Ha Judith,

In je blog Proefschrift-wijzer krijg ik allemaal tips over hoe ik mijn promotietraject zou kunnen aanpakken. Bedankt daarvoor! Ik ga ze zeker nodig hebben…

De drie wekeen ‘vrij’ van Wilfred denk ik alleen in de ‘zomervakantie’ vrij te kunnen maken, maar wie weet. Ik heb wel in de afgelopen twee maanden een mind switch kunnen maken en echt bewust gekozen voor het promoveren. Een keuze die, zoals je weet niet makkelijk was. Voor de duidelijkheid ik vind het onderwerp geweldig. Ik vind mijn begeleiders (Prof. Dr. Sandra Beurskens en Dr. Huibert Tange) geweldig en ik denk zelfs te mogen zeggen dat we samen een complemtair team vormen. Ik zie de uitdaging zeker zitten en de collega’s bij het lectoraat autonomie en participatie van de chronisch zieken hebben me super ontvangen. En toch was de keuze er al eind vorig jaar wel min of meer, maar niet met de volle beleving.

Ik ga mijn promotietraject in deeltijd doen. En als ik mezelf moet inschatten dan ben ik analytisch sterk, kan goed improviseren, ben creatief en kan snel combineren. Focus en structuur, twee essentiele onderdelen bij het promoveren worden in mijn dagelijkse activiteiten minder ingezet ;). Beleving is een kracht maar ik verdeel het graag over veel verschillende onderwerpen. Het gedeelte buiten mijn werk ben ik af aan het bouwen (na 26 Maart heb ik geen gemeenteraadsverplichtingen meer omdat ik me niet meer verkiesbaar heb gesteld), het jeugd en jongerenwerk is van bestuurswerk weer terug naar incidenteel vrijwilligerswerk. Dus die shift of focus ging al goed.

Maar het gevoel op het werk voor de faculteit ICT, voor de nieuwe bachelor of ICT, voor de studenten, voor de uitdagende projecten, voor DoIT@Zuyd, voor de inspirerende collega’s daar is ook sterk. En ook daar zit ik in een complementaire driehoek. En ook daar blijven nieuwe zaken de beleving vragen. Aangezien dat we daar aan het verbouwen zijn is er ook vaak een gat om in te springen om te  helpen om te improviseren, om die dingen die ik leuk vind om te laten zien ook te gebruiken. En het heeft echt wel een paar maandan vanaf September en een aantal ‘muren’ geduurd om tot het besef te komen dat het een epic challenge is om beide te doen. Niet te doen wellicht zou je denken. Maar met 7 maanden voorbereiding en 65 maanden nog te beleven zeker een challenge die ik aan ga. De focus nodig voor een eerste deadline heb ik dan ook moeten maken. Samen met Huibert en Sandra en allerlei mensen die links en rechts mee hebben gesleuteld ben ik dan ook deze week tot een voorstel voor de promotiebeurs gekomen. Schrijven, herschrijven, bediscussieren, meningen die naar links gingen en twee reviews later weer naar rechts dreven. En dat over een pagina of acht.

Maar wel de moeite waard. Ik denk dat er een sterk plan ligt waar ik de komende dikke 5 jaar mee vooruit kan en waarmee ik de combinatie Zorg en ICT en Gaming en Zorg in heb bijzonder een stap(je) voorwaarts kan brengen. Maar zeker ook een onderwerp waarmee ik studenten, docenten en het werkveld rondom beide faculteiten hoop te inspireren.

En dat allemaal te volgen op deze blog, zoals je terecht aangeeft, de manier om de omgeving te informeren! Tot zover mijn verslag van week 1, want zo voelt het wel!

Groet Marcel