendenclub?
Hi Marcel,
Mooie leerschool als onderzoeker lijkt me dat ‘proposal reviewer voor de komende ELI-conferentie‘. Veel leer- en leesplezier!
Reviewen is belangrijk voor de kwaliteitscontrole van de wetenschap. Dit was vrijdagavond ook het onderwerp in Kijken in de Ziel. Het was de vierde aflevering van een serie waarin Coen Verbraak in gesprek gaat met een aantal toonaangevende wetenschappers (natuurkundige Robbert Dijkgraaf, primatoloog/etholoog Frans de Waal, wiskundige Ionica Smeets, hersenonderzoeker Jeroen Geurts, landbouwexpert Louise Fresco, bacterioloog Roel Coutinho, kankeronderzoeker Hans Clevers, voedingsdeskundige Martijn Katan, econome Barbara Baarsma, filosoof/psychiater Damiaan Denys, psycholoog Marcel Zeelenberg en classica Ineke Sluiter) over de wetenschap. Deze aflevering ging het over publiceren, publicatiedruk en zelfplagiaat.
Als wetenschapper ben je afhankelijk van reviewers ivm de noodzaak tot publiceren. Ik vond het toch wel weer schokkend om te horen hoe scoringsdrift fraude in de hand werkt. Het zelfreinigend vermogen in de competitieve wetenschapscultuur lijkt steeds meer onder druk te staan. De ego van wetenschappers is erg groot. Dat laat het persoonlijk verhaal van Marcel Zeelenberg over Stapel wel zien. Ontluisterend.
Wetenschap is zoals in de uitzending gezegd werd een gezamenlijke klus. Reviews van mede-onderzoekers kan het onderzoek/publicatie alleen maar beter maken. Ik ben een voorstander van open onderzoek. Hoewel je niet mag bloggen over proposals van ELI hoop ik dat ‘open onderzoek’ regelmatig in de voorstellen terug komt aangezien het thema van de conferentie Transforming the Academy: Building Communities of Practice is. 🙂
Groet,
Judith
Geplaatst op 23 augustus 2016, in onderzoek en getagd als plagiaat. Markeer de permalink als favoriet. Een reactie plaatsen.
Een reactie plaatsen
Comments 0